Γιατί ανεβαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ ;

                                                                                 

Για να μην πολυλογούμε πρέπει αρχικά να ξεκαθαρίσω ότι-όπως συμβαίνει πάντα στην Ελληνική κομματική και εκλογική σκηνή-το ρεύμα υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τελείως αυθόρμητο και λαϊκό διότι κάποιοι από τα παρασκήνια κινούν τα νήματα. Πως θα μπορούσε άλλωστε στη συντηρητική Ελλάδα (που στην πραγματικότητα δεν ήταν ποτέ αριστερή χώρα, παρά την ιδεολογική κυριαρχία της τελευταίας εδώ και 30 χρόνια) να ψηφιστεί μαζικά ένα ακροαριστερό κόμμα αποτελούμενο από γκρουπούσκουλα που φτάνουν ιδεολογικά από τον αναθεωρητικό κομμουνισμό μέχρι την αναρχία και το ποινικό έγκλημα ; 

Ίσως λοιπόν να είναι και ο βασικότερος παράγοντας της απρόσμενης ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ το ότι μια  μερίδα ξεφτιλισμένων διαπλεκόμενων εκδοτών και δημοσιογράφων που τους ακολοθούν, από αυτούς που κινούν τα νήματα και ουσιαστικά διαφεντεύουν τη χώρα, μετακόμισαν πλέον στον ΣΥΡΙΖΑ,πχ. Χατζηνικολάου, Κουρής, Καλογεροπούλου έως και ο φιλοχρησαυγίτης και κατακάθι της δημοσιογραφίας Τράγκας συμπαθεί πλέον τον ΣΥΡΙΖΑ. Φυσικά τον ΣΥΡΙΖΑ συμπαθεί παραδοσιακά και ο άλλος καγκεμπίτης Μπόμπολας, (δεν λείπει ο Μάρτης απ’τη σαρακοστή…) αν και δεν γνωρίζουμε ακόμα αν αυτός εγκατέλειψε τελείως το ΠΑΣΟΚ και…δόθηκε ολοκληρωτικά στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά θα το μάθουμε σύντομα. Επιπλέον στον ΣΥΡΙΖΑ μετακόμισαν και μια σειρά από πολιτικοί, όλοι τους εκπρόσωποι του χειρότερου κρατικοδίαιτου, διεφθαρμένου και παρασιτικού, βαθέως ΠΑΣΟΚ, με επικεφαλής όλων αυτών τον καγκεμπίτη Λαλιώτη και ακόμη Κουρουμπλής, Σακοράφα και άλλοι. Η απόδειξη της προσχώρησης του Λαλιώτη στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι η φασιστική «Αυριανή» που ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από αυτόν είναι πλέον ανοιχτά ΣΥΡΙΖέϊκη και παρουσιάζει τον Τσίπρα ως νέο Ανδρέα Παπανδρέου ! Άλλωστε μην ξεχνάτε και το παράδοξο ότι αμέσως μετά τις προηγούμενες εκλογές οι δημοσιογράφοι και οι δημοσκοπήσεις άρχισαν ξαφνικά μια μάλλον ανεξήγητη  προπαγάνδα περί μεγάλης ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ, την ώρα μάλιστα των διερευνητικών εντολών όταν  γινόταν ολοφάνερος ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι η γνωστή και πετυχημένη καθεστωτική τακτική του «ανεβάζω πλασματικά ένα κόμμα που επιθυμώ, μέχρι που πείθω τον αδαή λαό να το ψηφίσει στ’αλήθεια» !! Έτσι καθώς ο Ελληνικός λαός δεν φημίζεται για την κρίση του και την αντίστασή του στα κελεύσματα δημοσιογράφων και εκδοτών, είναι λογικό να ανεβαίνουν ως ένα βαθμό τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα πάνω στο αποκορύφωμα της οικονομικής κρίσης και της φτώχειας.

Θα μου πείτε τώρα «αρκεί η μετακόμιση μιας μειοψηφικής μερίδας της διαπλοκής και της δημοσιογραφίας ή και μιας ακόμα μικρότερης μερίδας διεφθαρμένων πρώην ΠΑΣΟΚτζήδων πολιτικών για να φτάσει ένα ακροαριστερό κόμμα του 4%, πάνω από 20% και να διεκδικεί και την πρωτιά ;  Όχι γιατί υπάρχουν και άλλες σημαντικές αιτίες που είναι προτίστως η μετακόμιση ολόκληρων συντεχνιών και συμφεροντολόγων μικροαστών που τις ακολουθούν προς τον ΣΥΡΙΖΑ ! Κρατικοδίαιτοι, αργόμισθοι, φοροφυγάδες, μιζαδόροι και γενικώς βολεμένοι και λαμόγια κάθε είδους μετακομίζουν μαζικά στον ΣΥΡΙΖΑ διότι πιστεύουν πως αυτό το κόμμα δεν θα πειράξει τα κεκτημένα τους, καθώς-όπως είναι λογικό- δεν εμπιστεύονται πλέον ΠΑΣΟΚ και ΝΔ (ούτε καν τη γενικά μετριοπαθή ΔΗΜ.ΑΡ.) πως θα τους βοηθήσουν να συνεχιστεί το «πάρτι» των προηγούμενων χρόνων,εν μέσω οικονομικής κρίσης !  Η πιο χαρακτηριστική προσχώρηση στον ΣΥΡΙΖΑ πχ. απεχθούς συνδικαλισμού είναι του σιχαμερού αρχισυνδικαλιστή της ΔΕΗ Φωτόπουλου !

Επίσης είναι βέβαιο ότι η λογική του «λεφτά υπάρχουν» (αλά Παπανδρέου) που πρεσβεύει ο ΣΥΡΙΖΑ θέλγει ακόμα ένα σημαντικό μέρος του Ελληνικού εκλογικού σώματος, καθώς είμαστε ένας λαός που συνηθίζει να θέλγεται από το ψέμα και τον λαϊκισμό τον οποίον μάλιστα κάποιοι αχρείοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι έχουν αναγάγει σε επίσημο εθνικό δόγμα τα τελευταία χρόνια. Γιατί λοιπόν εφόσον οι πάντες (κόμματα, δημοσιογράφοι κλπ.) επί δυόμιση χρόνια κατηγορούν την Ευρώπη (ειδικά τη Γερμανία) και το μνημόνιο για όλα τα δεινά της Ελλάδας και τώρα ξαφνικά το παίζουν φιλοευρωπαίοι, ορθολογιστές και δυνάμεις σταθερότητας να γίνουν πιστευτοί από έναν λαό εθισμένο σε αυτή τη μαύρη προπαγάνδα και να μην γίνει πιστευτός ο δημαγωγός Τσίπρας που έχει μείνει από την αρχή  σταθερός σε αντιευρωπαϊκές και αντιμνημονιακές θέσεις ;
Τέλος πρέπει να συνυπολογίσουμε και μια υποκουλτούρα (που συναντάμε κυρίως στη νεολαία όπου ο ΣΥΡΙΖΑ βγήκε πρώτο κόμμα) που ευνοεί έναν αναιδή "μαγκάκο" με το τζελ στα μαλλιά που ισοπεδώνει τα πάντα (τύπου Τσίπρα) και παριστάνει τον αντισυστημικό και τον επαναστάτη (ενώ στην πραγματικότητα είναι από τις πιο σάπιες και τυχοδιωκτικές συνιστώσες του συστήματος...)

Το εκλογικό αποτέλεσμα δεν το γνωρίζω (φημολογείται ότι προηγείται η Ν.Δ. με μικρή διαφορά), αλλά πρέπει σε αυτήν την τραγική χώρα-που δικαίως έχει πλέον πάρει τον τίτλο της Ευρωπαϊκής Ζιμπάμπουε- να είμαστε έτοιμοι να δούμε οτιδήποτε και να περιμένουμε και τα χειρότερα και ακόμα και αν χάσει ο όντως γελοίος και επικίνδυνος Τσίπρας και κυβερνήσει ο τυχοδιώκτης Σαμαράς μην περιμένετε εύκολα να δούμε άσπρη μέρα…

Περί των εξελίξεων στο φιλελεύθερο χώρο…

Είχαμε τονίσει πολλές φορές  προεκλογικά ότι το Ελληνικό κρυφοφασιστικό βαθύ κράτος μεθοδεύει με ποικίλους βρώμικους τρόπους την εκλογική συντριβή κυρίως των φιλελεύθερων κομματικών δυνάμεων και δυστυχώς το πέτυχε (χωρίς φυσικά να παραγνωρίζουμε και τα σοβαρά οργανωτικά λάθη που διέπραξαν Μάνος και Μπακογιάννη). Ο στόχος τους ήταν να προκύψει μετά τις εκλογές μια επιεικώς καθεστωτική ή και-λιγότερο επιεικώς-φασιστική βουλή κάτι που έγινε άσχετα αν τελικά η ζωή αυτής της βουλής ήταν πολύ βραχύα.

Αυτήν την ήττα ακολούθησαν γενικά αρνητικές εξελίξεις που φοβούμαι ότι μπορούν να συρρικνώσουν τον φιλελεύθερο χώρο που είναι και ο μοναδικός που μπορεί ακόμα να φέρει κάποια σοβαρή αντίσταση στις ανατολικού τύπου κρυφοφασιστικές δυνάμεις που καταδυναστεύουν τη χώρα μας. Καταρχήν εκφράζω τη λύπη μου για την Ντόρα Μπακογιάννη η οποία φέρθηκε τυχοδιωκτικά και γλοιωδέστατα επιστρέφοντας σχεδόν άνευ όρων στη Σαμαρική Ν.Δ. την οποία κατηγορούσε σφοδρότατα μέχρι πριν λίγες ημέρες. Πραγματικά ήταν ασύλληπτο το πώς πούλησε χωρίς δισταγμό κάποιες χιλιάδες ανθρώπους που την ψήφισαν και την πίστεψαν και τώρα «γλύφει εκεί που έφτυνε». Μάλιστα όλη αυτή η κλασσική Ελληνική πολιτικάντικη συμπεριφορά της δείχνει ότι η «Δημοκρατική Συμμαχία» ήταν ένα καπρίτσιο της στιγμής με ημερομηνία λήξης (δες σχετική κομματική ανοργανωσιά και αδιαφορία και παραμονή του αδερφού της στη Ν.Δ.) και πως πάντα είχε στο μυαλό της να επιστρέψει στη Ν.Δ. με ή χωρίς Σαμαρά. Κάποιοι αντιτείνουν ότι αυτό ήταν επιβεβλημένο για να ενωθούν οι φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις κόντρα στον κομμουνιστικό κίνδυνο που ελλοχεύει με τον ανερχόμενο ΣΥΡΙΖΑ, όμως κατά πρώτον κάποιου είδους κομματική συνεργασία θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει μετά τις νέες εκλογές προκειμένου να κυβερνηθεί η χώρα και αυτό-υπό όρους βέβαια-δεν θα ήταν μεμπτό και κατά δεύτερον αν η Μπακογιάννη ισχυρίζεται ότι ο αντιδυτικός άρρωστος εθνικιστής Σαμαράς έγινε ξαφνικά φιλοευρωπαίος, τότε ή δεν έχει καταλάβει τι της γίνεται-παρά τα πολλά χρόνια που έχει θητεύσει στην αφρόκρεμα της Ελληνικής πολιτικής σκηνής- ή απλούστατα μας «δουλεύει» "ψιλό γαζί"…Αφήστε που είναι σχεδόν σίγουρο ότι στην πρώτη ευκαιρία θα απομονωθεί ή θα εξοντωθεί και πάλι πολιτικά από τον Σαμαρά ή τον όποιο άλλο διάδοχό του Σαμαρά προκύψει αργότερα και έτσι θα έχει υπογράψει το πολιτικό της τέλος !

Μετά από αυτήν την αρνητικότατη εξέλιξη η «Δράση» του Στέφανου Μάνου δεν είχε και άλλη επιλογή-αν ήθελε να έχει σοβαρές ελπίδες να μπει στη βουλή- πέρα από το να συνεργαστεί με το «Δημιουργία ξανά» του Θάνου Τζήμερου. Πρόκειται για ένα νέο κόμμα που είναι οικονομικά φιλελεύθερο και τάσσεται υπέρ των πολυπόθητων φιλοαναπτυξιακών μεταρρυθμίσεων, γι’αυτό άλλωστε και έγινε η συνεργασία. Όμως αν διαβάσει κανείς αναλυτικά της υπόλοιπες θέσεις του «Δημιουργία ξανά» θα διαπιστώσει ότι πρόκειται για ένα σκληρό δεξιό κόμμα με κάποιες θέσεις που μπορούν να θεωρηθούν ως και αντιδημοκρατικές και που ομοιάζει περισσότερο με Αμερικανούς ρεπουμπλικάνους δεκαετίας 50’ και 60’…

Πιστεύω πως αυτό το κόμμα δημιουργήθηκε από το βαθύ κράτος και πλασαρίστηκε έξυπνα ως φιλελεύθερο από τα ΜΜΕ για να κόψει ψήφους από Μάνο και Μπακογιάννη, κάτι που τελικά έγινε με αποτέλεσμα να μείνουν και οι δύο εκτός βουλής και να βρεθούν σε δύσκολη θέση αναζητώντας συνεργασίες. Άλλωστε είναι τουλάχιστον ύποπτη η  μεγάλη προβολή  που είχε το νέο κόμμα του Τζήμερου (που πάντως πρέπει να είναι προσωποκεντρικό, αφού δεν έχουμε δει πουθενά στα κανάλια άλλο στέλεχός του) από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, κάτι που φυσικά δεν θα συνέβαινε αν ήταν πραγματικά αντικαθεστωτικό κόμμα, ενώ είναι και αρκετά ισχυρό οργανωτικά για ένα μικρό νέο κόμμα και αυτό ίσως να σημαίνει κάτι. Έτσι εκ πρώτης άποψης θα μπορούσε να θεωρηθεί αρνητική εξέλιξη  για τον φιλελεύθερο χώρο η κοινή κάθοδος «Δράσης» και «Φιλελεύθερης Συμμαχίας» με το κόμμα του Τζήμερου.

Από την άλλη το καλό είναι ότι τα δύο φιλελεύθερα κόμματα διατήρησαν την αυτοτέλειά τους-παρά την κάθοδο σε κοινό ψηφοδέλτιο- και δεν υποτάχθηκαν άνευ όρων στον Τζήμερο, έτσι θα μπορούν να έχουν και να εκφράζουν ελεύθερα την άποψή τους ακόμα κι’αν αυτή είναι διαφορετική από αυτή του «Δημιουργία ξανα», είτε μέσα στη βουλή, είτε έξω από αυτήν και δεν δεσμεύονται από πουθενά. Επίσης, όπως είναι λογικό, «Δράση» και «Φιλελεύθερη Συμμαχία» έχουν τώρα σαφώς περισσότερες πιθανότητες να είναι στη βουλή. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η είσοδος αυτού του συνδυασμού στη βουλή θα είναι μια εύκολη υπόθεση…κάθε άλλο μάλιστα…αφού-πέρα από τις δημοσκοπήσεις που τον δείχνουν γενικά χαμηλά- μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι από τότε που έγινε η συνεργασία των τριών κομμάτων, η προβολή των ανθρώπων του στα ΜΜΕ έχει περιοριστεί απότομα και ότι αυτό συμβαίνει και με τον ίδιο τον Τζήμερο που μέχρι πριν λίγο καιρό προωθείτο με χίλια ! Αν υπολογίσει κανείς και το γεγονός ότι οι σκουπιδο-δημοσιογράφοι ξέθαψαν προ ημερών μια επιστολή που έγραψε ο Τζήμερος στη Μέρκελ πριν 8 μήνες κριτικάροντάς την αρνητικά, τότε καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι δεν ήταν αρεστή στο καθεστώς η σύμπραξη των τριών κομμάτων και πως τώρα τη σαμποτάρουν για να μην μπει στη βουλή !  Άλλωστε και μέσα στην κομματική βάση του «Δημιουργία ξανά» υπήρξαν σφοδρές αντιδράσεις για τη συνεργασία με αποτέλεσμα να γίνουν διαγραφές ακόμα και σημαντικών στελεχών, ενώ και ο ίδιος ο Τζήμερος έβαλε αρχικά βέτο κατά της συμμετοχής του Γρηγόρη Βαλλιανάτου αρχηγού της ΦΙ.Σ (μάλλον λόγω πουριτανισμού και ρατσισμού προς τους ομοφυλόφιλους αφού φημολογείται ότι ο Τζήμερος είναι μάρτυρας του Ιεχωβά)., αλλά τελικά το πήρε πίσω μετά τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν μέσα στον φιλελεύθερο χώρο.

Σε κάθε περίπτωση εγώ σαν φιλελεύθερος επιθυμώ να είναι μέσα στη βουλή «Δράση» και «Φιλελεύθερη Συμμαχία», παρά τις σοβαρές διαφωνίες μου με το κόμμα του Τζήμερου. Άλλωστε οι δύο από τις τρεις συνιστώσες είναι πραγματικά φιλελεύθερες, ενώ ίσως μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε και τις φιλοαναπτυξιακές θέσεις του Τζήμερου στα οικονομικά, μήπως και δούμε μεταρρυθμίσεις που πρέπει επειγόντως να γίνουν πριν καταρρεύσει η Ελλάδα ολοκληρωτικά.

Άλλα αν οι εξελίξεις στον φιλελεύθερο χώρο μας προβληματίζουν μία φορά, οι εξελίξεις στα μη φιλελεύθερα αντικαθεστωτικά κόμματα είναι ακόμα χειρότερες .Ένωση Κεντρώων και ΟΑΚΚΕ ακολουθούν έναν μονόχνοτο δρόμο που δεν θα ωφελήσει μακροπρόθεσμα ούτε τους ίδιους. Ο μεν Βασίλης Λεβέντης παρά τον διπλασιασμό του ποσοστού του στις εκλογές δείχνει αλαζονεία και επιτίθεται με εμπάθεια στους πάντες και τα πάντα, αρνούμενος οποιαδήποτε συνεργασία και διάλογο με άλλες δυνάμεις, ενώ ισχυρίζεται πως δεν πρέπει να απολυθούν ούτε καν αργόμισθοι και τεμπέληδες από το δημόσιο γιατί τους λυπάται !! Η δε κομμουνιστική ΟΑΚΚΕ αφού εξαπέλυσε πρόσφατα μια σκαιά και εμπαθή επίθεση στο σύνολο του φιλελεύθερου χώρου, προτρέπει και τους ψηφοφόρους της να ρίξουν άκυρο στις επόμενες εκλογές (δεν θα συμμετέχει για οικονομικούς λόγους), λες και δεν γνωρίζουν ότι το άκυρο και το λευκό ευνοούν εκλογικά τα καθεστωτικά κόμματα και ειδικά εξτρεμιστές τύπου «Χρυσής Αυγής» οι οποίοι ψηφίζουν φανατικά και δεν απέχουν !  Επιπλέον όσοι έγραψαν το συγκεκριμένο  άρθρο της ΟΑΚΚΕ δείχνουν επιεικώς ανενημέρωτοι, αφού κατά πρώτον ξεχνούν ή θέλουν να ξεχνούν ότι η «Δράση» δεν υποτάχθηκε στον Τζήμερο, αλλά διατήρησε την αυτονομία της ως κόμμα, ακόμα και το δικαίωμά της να διαφωνεί μαζί του και δεύτερον ότι δεν πούλησε ο Μάνος την Μπακογιάννη, αλλά ουσιαστικά έγινε το ανάποδο διότι ενώ οι δύο πλευρές συζητούσαν και σχεδόν τα είχαν βρει για κοινή κάθοδο στις νέες εκλογές, ξαφνικά η Μπακογιάννη άρχισε να συζητά με τη Ν.Δ. όπου και τελικά κατέληξε !

Στο ίδιο άρθρο λένε ορθότατα ότι η Ελληνική αστική τάξη είναι δίχως πολιτικό χαρακτήρα και μειωμένων αντιφασιστικών αντανακλαστικών (άλλωστε μετά τις εκλογές κανένα από τα βασικά κόμματα δεν εξέφρασε σε ανακοίνωσή του ανησυχία και ντροπή για την είσοδο της Χρυσής Αυγής στη βουλή, εκτός από μια μικρή τυπική αναφορά της ΔΗΜ.ΑΡ. του Κουβέλη), αλλά λένε περίπου και ότι η Μπακογιάννη είναι πιο αντιφασίστρια και δημοκρατική από τον Μάνο. Εδώ πρέπει να τους θυμίσει κάποιος τρία πράγματα : Ότι η Μπακογιάννη έβαλε το γελοίο βέτο στο Βουκουρέστι για το  Μακεδονικό το οποίο και υπερασπίζεται ακόμα, τι στιγμή που η «Δράση» καλεί την Ελλάδα να απεμπλακεί από το Μακεδονικό,ότι η Μπακογιάννη έπαιξε ως υπουργός εξωτερικών σημαντικό ρόλο στην εγκατάσταση των Κινέζων της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά και τέλος ότι η ίδια όντας στη Ν.Δ. ποτέ δεν αντιτάχθηκε στη φιλοσέρβικη και φιλο-Μιλόσεβιτς καθεστωτική γραμμή του Καραμανλή, ενώ ο Μάνος ήταν ο μοναδικός αρχηγός κόμματος που χαιρέτησε ως θετικό γεγονός τη σύλληψη του Μιλόσεβιτς πριν περίπου μια δεκαετία.

Και μια που μιλούν κάπου για κατοχή και για αντίσταση ,οφείλουμε να απαντήσουμε ως φιλελεύθεροι ότι οι πραγματικοί φιλελεύθεροι (δεν φιλελεύθεροι όλοι ανεξαιρέτως όσοι πιστεύουν στην ελεύθερη οικονομία) πολέμησαν από την πρώτη στιγμή τους κατακτητές, την ίδια ώρα που το τότε ΚΚΕ υπάκουγε στη Σταλινική γραμμή της ουδετερότητας και του «μη πολέμου» και το οποίο (με λίγες εξαιρέσεις) βγήκε στον πόλεμο μόνο μετά την επίθεση του Χίτλερ στη Σοβιετική Ένωση. Τέλος στο ίδιο άρθρο γράφουν πως οι φιλελεύθεροι απεχθανόμαστε την κομμουνιστική πολιτική δημοκρατία, μόνο που κομμουνιστική πολιτική δημοκρατία δεν υπήρξε ποτέ στον πλανήτη γη, παρά μόνο καταπιεστικά και εγκληματικά καθεστώτα τα οποία όντως απεχθανόμαστε !  Αυτά δεν σημαίνουν βέβαια ότι δεν συνεχίζουμε να συμφωνούμε με την ΟΑΚΚΕ στα περισσότερα ζητήματα της Ελληνικής και διεθνούς πολιτικής ή ότι δεν λαμβάνουμε σοβαρά υπ’όψην τη γραμμή της, όμως-όπως διαπιστώνουν όλοι- σε αυτό το blog η κριτική  γίνεται όποτε πρέπει, χωρίς δισταγμό και προς τους πάντες.