Συνολικές προβολές σελίδας

Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

Μεταρρυθμιστικός χώρος και εκλογές


Μια που πλέον είναι οριστικό ότι πάμε σε εκλογές-και πάρα πολύ κρίσιμες- ας μιλήσουμε λίγο για τον γενικά μεταρρυθμιστικό πολιτικό χώρο της Ελλάδας και κυρίως για τον δικό μας φιλελεύθερο χώρο. Ως γνωστό αυτός ο χώρος πάντοτε, μετά το 1993 που έπεσε ο Μητσοτάκης, ήταν πολιτικά απομονωμένος και πολεμιόταν λυσσαλέα από ένα ανατολικού τύπου πολιτικό κατεστημένο που τον έχει ανακυρήξει ως νούμερο ένα εχθρό του και ακόμα και σήμερα αυτό δεν έχει αλλάξει πάρα πολύ.

Το καλό είναι ότι μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης το 2009-10 αυτές οι αντιλήψεις, που πριν ήταν τελείως μειοψηφικές,άρχισαν να κερδίζουν όλο και περισσότερο έδαφος μέσα στον Ελληνικό λαό, έτσι σήμερα έχουν πλέον φτάσει να έχουν ένα σχετικά αξιοσέβαστο ποσοστό στην Ελληνική πραγματικότητα (με όποιες επιμέρους διαφορές μεταξύ μας να συνεχίζουν να υπάρχουν, ειδικά σε κομματικό επίπεδο). Από την άλλη το άσχημο και πιο καθοριστικό είναι ότι  οι μεταρρυθμιστικές-φιλελεύθερες αντιλήψεις δεν έχουν μεταφραστεί μέχρι σήμερα και σε ένα καλό εκλογικό αποτέλεσμα, ώστε αυτός ο χώρος να παίξει ένα σημαντικό ρόλο στην πολιτική σκηνή ή και να συμμετάσχει στην άσκηση εξουσίας. Μέχρι και σήμερα κανένα φιλελεύθερο ή έστω σχετικά μεταρρυθμιστικό κόμμα δεν έχει καταφέρει να μπει στο κοινοβούλιο και αυτός ο χώρος εκπροσωπείται εκεί μέσα μόνο από ένα σχετικά οικονομικά φιλελεύθερο ρεύμα που ενυπάρχει μέσα στη Ν.Δ. (Ίσως και λίγο στο ΠΑΣΟΚ), αλλά με πενιχρά αποτελέσματα αφού ακόμα και μέσα στο δεξιό κόμμα του παλεύει ανάμεσα σε κρατιστές, συντηρητικούς-αντιφιλελεύθερους και γενικά ανατολικού τύπου πολιτικούς (όπως είναι στην πραγματικότητα και ο ψευτομεταρρυθμιστής και ψευτοδυτικόφιλος Σαμαράς).

Γενικά εκσυγχρονιστικές κομματικές προσπάθειες όπως της Μπακογιάννη (Δημοκρ.Συμμαχία) ή της "Δράσης'' του Μάνου (τώρα του Σκυλλακάκη),της Ένωσης κεντρώων (Λεβέντης), του "Δημιουργία ξανά" του Τζήμερου κα. έχουν αποτύχει να μπουν στο κοινοβούλιο, είτε γιατί επέδειξαν τυχοδιωκτισμό (Μπακογιάννη), είτε γιατί πολεμήθηκαν απ'το καθεστώς (αυτό συνηθισμένο), είτε γιατί έκαναν λάθη ή απλά γιατί δεν μπόρεσαν να πείσουν αρκετούς. Ειδικά ο φιλελεύθερος λαός δεν έχει καταφέρει να συγκεντρωθεί μαζικά σε ένα κόμμα που θα τον εκπροσωπήσει και σήμερα παραμένει κομματικά κατακερματισμένος κυρίως ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και το Ποτάμι (το  οποίο-όπως είχα προβλέψει-έχει καταφέρει να κλέψει μεγάλο κομμάτι του) και λιγότερο σε άλλα κόμματα, όπως η ''Δράση'', το'' Δημιουργία ξανά'' κλπ.

Ας πούμε κάποια πράγματα για μερικά κόμματα πιο αναλυτικά. Το Ποτάμι του Θεοδωράκη είναι ακόμα μια κάπως μυστήρια περίπτωση κόμματος που αρχικά πιστεύα ότι φτιάχτηκε από συμφέροντα για να συγκυβερνήσει κάποια στιγμή είτε με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ και για να εγκλωβίσει ψήφους φιλελεύθερων μέσα σε ένα καθεστωτικό κόμμα που στο ευρωκοινοβούλιο εντάχθηκε στους σοσιαλδημοκράτες. Αν και ακόμα πιστεύω πως θα κρύβονται κάποια συμφέροντα από πίσω του, εντούτοις βλέπουμε στο πρόγραμμά του ότι υπάρχουν πολλές μεταρρυθμίσεις και καινοτομίες με τις οποίες συμφωνούμε και κυρίως ότι πλέον βρίσκεται σε κόντρα με τον κόκκινο φασισμό που εκφράζεται τη δεδομένη στιγμή από τον ΣΥΡΙΖΑ. Από την άλλη υπάρχουν και σημεία στο πρόγραμμά του που διαφωνούμε και μας κάνουν κάπως επιφυλακτικούς. Πχ. μιλάει για άμεση δημοκρατία και δημοψηφίσματα, κάτι που εμείς το θεωρούμε επικίνδυνο και για πιο αναλογικό εκλογικό σύστημα που επίσης το θεωρούμε άκρως επικίνδυνο. Επίσης δεν συγκρούεται και πολύ με τον Ελληνικό εθνικισμό, αφού ρίχνει ευθύνες και στην Ελλάδα και στη Δημοκρατία της Μακεδονίας για τη μη  λύση στο θέμα του ονόματος, αν και η Ελλάδα είναι η αδιάλλακτη της υπόθεσης και που ακόμα και σήμερα δεν διαπραγματεύεται, παρά μόνο εκβιάζει. Ας περιμένουμε λοιπόν για να το κρίνουμε…

Η "Δράση" που είναι για εμένα το πιο προοδευτικό και χρήσιμο κόμμα που υπάρχει αυτή τη στιγμή στη χώρα (παρότι δε γίνεται να συμφωνούμε στο 100% όσων λέει) δεν είχε ίσως άλλη επιλογή από το να συνεργαστεί σε προηγούμενες εκλογές με το κόμμα του Τζήμερου μήπως και ανεβάσει τα ποσοστά της, για το λόγο ότι αυτός τάσσεται υπέρ μεταρρυθμίσεων στο κράτος και στην οικονομία και δεν έχει και καθεστωτική αντιγερμανική γραμμή και έτσι έγινε. Το θέμα είναι όμως (αν και υπάρχουν διάφορες τάσεις μέσα στο "Δημιουργία ξανά") ότι αυτός ο τύπος αποδυκνείεται ότι είναι σκληρός δεξιός και φιλοχρυσαυγήτης και δε χάνει ευκαιρία να κάνει συχνά το συνήγορό της Χ.Α.! Οπότε πως μπορεί να συνεχιστεί μια τέτοια συνεργασία ; Σημειώνουμε ότι ο αντίστοιχος φιλοχρυσαυγήτης της ''Δράσης'' ο Καρύπογλου έχει ήδη φύγει (ευτυχώς) από το κόμμα....Δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε και την κατάντια του κόμματος της Φιλελεύθερης συμμαχίας που ξεκίνησε με πολύ καλές προϋποθέσεις και κατέληξε σε ακραίο γκρουπούσκουλο με αρχηγό-Γρηγόρη Βαλλιανάτο-επιπέδου Τσιτσιολίνα και μια βάση μελλών και στελεχών που-μέσα στον εμμονικό και ιδεοληπτικό τρόπο σκέψης τους- ακολουθούν τυφλά τον αστείο και μοχθηρό Βαλλιανάτο στην κατάντια και τη δικτατορία του. Έτσι αυτό το κόμμα δύσκολα θα βρει εκλογική συνεργασία με άλλο στο μέλλον και έχει ήδη πάθει μεγάλη ζημιά που ίσως να το σβήσει οριστικά από τον πολιτικό χάρτη…Τέλος η Ένωση κεντρώων του Βασίλη Λεβέντη,αν και έχει δικαιωθεί σε πολλά που έλεγε μέχρι σήμερα, παρουσίασε στις εκλογές του 2012 ένα ανεπαρκές πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και έδειξε διστακτική απέναντι σε γενναίες μεταρρυθμίσεις, ενώ σε πρόσφατο άρθρο τους υποστηρίζουν την εκκλησία και τη συνέχιση του εναγκαλισμού της με το κράτος κάτι που εμάς τους φιλελεύθερους μας βρίσκει πολύ αντίθετους.

Γενικά θα πω ότι ο μεταρρυθμιστικός και φιλοευρωπαϊκός χώρος θα πρέπει να στηριχθεί σε πιο γερές βάσεις και να είναι πιο κατασταλαγμένος στο τι θέλει και πως θα το πετύχει, ώστε να δυναμώσει και να μπορέσουμε να πολεμήσουμε το πανίσχυρο ανατολικού τύπου βαθύ κράτος που μας διώκει λυσσαλέα και που καταστρέφει την Ελλάδα και τρώει τις σάρκες της. Η αρχή θα πρέπει να γίνει στις επικείμενες εκλογές με καλές συνεργασίες και καλά αποτελέσματα για να μπορέσουμε επιτέλους να εκπροσωπηθούμε στη βουλή.

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

Πολιτική παρακμή μεν, αλλά φταίει και ο κόσμος…

Δεν πιστεύω να περιμένετε τώρα απο εμένα κανονική ανάλυση και περιγραφή των τελευταίων εξελίξεων με εκλογή προέδρου, Χαϊκάληδες και δεν συμμαζεύεται ; Η σήψη και η παρακμή του πολιτικού συστήματος και καθεστώτος είναι προφανέστατη αλλά δεν είναι μόνο αυτό…

Είναι εξοργιστικό το πως τόσο φαιδρές υποθέσεις και το ίδιο φαιδροί και ασήμαντοι πολιτικοί σαν τον Χαϊκάλη και τους ομοίους του απασχολούν αυτή τη στιγμή τόσο έντονα και σοβαρά την Ελληνική πολιτική σκηνή και τον τύπο, που όπως πάντα σιγοντάρει, και αυτό είναι φυσικά το δείγμα πολιτικής παρακμής στη οποία αναφέρομαι. Όσο για τη σοβαρότητα της υπόθεσης αυτής, άστα να πάνε…Αρκεί μόνο να πούμε ότι σύμφωνα με την πρώην βουλευτή των ΑΝ.ΕΛ.-και νυν ανεξάρτητη-Γιαταγάνα αυτός ο Αποστολόπουλος που κατηγορήθηκε από τον Χαϊκάλη ως ο εμπλεκόμενος είναι ακόμα και σήμερα μέλλος του κόμματος και συνεργάτης του Καμμένου και μάλιστα ο Καμμένος είπε ότι θα της κάνει μήνυση, αλλά δεν το έκανε !! Επίσης στη υπόθεση εμπλέκεται και ο φανατικός ΣΥΡΙΖαίος Λάκης Λαζόπουλος κάτι που δείχνει ότι υπάρχει σύμπραξη των δύο άκρων ΑΝ.ΕΛ.-ΣΥΡΙΖΑ,αφού τέτοιοι προβοκάτορες σαν το Λαζόπουλο δεν ενεργούν ποτέ τυχαία…
Εν κατακλείδι την ώρα που η Ελλάδα βρίσκεται ξεκρέμαστη και στην αβεβαιότητα- αφού περιμένουμε εκλογές, ουδείς διαπραγματεύεται με την τρόικα και είναι άγνωστο πότε θα ξαναπάρουμε Ευρωπαϊκά χρήματα-το μέγα θέμα της χώρας είναι ο Χαϊκάλης και o Καμμένος και οι υπόλοιποι παρακμιακοί τύποι που εμπλέκονται στην υπόθεση ! Χρειάζονται περαιτέρω σχόλια

Όσο για την ουσία του θέματος εκλογής προέδρου (Σταύρος Δήμας, κάποτε εκ των υπονομευτών της κυβέρνησης Μητσοτάκη) και τις επερχόμενες εκλογές, όλα δείχνουν ότι ο Σαμαράς διαπιστώνοντας το οικονομικό αδιέξοδο, την αποφασιστικότητα και επιμονή των δανειστών και βλέποντας και την ολοένα και μεγαλύτερη φθορά της κυβέρνησης, παίρνει το ρίσκο να πάει από μόνος του σε εκλογές, ξέροντας ότι δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να εκλεγεί πρόεδρος της δημοκρατίας από αυτή τη γεμάτη ακραία κόμματα βουλή. Όπως γράψαμε σε προηγούμενο άρθρο η κυβέρνηση απέτυχε να βγάλει τη χώρα από την κρίση, παρά την περί του αντιθέτου προπαγάνδα της,βρίσκεται σε αδιέξοδο και αυτό το συνειδητοποιούν και οι ίδιοι και ενεργούν αναλόγως. Αν χάσουν τις εκλογές, τις έχασαν και δεν θα στενοχωρηθούν και πολύ-αφού στην πραγματικότητα η κόντρα Σαμαρά με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τόσο μεγάλη όσο φαίνεται, γιατί και ο Σαμαράς είναι αρκετά Ρωσόφιλος όπως και οι καγκεμπίτες ΣΥΡΙΖαίοι- έστω και αν με ΣΥΡΙΖΑ ακολουθήσει χάος και πλήρης διάλυση της χώρας (το πιθανότερο). Αν όμως τις κερδίσουν τις εκλογές θα έχουν το άλλοθι για να συνεχίσουν την ίδια ατελέσφορη πολιτική και να γδάρουν ακόμα περισσότερο τον Ελληνικό λαό. Έτσι απλά είναι τα πράγματα…
Αν πραγματικά δεν ήθελε εκλογές η κυβέρνηση θα μπορούσε να βρει ένα πρόσωπο όσο πιο κοινής αποδοχής γίνεται ώστε να έχει περισσότερες ελπίδες εκλογής και να το διαπραγματευθούν όσο γίνεται με την αντιπολίτευση. Αντιθέτως βρήκαν έναν άνθρωπο που ανήκει στη Ν.Δ. και ενέταξαν το θέμα καθαρά στον κομματικό σχεδιασμό τους για τις πολιτικές εξελίξεις. 

Όπως διάβασα και σε ένα ενδιαφέρον άρθρο του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ Δημήτρη Ρέππα γράφει, μεταξύ άλλων, και τουλάχιστον σε αυτά έχει απόλυτο δίκιο πως  1)  « η κυβέρνηση ταυτίζει την επόμενη μέρα της Ελλάδας υπό άλλη κυβέρνηση με τη βεβαιότητα του Grexit. Δεν αντιλαμβάνεται πως έτσι ανατρέπει και ακυρώνει τον πυρήνα της δικής της επιχειρηματολογίας περί success story. Αν το Grexit είναι ενδεχόμενο, τότε το success story δεν υπήρξε ποτέ.»  
2)  «Υπάρχει, άλλωστε, το παράδειγμα της κυβέρνησης Παπαδήμου που αν και στηριζόταν σε περίπου 260 βουλευτές, πλειοψηφία χωρίς προηγούμενο, οδηγήθηκε σε παραίτηση επειδή η Ν.Δ. απαίτησε την άμεση διεξαγωγή εκλογών, προσβλέποντας στην επάνοδό της στην εξουσία μετά την περιδιάβασή της στο «Κίνημα των Αγανακτισμένων». (ότι κάνει τώρα και η αντιπολίτευση).
  3)  «Μάλιστα, κατηγορούνται οι βουλευτές της αντιπολίτευσης που δεν ψηφίζουν να εκλεγεί Πρόεδρος. Γιατί όμως δεν γίνονται στόχος αρνητικών σχολίων οι βουλευτές που έσπευσαν να δηλώσουν ότι ψηφίζουν «ναι» χωρίς καν να γνωρίζουν το πρόσωπο του υποψηφίου; Αν η στάση των πρώτων είναι αντικοινοβουλευτική και αντιδημοκρατική, η στάση των δεύτερων δεν είναι;     4) «Μια κυβέρνηση που προέκυψε μέσω της καταδημαγώγησης των πολιτών και μετά αρκέστηκε σε ένα «ουδείς αναμάρτητος», που κυβερνά με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, που δεν επέτρεψε ούτε μία συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών, που δεν ανταποκρίθηκε ούτε μία φορά στην Ωρα του Πρωθυπουργού, έχει αντικοινοβουλευτική νοοτροπία. Μια κυβέρνηση που διέλυσε τη μεσαία τάξη και επαίρεται για δημοσιονομικά επιτεύγματα μέσω της φτωχοποίησης και περιθωριοποίησης των πολιτών, την ώρα μάλιστα που ημέτεροι αύξησαν τον πλούτο τους, είναι αποτυχημένη.»
Ενας ΣΥΡΙΖΑ που δεν μπορεί να ξεπεράσει την πολιτική τού ληξιαρχικού του 4%, που δυσκολεύεται ακόμη και τώρα να καταδικάσει τη βία στον απόηχο των κραυγών «Να καεί η Βουλή», που αποθεώνει τον κρατισμό, που δεν αποσαφηνίζει πως ταυτίζεται με τις εθνικές συντεταγμένες για την αμετάκλητη θέση της χώρας στην Ευρώπη και τη με κάθε τρόπο αποτροπή του Grexit (γιατί το Grexit είναι μια πραγματική απειλή, αφού το success story είναι ένας ψεύτικος θρίαμβος), θα κερδίζει ψήφο εξ αντανακλάσεως λόγω αντίδρασης στη σημερινή κυβέρνηση αλλά όπως στην παλίρροια, μετά την πλημμυρίδα θα ακολουθήσει η άμπωτις.»
(Εγώ θα πρόσθετα βέβαια πως ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δυσκολεύεται να καταδικάσει τη βία, αλλά ταυτίζεται και με αναρχοφασίστες ληστοσυμμορίτες τύπου Ρωμανού…)

 Βλέπουμε λοιπόν ότι βασικά αυτό που ζούμε είναι το παρακμιακό Ελληνικό πολιτικό σκηνικό και η Ελληνική βουλή (η οποία βουλή είναι αναμφισβήτητα και η χειρότερη και πιο χαμηλού επιπέδου της μεταπολίτευσης) και για το μέλλον μας δεν μπορώ να πω τίποτε άλλο από «ο θεός να βάλει το χέρι του»Αλλά και πως περιμένουμε κάτι καλύτερο από τη στιγμή που η βουλή έχει γεμίσει ακραία κόμματα και γενικά ανθρώπους χαμηλού επιπέδου που πολλοί από αυτούς έχουν και ελάχιστη σχέση με την πολιτική (ακόμα και Χρυσαυγήτες) ; Με αυτούς τους ανθρώπους περιμένει κανένας μεγαλύτερη σοβαρότητα και υπευθυνότητα στη διαχείριση αυτής της κρίσιμης κατάστασης και εποχής για τη χώρα ; Πώς να συνεννοηθούν όλοι αυτοί οι τύποι με ορθολογισμό και κατανόηση για ένα σκοπό, όπως γίνεται σε ξένες χώρες ; 

Αλλά και όλοι αυτοί δεν βγήκαν από μόνοι τους γιατί τους ψήφισε ο κόσμος. Ακόμα και ο πρωθυπουργός Σαμαράς που παριστάνει τον πιο μετριοπαθή αλλά έχει αποτύχει, εκλέχθηκε με την ψήφο του κόσμου στην αρχηγία της Ν.Δ. με αντίπαλο τη Μπακογιάννη. Κόντρα λοιπόν στην κυρίαρχη λαϊκίστικη δημαγωγία του «έξυπνου λαού μας με το αλάθητο κριτήριό του» εγώ θα πω ότι φταίει και ο κόσμος και όπως έστρωσε, έτσι θα κοιμηθεί. Θα μου πείτε βέβαια ότι πρώτα φταίνε αυτοί που εκπαίδευσαν έτσι τον κόσμο, ώστε να βγάζει αυτούς…Καμία αντίρρηση, όμως αυτό δεν αλλάζει ότι «Πολιτική παρακμή μεν, αλλά δεν είναι άμοιρος ευθυνών και ο κόσμος που ψηφίζει » και βέβαια αυτός ο κόσμος θα υποστεί-μαζί με όλους μας- και το κόστος των επιλογών του για το χάος που έρχεται στη χώρα όλο και πιο απειλητικά

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2014

ΔΗΜ.ΑΡ. : Ένα ακόμα καθεστωτικό δημιούργημα που τέλειωσε ο ρόλος του !


Όταν το 2009 ο Φώτης Κουβέλης αποχωρούσε από το ΣΥΡΙΖΑ για να φτιάξει τη ΔΗΜ.ΑΡ. ελάχιστοι είχαν δώσει σημασία σε μια φράση του που ήταν στο περίπου ότι «το διαζύγιο είναι βελούδινο και δεν αποκλείω να ξαναβρεθούν γέφυρες επικοινωνίας» και με την οποία είναι πλέον προφανές τι εννοούσε…Ότι δηλαδή μπορεί στο μέλλον να ξαναενταχθεί εκεί με οποιονδήποτε τρόπο ! Να λοιπόν που αυτός ο χαμαιλέοντας της πολιτικής ήξερε πολύ καλά τι έλεγε ! 

 Αποδεικνύεται πλέον καθαρά ότι η ΔΗΜ.ΑΡ. δεν ήταν παρά ένα ακόμα κατασκεύασμα του Ελληνικού βαθέως κράτους πολιτικών, εκδοτών, δημοσιογράφων κλπ. ως μια φιλοευρωπαϊκή μεταμφίεση του ΣΥΡΙΖΑ που έπαιζε το συγκεκριμένο ρόλο της μετριοπαθούς και δήθεν πιο εκσυγχρονιστικής και ορθολογικής αριστεράς, χωρίς της εξαλλοσύνες των ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ.
Και τον έπαιζε αυτόν τον ρόλο κατά πρώτον με σκοπό να εγκλωβίσει ψήφους πιο δημοκρατών και μετριοπαθών ψηφοφόρων και κατά δεύτερον για να στηρίξει μια κυβέρνηση, είτε σαν την τωρινή (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) είτε του ΣΥΡΙΖΑ (όποια και αν έβγαινε καθώς τα «κουκιά» των εδρών δεν έβγαιναν…).

 Αρχικά τα πέτυχε και τα δύο και αφού μπήκε στην κυβέρνηση άρχισε να παίζει καλά το καθεστωτικό πολιτικάντικο παιχνίδι παιχνίδι των…ηρωικών Ελλήνων κυβερνόντων που αμύνονται υπέρ του λαού κόντρα στην «κακιά» τρόικα που τον γδέρνει. Και όταν ήρθαν τα δύσκολα και έπρεπε να επωμιστεί και αυτός το κόστος της αδιέξοδης κυβερνητικής πολιτικής, η αυτοπροσδιοριζόμενη ως αριστερά της ευθύνης την έκανε από την κυβέρνηση με «ελαφρά πηδηματάκια» και άρχισε να γίνεται πιο…αριστερή και αντιμνημονιακή πλησιάζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ ! Το αποτέλεσμα μια μεγαλοπρεπής συντριβή στις ευρωεκλογές που έφερε τη ΔΗΜ.ΑΡ. κάτω και από το..Κόμμα Κυνηγών ! Την ίδια στιγμή δε "έκαψε" και με ύπουλο τρόπο και τις λίγες σχετικά αξιόλογες υποψηφιότητες του των δημοτικών-περιφερειακών εκλογών όπως της φιλοευρωπαίας Μαρίας Γιαννακάκη ως περιφερειάρχη Αττικής, υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ.

 Όμως ο χαμαιλέοντας Κουβέλης παρά τα εγκλήματά του δεν παραιτήθηκε, όπως όλοι περίμεναν και ο ίδιος προανήγγειλε, αλλά παρέμεινε στη ηγεσία για να κατευθύνει τις εξελίξεις και αυτές οι εξελίξεις ήταν -όπως το περιμέναμε-ότι μετέτρεψε το κόμμα του σε συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, το έσβησε από τον πολιτικό χάρτη και πλέον έδωσε γραμμή για σύμπλευση με τον ΣΥΡΙΖΑ στο κρισιμότατο θέμα της εκλογής προέδρου. Τι πραγματικά συνέβη ; Αυτό που περιμέναμε…
Ο ρόλος της ΔΗΜ.ΑΡ. στην πολιτική σκηνή τελείωσε και επέστρεψε εκεί από όπου προήλθε, δηλαδή στο ΣΥΡΙΖΑ ! Κάποτε, αργά ή γρήγορα, θα γινόταν κι’αυτό…

Τώρα το τι θα πράξει στο μέλλον αυτός ο και καλά σεμνός και ταπεινός κύριος με το μουστακάκι και αν θα συνεχίσει να υφίσταται η ΔΗΜ.ΑΡ.ως κόμμα ελάχιστη σημασία έχει. Το γεγονός είναι ότι πλέον αποτελεί μια συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ είτε ως ισχύων κόμμα είτε όχι. Μάλιστα κάποια στιγμή πίστεψα πως και το «Ποτάμι» ιδρύθηκε για να παίξει τον ίδιο ακριβώς ρόλο με τη ΔΗΜ.ΑΡ., ωστόσο το γεγονός ότι χτυπιέται λυσσαλέα από τον στρατευμένο ΣΥΡΙΖαίο Λαζόπουλο με κάνει πιο επιφυλακτικό σ΄αυτό. Τέλος πάντων...
Τα θερμά μας συγχαρητήρια  στη ΔΗΜ.ΑΡ. του Φώτη Κουβέλη…Να ζήσουμε να τη θυμόμαστε και από τέτοιες καθεστωτικές φούσκες στην Ελληνική πολιτική άλλο τίποτα !  Και ποιός ξέρει...κάποτε μπορεί να ανταμειφθεί κι'αυτός με κανά προεδριλίκι της δημοκρατίας ! Kαι γατί όχι, εδώ που τα λέμε ; Tόσοι και τόσο φελλοί πέρασαν από αυτό το αξίωμα...

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014

Ο Ρωμανός ο…μελωδός


Δεν είχα σκοπό να ασχοληθώ με το θέμα του αναρχοφασίστα ληστοσυμμορίτη Ρωμανού με το..ιστορικό επώνυμο, οφείλω όμως να επισημάνω ακριβώς αυτή την κατάντια του πολιτικού και δημοσιογραφικού κατεστημένου που τον έχουν αναγάγει σε μέγιστο θέμα των ημερών τη στιγμή που η Ελλάδα βαδίζει  με ακρίβεια προς την οικονομική και πολιτική καταστροφή.

Ο Ρωμανός είναι ένας νεαρός αμφιβόλου ψυχικής και πνευματικής υγείας που ανήκει σε ένα κομμάτι του αναρχισμού που ουσιαστικά έχει φασιστικοποιηθεί, τύπου Μαζιώτη κλπ. Συμμετείχε σε ένοπλες ληστείες (γι’αυτό και συνελήφθη) ενώ φέρεται να έχει διασυνδέσεις και με του «πυρήνες της φωτιάς» και να θαυμάζει και το Μαζιώτη…Κλασσική περίπτωση υποτιθέμενου αριστερού αγώνα (ληστοσυμμοριτισμού στην πράξη) στον οποίο κλείνει το μάτι η άκρα αριστερά τύπου ΣΥΡΙΖΑ κλπ. και τώρα βέβαια εκδηλώνεται ανοιχτά υπέρ του.
Θυμίζω ότι την απεργία πείνας δεν την κάνει γιατί δεν τον αφήνουν να σπουδάσει και αντίθετα μάλιστα η κυβέρνηση ετοιμάζεται να αλλάξει άρον, άρον το νόμο για να μπορεί να σπουδάσει ως κρατούμενος μέσα από τη φυλακή. Αυτός όμως δέχεται μόνο να βγαίνει έξω με ειδική άδεια, υποτίθεται για να σπουδάζει, κάτι που είναι αδύνατο αφού είναι σε πολύ πρώιμο στάδιο φυλάκισης και είναι σαφώς ύποπτος φυγής και επικίνδυνος  για το κοινωνικό σύνολο. Αυτό που θέλει λοιπόν είναι προφανώς να βγαίνει με άδειες για να συνεχίσει την παραβατική του δραστηριότητα ή έστω να την κατευθύνει !  Έτσι με τη μέθοδο της απεργίας πείνας και με την υποστήριξη των άθλιων γονιών του(που αντί να ντρέπονται τον θεωρούν ήρωα) εκβιάζει το κράτος προκειμένου να βγαίνει με άδειες…Αφήστε που-επειδή ρώτησα και έμαθα-στο συγκεκριμένο τμήμα ΤΕΙ που έχει περάσει μπορείς να παρακολουθείς ακόμα και μέσω αλληλογραφίας, οπότε τι να συζητάμε τώρα…

Μέχρι στιγμής αυτό που έχει πετύχει με την απεργία πείνας και τον εκβιασμό του ο Ρωμανός είναι να γίνει το νούμερο ένα θέμα των ημερών και να δεχθεί ο πρωθυπουργός Σαμαράς να συναντήσει τον πατέρα του Ρωμανού !! Τώρα με ποια ιδιότητα θα συναντήσει ο ένας των άλλον και για ποιον ακριβώς λόγο θα σας γελάσουμε. Στην Ελλάδα όλα μπορούν να γίνουν και έγινε κι’αυτό ! Αμφιβάλω αν έχει ξαναγίνει ποτέ ο πατέρας ενός κρατούμενου κακοποιού να συναντηθεί με τον πρωθυπουργό ενός κράτους, και όμως έγινε…

Το πόσο ακόμα θα το τραβήξει το σχοινί ο Ρωμανός δεν μπορούμε να το ξέρουμε, πάντως αυτό που λένε ότι αν πεθάνει θα φταίει η κυβέρνηση είναι γελοίο διότι η κυβέρνηση και αλλάζει άρον,άρον νόμους για πάρτι του και έχει πρωθυπουργου που συναντιέται με τον πατέρα του !
Αν κάποιος έχει καταληφθεί από ιερό φανατισμό ή ψυχολογικά προβλήματα και θέλει να αυτοκαταστραφεί δεν είναι ευθύνη κανενός άλλου παρά μόνο του ίδιου…
Τέλος ας σταματήσουν ορισμένοι διαστρεβλωτές το παραμύθι ότι και ο Νορβηγός μακελάρης Μπρέϊβικ πήρε άδεια να βγει για να σπουδάσει. Στην πραγματικότητα πήρε άδεια για να σπουδάσει μέσα από τη φυλακή (και πολύ σωστά). Γιατί είναι πράγματι σωστό η πολιτεία να μην τιμωρεί και να δίνει σε όλους την ευκαιρία να σωφρονιστούν ή να επανενταχθούν, αρκεί βέβαια αυτοί οι κρατούμενοι να μην είναι επικίνδυνοι ή ύποπτοι φυγής (όπως είναι ο Ρωμανός που δηλώνει αμετανόητος). Αν λοιπόν είναι τέτοιοι μπορεί και πάλι να έχουν δραστηριότητες όπως οι σπουδές αλλά μέσα από τη φυλακή.

Θα προσθέσω το εξής. Αφού ο Ρωμανός με τις ενέργειές του στρέφεται κατά του καπιταλισμού και του οικονομικού συστήματος και κατεστημένου στο σύνολό του (υποτίθεται…) γιατί θέλει να σπουδάσει διοίκηση επιχειρήσεων στο ΤΕΙ που πέρασε (και δεν είναι καθόλου δύσκολο να περάσεις σε ΤΕΙ...) ; Δεν ξέρει ότι εκεί θα διδαχθεί αυτά τα «απεχθή» που πολεμάει ;  Μήπως σκέφτεται και να υπηρετήσει το σύστημα επαγγελματικά στο μέλλον ; Αν το δούμε και αυτό θα τα έχουμε δει όλα…

Τέλος διαβάστε εδώ και δύο άρθρα που μπορούν να μας κάνουν είτε να γελάσουμε, είτε να κλάψουμε με την κατάντια μας ως Ελληνική κοινωνία. Πρώτα ένα απίστευτο άρθρο με τίτλο "Ο Ρωμανός είναι η Ελλάδα" !!         http://tvxs.gr/news/blogarontas/o-nikos-romanos-einai-i-ellada
και ένα ακόμα που δείχνει τη…δημοκρατικότατη κουλτούρα της αριστεράς στη νοοτροπία του "όποιος διαφωνεί μαζί μας να βγάλει να βγάλει το σκασμό" !!      
 Κάτι τέτοια  δείχνουν ότι μάλλον πρέπει να έχουν δίκιο όσοι λένε ότι στην Ελλάδα μας ψεκάζουν !! Δεν μπορεί να γράφονται αλλιώς τέτοια πράγματα, εκτός κι’αν μας κάνουν πλάκα…

Αυτά και δεν πρόκειται να επανέλθω επί του θέματος…







Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014

Επιβεβαίωση περί χρηματοδότησης της Χρυσής Αυγής


Τον περασμένο Μάρτιο σχεδόν μόνος σε όλο το ίντερνετ και τον τύπο αποκάλυπτα με ονόματα τους χρηματοδότες της Χρυσής Αυγής. Μίλησα για τα νταραβέρια της ναζιστικής οργάνωσης (που θα έπρεπε να είναι προ πολλού εκτός νόμου) με τη Ρωσία, για τον Ζιρινόφσκι, για το Βαγγέλη Μαρινάκη και άλλους. Ωστόσο δεν φαίνεται να έπεισα και πολλούς γιατί ακριβώς αυτή ήταν μια απομονωμένη μέσα στο μεγάλο πλήθως των blogs άποψη. Όσοι αναγνώστες δεν το είχατε διαβάσει μπορείτε να βρείτε το συγκεκριμένο άρθρο εδώ      http://taairetika.blogspot.gr/2014/03/blog-post.html     

Φαίνεται όμως πως σιγά,σιγά ανοίγουν κι’άλλα στόματα και η αλήθεια αρχίζει να βγαίνει και να μας επιβεβαιώνει. Πριν λίγους μήνες δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «unfollow» άρθρο του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου που λέει σχεδόν τα ίδια πράγματα που λέγαμε εμείς για τη σχέση της Χ.Α. με τη φασιστική Ρωσία και Έλληνες ολιγάρχες τότε και τα συνοδεύει μάλιστα και με περαιτέρω αποκαλύψεις. Επιτέλους γιατί είχα αρχίσει να αισθάνομαι μόνος απομονωμένος στα όσα έγραφα…
Θα πρόσθετα μάλιστα ότι ο ακροδεξιός πρωθυπουργός κύριος Σαμαράς εξακολουθεί να τους κρατάει εντός νόμου ακριβώς για να μη δυσαρεστήσει τη Ρωσία του Πούτιν στην οποία χρωστάει σε μεγάλο βαθμό την πολιτική του ανέλιξη !

Αναλυτικά παρακάτω το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του περιοδικού unfollow :

« Τι γυρεύουν πρωτοκλασάτα στελέχη της ναζιστικής Χρυσής Αυγής στη Μόσχα; Γιατί το μεγαλύτερο τμήμα των φασιστικών και ακροδεξιών κομμάτων της EE έχει στραφεί προς το Κρεμλίνο: Υπάρχει προσωπική εντολή του προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν να κατευθυνθεί ρωσικό χρήμα σε ακροδεξιές και εθνικιστικές ευρωπαϊκές oργανώσεις και κόμματα; Ποιοι έχουν αναλάβει να διεκπεραιώσουν το σχέδιο: Έρχονται «τσουβάλια» με ρούβλια και δολάρια στην Ελλάδα για λογαριασμό της Χρυσής Αυγής κι αν ναι, πώς διακινούνται; Πώς κινούνται μικροί και μεγάλοι Ρώσοι και Έλληνες επιχειρηματίες για την οικονομική ενίσχυση του ναζιστικού μορφώματος; Ποιες είναι οι ευρύτερες στοχεύσεις της ρωσικής κυβέρνησης και ολιγαρχίας από την πολύπλευρη στήριξη φασιστικών κομμάτων μέσα στους κόλπους της EE;

Η προσπάθεια να προσεγγίσουμε τα παραπάνω ερωτήματα μας οδηγεί κατευθείαν στον πυρήνα μιας οργανωμένης στρατηγικής που ακολουθεί η ρωσική κυβέρνηση, αλλά και στην εξήγηση (με υλικούς όρους) του φαινομένου της ανόδου της Χρυσής Αυγής. Η στρατηγική των Ρώσων έχει ως άμεσο στόχο τον πολιτικό προσεταιρισμό των ευρωπαϊκών ακροδεξιών και φασιστικών κομμάτων, προφανώς με ευρύτερες γεωπολιτικές στοχεύσεις. Οι γνώστες ισχυρίζονται ότι και οι φασιστικές ομάδες στην Ουκρανία γιγαντώθηκαν με ρωσικό χρήμα, ίσως ακριβώς για να παίξουν ένα ρόλο στην αλλαγή συνόρων στην περιοχή. Από αυτό το κάδρο δεν θα μπορούσε να λείπει η Χρυσή Αυγή.

Το ελληνικό ναζιστικό κόμμα έχει εξασφαλίσει εδώ και πολύ καιρό χρηματοδότηση από τη Μόσχα. Οι δρόμοι και οι σταθμοί για να φτάσουν τα χρήματα στην Ελλάδα είναι πολυδαίδαλοι. Άλλοτε καλύπτονται με το μανδύα νόμιμων δραστηριοτήτων και άλλοτε όχι.
Τα ρωσικά εμβάσματα που έχει εξασφαλίσει η Χρυσή Αυγή, έρχονται να προστεθούν στη χρηματοδότηση που ήδη λαμβάνει από Έλληνες επιχειρηματίες. Από το εγχώριο εφοπλιστικό λόμπι, αλλά και από άλλους μικρότερους επαγγελματίες που στηρίζουν με μικροποσά το φασιστικό έκτρωμα. Ωστόσο, όπως σημειώνουν άνθρωποι που γνωρίζουν από τα μέσα τον τρόπο λειτουργίας της οργάνωσης, η μέθοδος που ακολουθείται είναι «λίγα από πολλούς, πολλά από λίγους». Όπου «λίγοι» διάβαζε ρώσικα κεφάλαια και ισχυροί Έλληνες επιχειρηματίες.

Ακολούθησε τη μυρωδιά του χρήματος

Πολλές αναλύσεις έχουν γραφτεί για το φαινόμενο γιγάντωσης της Χρυσής Αυγής. Άλλοι το χρεώνουν στην κατάσταση στο κέντρο της Αθήνας, στη μετανάστευση, στην οικονομική και πολιτική κρίση. Άλλοι στο παιχνίδι που κάνει μαζί της το πολιτικό σύστημα και τα ΜΜΕ. Τι ήταν όμως αυτό που έφερε τη Χρυσή Αυγή από το περιθωριακό 0,2% στην εκλογή δημοτικού συμβούλου στο Δήμο Αθήνας το 2010 και μετά στα ποσοστά των εκλογών του 2012 και του 2014;

Αυτό που στήριξε τις αθρόες στρατολογήσεις της Χρυσής Αυγής και τη δυνατότητά της να «πατήσει» σε γειτονιές είναι πρώτα από όλα ένα: το χρήμα.

Αρχικά οι εγχώριοι φύρερ χρηματοδοτούνταν (και συνεχίζουν) από Έλληνες μεγαλοεπιχειρηματίες και εφοπλιστές. Το ρόλο του μεσολαβητή είχε από παλιά αναλάβει ο Τάκης Μιχαλόλιας, αδελφός του Νίκου Μιχαλολιάκου και γνωστός ποινικολόγος με διασυνδέσεις στους επιχειρηματικούς και εφοπλιστικούς κύκλους. Μικρότερα ποσά οι χρυσαυγίτες αποσπούσαν και αποσπούν από μικρομεσαίους επιχειρηματίες, είτε με τη χορήγηση «προστασίας» είτε λόγω της «ανάγκης» που αισθάνονται, κυρίως οι ιδιοκτήτες καταστημάτων διασκέδασης, να τα έχουν καλά με τα «παιδιά της Χρυσής Αυγής» – και ο νοών νοείτω.

Πήγες χρηματοδότησης η Χρυσή Αυγή έχει αναζητήσει και μεταξύ των Ελλήνων ομογενών. Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το Αμερικανικό Ινστιτούτο Γεωστρατηγικών Αναλύσεων Stratfor, μέλη της Χρυσής Αυγής έχουν απευθυνθεί σε ομογενείς που ζουν στις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αυστραλία και τη Γερμανία, με την ανταπόκριση να είναι μεν θετική, αλλά να μην εξασφαλίζει μεγάλα χρηματικά ποσά. Όσοι γνωρίζουν τον κύκλο των εύπορων ομογενών, μιλούν για τις ιδιαίτερα φιλικές σχέσεις που έχουν ο Ελληνοαυστραλός επιχειρηματίας Κώστας Μακρής με τον δικηγόρο Παύλο Σαράκη, γνωστό για τα ακροδεξιά του πιστεύω και συνήγορο του Ηλία Κασιδιάρη.

Όμως, από όλες τις παραπάνω δραστηριότητες, η Χρυσή Αυγή δεν θα μπορούσε να εξασφαλίσει τα χρήματα που χρειάστηκαν ώστε από ένα περιθωριακό κόμμα να ανοίξει γραφεία παντού, να συντηρεί δύο εφημερίδες και δεκάδες διαδικτυακές σελίδες, να διοργανώνει ρατσιστικά συσσίτια και -κυρίως- να μισθοδοτεί πλειάδα επαγγελματικών στελεχών. Ακόμη και σήμερα, με κομμένη την κρατική επιχορήγηση λόγω του εγκλεισμού των στελεχών της, όχι μόνο λειτουργεί 70 γραφεία σε όλη την Ελλάδα και άλλους τόσους «πυρήνες», αλλά ακόμη και οι εκλογικοί αντιπρόσωποι της Χρυσής Αυγής σε πολλά εκλογικά τμήματα το 2014 ήταν έμμισθοι – κάτι που δεν συνέβη με κανένα άλλο κόμμα!

Με τους πιο συντηρητικούς υπολογισμούς, η διατήρηση τέτοιων υποδομών και η συντήρηση του μεγάλου έμψυχου δυναμικού χρειάζεται ένα κονδύλι που ξεπερνά τα 5 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση. Το παραμύθι της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής ότι τα χρήματα τα βρίσκουν από τις εισφορές των μελών τους και από την κρατική χρηματοδότηση (που δεν ξεπερνούσε -μαζί με τις εισφορές των βουλευτών τους- τα 750.000 ευρώ), δεν το πιστεύουν ούτε τα μικρά παιδιά. Από πού έρχονται αυτά τα λεφτά;

Ο ρωσικός παράγοντας

Οι στενές επαφές της Χρυσής Αυγής με τη Μόσχα έχουν αρχίσει από τη δεκαετία του 1990, αρχικά μέσω της ρωσικής ακροδεξιάς. Τους εγχώριους ναζί ξεκίνησαν να τους χρηματοδοτούν οι Ρώσοι ομοϊδεάτες τους, το κόμμα του Βλαντιμίρ Ζιρινόφσκι. Το 1996, τη ρωσική πρωτεύουσα επίσκεφθηκε ο ίδιος ο Ν. Μιχαλολιάκος, προσκεκλημένος του Ζιρινόφσκι. Το κόμμα του Ζιρινόφσκι είναι στη ρωσική Βουλή και διατηρεί άριστες σχέσεις με το Κρεμλίνο. Ωστόσο, ιδιαίτερα μετά τις διπλές εθνικές εκλογές (Μάιος-Ιούνιος 2012) και την εκλογική εκτίναξη της Χρυσής Αυγής τα δεδομένα άλλαξαν και, σύμφωνα με πληροφορίες, εντάθηκε το ρωσικό ενδιαφέρον, πολύ πέραν του Ζιρινόφσκι.

Δεν είναι τυχαίο ότι η συνομιλία του πρώην Γ.Γ του υπουργικού συμβουλίου Τάκη Μπαλτάκου με τον Ηλία Κασιδιάρη έπαιξε πρώτα στον ρωσικό ιστότοπο rutube.ru. Σύμφωνα με πληροφορίες, ήταν μια διευκόλυνση των Ρώσων ακροδεξιών προς τη Χρυσή Αυγή ώστε να μην μπορέσουν οι ελληνικές διωκτικές αρχές να βρουν τα ίχνη αυτού που το καταχώρισε. Η έμπρακτη ρωσική στήριξη προς το Ν. Μιχαλολιάκο φάνηκε και τον προηγούμενο Δεκέμβριο, όταν η εφημερίδα Φωνή της Ρωσίας δημοσίευσε συνέντευξη του φυλακισμένου αρχηγού της Χρυσής Αυγής. Όταν δίνεις παίρνεις, λέει ο λαός μας, και η Χρυσή Αυγή με πρωτοσέλιδο άρθρο της εφημερίδας του κόμματος, με την υπογραφή του Ηλία Κασιδιάρη, ήδη από το 2012 δήλωνε τις προθέσεις της: «Στροφή προς τη Ρωσία: Η αλλαγή του γεωστρατηγικού προσανατολισμού ως μόνη εφικτή λύση για να απαλλαγεί η χώρα από τα δεσμά των τοκογλύφων».

Δεν το 'χουν και κρυφό. Ο ίδιος ο Η. Κασιδιάρης αποκάλυψε σε εκπομπή του Γιώργου Τράγκα ότι για πολύ καιρό στελέχη της Χρυσής Αυγής ταξίδευαν στη Ρωσία, ενώ μόλις τον προηγούμενο μήνα πραγματοποιήθηκε επίσημη επίσκεψη των βουλευτών της Χρυσής Αυγής στη Μόσχα. Στις 14 και 15 Μαΐου (μεσούσης της προεκλογικής περιόδου!) οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής Ελένη Ζαρούλια και Αρτέμης Ματθαιόπουλος βρέθηκαν στη ρωσική πρωτεύουσα. Η σύζυγος του προφυλακισμένου Νίκου Μιχαλολιάκου και ο υποψήφιος γαμπρός του δεν πήγαν εκεί για ταξίδι αναψυχής, αλλά για να συναντηθούν με τον καθηγητή πανεπιστημίου και σύμβουλο της ρωσικής κυβέρνησης Αλεξάντρ Ντούγκιν. Παρότι μερίδα των ελληνικών ΜΜΕ επιχείρησε να τον εμφανίσει ως γραφικό, ο γνωστός φασίστας και υμνητής των Wafen SS Ντούγκιν έχει πολύ συγκεκριμένο ρόλο. Είναι εξ απορρήτων σύμβουλος του Πούτιν, καθώς επίσης και του Σεργκέι Ναρίσκιν, προέδρου της Κάτω Βουλής της Ρωσίας, της Δούμας, και συνομιλητής του συνόλου της ακροδεξιάς στη χώρα του. Τον Ντούγκιν έχει επικαλεστεί συχνά σε άρθρα του ο Ν. Μιχαλολιάκος.

Στο επίκεντρο της συνάντησης των χρυσαυγιτών βουλευτών με τον Ντούγκιν, σύμφωνα με το δελτίο Τύπου της ελληνικής ναζιστικής οργάνωσης, ήταν «οι εξελίξεις στην Ουκρανία, οι διώξεις κορυφαίων στελεχών της Χρυσής Αυγής, η γεωστρατηγική θέση της Ρωσίας και σι διμερείς σχέσεις με την Ελλάδα», ενώ συζητήθηκαν και τα ενεργειακά θέματα. Ο Ντούγκιν υποστήριξε ότι είναι «επιτακτική ανάγκη η συνεργασία Ελλάδας-Ρωσίας (…) γιατί μοιραζόμαστε τις κοινές αξίες της Ορθοδοξίας και του πολιτισμού». Ο ίδιος φέρεται επίσης να δήλωσε ότι «η Χρυσή Αυγή είναι ένας φυσικός σύμμαχος της Ρωσίας, καθώς παλεύει εναντίον της αμερικανικής επεκτατικής πολιτικής».

Στο πλαίσιο της επίσκεψής τους, η Ζαρούλια και ο Ματθαιόπουλος είχαν επίσης επαφές με Ρώσους πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες. Αυτό που δεν γράφτηκε στο επίσημο δελτίο Τύπου -αυτά άλλωστε δεν λέγονται- είναι το πραγματικό περιεχόμενο των συναντήσεων. Μήπως οι συναντήσεις έγιναν προκειμένου να εξασφαλιστούν οι όροι και οι τρόποι ώστε το ρωσικό χρήμα να συνεχίσει να ρέει προς την Ελλάδα; Εδώ φτάνουμε στο ζουμί. Ποιοι λοιπόν χρηματοδοτούν τη Χρυσή Αυγή με ρούβλια και με ποιον τρόπο;

Εταιρείες βιτρίνα και χρηματοδότες

Πρώτη στη σχετική λίστα είναι εταιρεία που έχει ως αντικείμενο την παραγωγή και εμπορία προϊόντων αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής. Πρόκειται για γνωστή αλυσίδα, με δεκάδες καταστήματα στο νομό Αττικής, τα αφεντικά της οποίας έχουν στο παρελθόν προφυλακιστεί και έχουν κατηγορηθεί για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Η συγκεκριμένη αλυσίδα, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, είναι βιτρίνα προκειμένου να ξεπλένονται χρήματα από την εξαναγκαστική πορνεία γυναικών με προέλευση κυρίως από την Ανατολική Ευρώπη, ενώ πίσω από την εταιρεία κρύβονται μπίζνες με στριπτιζάδικα και άλλες παράνομες δραστηριότητες. Πρόκειται για κύκλωμα που ελέγχεται από τη ρωσική μαφία, η οποία -όπως είναι ευρέως γνωστό- κατά καιρούς αναλαμβάνει να «διεκπεραιώνει» υποθέσεις Ρώσων ολιγαρχών και επικίνδυνες αποστολές του ρωσικού συστήματος εξουσίας.

Πέρα από την απευθείας χρηματοδότηση προς τη Χρυσή Αυγή, η συγκεκριμένη αλυσίδα καλύπτει και ανάγκες «προσλήψεων» από τη σχετική λίστα «ευρέσεως εργασίας» που διαθέτει η ελληνική ναζιστική οργάνωση προκειμένου να στρατολογεί νέα μέλη με «αντάλλαγμα» μια (κακοπληρωμένη) θέση εργασίας.

Έτερος μεγάλος χρηματοδότης του εγχώριου φασιστικού μορφώματος, ως μεταφορέας ρωσικών κεφαλαίων, είναι Έλληνας επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται στο χώρο της ενέργειας. Πρόκειται για ρωσοθρεμμένο μεγαλοεπιχειρηματία, ο οποίος στους κύκλους της αγοράς θεωρείται ο άνθρωπος της Gazprom στην Ελλάδα. Η Gazprom είναι ο ρωσικός κρατικός κολοσσός ενέργειας που έχει επενδύσεις σε όλη την υφήλιο. Είναι τέτοια η σημασία της, που έχει χαρακτηριστεί ως το «υπουργείο Εξωτερικών» του Κρεμλίνου. Στην περίπτωση της Ελλάδας, είναι γνωστό ότι η ρωσική εταιρεία ενδιαφέρεται για την κατασκευή του αγωγού Southstream ο οποίος σχεδιάζεται να περάσει από τη χώρα μας για την προμήθεια της EE με φυσικό αέριο, αλλά και του αγωγού πετρελαίου Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη. Τον συγκεκριμένο Έλληνα επιχειρηματία φωτογράφιζαν παλαιότερα και ως επίσημο «χορηγό» του ΛΑΟΣ του ακροδεξιού Καρατζαφέρη. Η μετακίνησή του σήμερα προς τη Χρυσή Αυγή φαίνεται ότι ήρθε με άνωθεν εντολές, προκειμένου να εξασφαλίσει η εγκληματική συμμορία του Ν. Μιχαλολιάκου την «πρωτοκαθεδρία» στο χώρο της ακροδεξιάς.

Ρούβλια, δολάρια και ευρώ στην Ελλάδα με προορισμό τα ταμεία της Χρυσής Αυγής έρχονται από τους ακροδεξιούς Ρώσους με μεσάζοντες συμπατριώτες τους που έχουν ήδη αγοράσει μεγάλες εκτάσεις και επαύλεις στην Ελλάδα και είτε κατοικούν μόνιμα στη χώρα, είτε πηγαινοέρχονται χρησιμοποιώντας τις κατοικίες τους για παραθερισμό. Τη ρωσική «μετοίκηση» στην Ελλάδα, ενίσχυσε ο νόμος 4146/2013 της κυβέρνησης Σαμαρά, με τον οποίο δίνεται η δυνατότητα σε αλλοδαπούς εκτός EE να αποκτήσουν βίζα, έγγραφα και άδεια παραμονής, αν αγοράσουν σπίτι αξίας άνω των 250 χιλιάδων ευρώ. Βάσει της συγκεκριμένης ρύθμισης, Ρώσοι μεγιστάνες -και όχι μόνο- έχουν ήδη αποκτήσει βίλες στην Ελλάδα, από τη Χαλκιδική και την Εύβοια μέχρι την Πελοπόννησο και την Κρήτη. Η μόνιμη κατοικία, σε συνδυασμό με τη χορήγηση εγγράφων που τους δίνει τη δυνατότητα να κινούνται ελεύθερα εντός της EE, διευκόλυνε πολλούς Ρώσους χρηματοδότες της Χρυσής Αυγής να διακινούν άνετα μεγάλα ποσά εντός της ελληνικής επικράτειας. Στα σπίτια τους μπαινοβγαίνουν τα στελέχη της Χρυσής Αυγής που περιστοιχίζουν τον Ν. Μιχαλολιάκο και είναι οι κομιστές των χρηματοδοτήσεων.

Πέρσι, αλλά και τον περασμένο Απρίλιο, σύμφωνα με πληροφορίες, βρέθηκε στην Ελλάδα ο Ρώσος πολυεκατομμυριούχος Αντρέι Σκοτς, ένας από τους 300 πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου και ο 19ος πλουσιότερος Ρώσος πολίτης, με ακροδεξιές πεποιθήσεις αλλά και συνομιλητής του Πούτιν. Σύμφωνα μάλιστα με τις ίδιες πηγές, ο Σκοτς ήρθε στην Ελλάδα για «δουλειές» και βρέθηκε με θαλαμηγό στην Κέρκυρα προκειμένου να επιθεωρήσει έκταση που είχε πωληθεί σε εταιρεία του συμπατριώτη του Ρομάν Αμπράμοβιτς και την οποία σκόπευε να αξιοποιήσει τουριστικά. Τον Απρίλιο η θαλαμηγός έδεσε στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Πάντως ο Σκοτς αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για τη χρηματοδότηση των Ρώσων εθνικιστών και φέρεται να έχει πολύ καλές σχέσεις με δικηγόρο που εμπλέκεται στενά με τον αρχηγό της Χρυσής Αυγής.

Είναι εμφανές ότι η ρωσική οικονομική «βοήθεια» προς τη Χρυσή Αυγή έχει πολλά κέντρα, που ξεκινούν από τη ρωσική εθνικιστική ακροδεξιά και τον υπόκοσμο της μαφίας, αλλά φτάνουν μέχρι τους ολιγάρχες και τις «επίσημες» πηγές χρηματοδότησης του ρωσικού κράτους.

Ιδιαίτερης σημασίας χρήζει η πληροφορία ότι δύο ή τρεις Έλληνες εφοπλιστές που δραστηριοποιούνται στο χώρο του πετρελαίου και έχουν παρτίδες με  ρωσικά πετρέλαια, χρησιμοποιούνται προκειμένου να μεταφέρονται με τα καράβια τους μεγάλα ποσά από τους Ρώσους ακροδεξιούς. Δεν είναι η πρώτη φορά στην πρόσφατη πολιτική ιστορία της χώρας μας που μαθαίνουμε ότι στο λιμάνι του Πειραιά ξεφορτώνομαι, μαζί με τα όποια εμπορεύματα, και χρήματα βοήθειας από το εξωτερικό.

Γι” αυτό και η έρευνα του ΣΔΟΕ σχετικά με τη χρηματοδότηση της Χρυσής Αυγής δεν είναι εύκολο να καταλήξει κάπου. Τα στοιχεία που διαρρέουν, κάνουν λόγο για εμπλοκή μεγάλων επιχειρηματιών, εφοπλιστών, ακόμη και ανώτατων εκκλησιαστικών παραγόντων. Το ΣΔΟΕ μάλιστα, έχει ζητήσει το άνοιγμα λογαριασμών σε τράπεζες ώστε να πιστοποιηθούν τα στοιχεία. Όμως, η αθρόα εισροή του χρήματος από το εξωτερικό καθιστά πολύ δύσκολο το εγχείρημα.

Το ξανθόν γένος

Ας ξαναγυρίσουμε όμως στο ζουμί Οι παρτίδες με τη Ρωσία, δεν αποτελούν «προνόμιο» των εγχώριων φασιστών. Σε πρόσφατο πρωτοσέλιδο άρθρο της. η εφημερίδα Νew York Times αναφέρει: «Ακροδεξιός πυρετός για μια Ευρώπη προσδεδεμένη στη Ρωσία». Ανάλογο άρθρο φιλοξένησε παραμονές των εκλογών και το γερμανικό περιοδικό Spiegel, στο οποίο αναφερόταν: «Πολλοί ακροδεξιοί λαϊκιστές που θα κατεβούν στις ευρωεκλογές εκφράζουν ολοένα και μεγαλύτερη διάθεση να λειτουργήσουν ως συνήγοροι της Ρωσίας στις Βρυξέλλες».

Η στήριξη της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς, φασιστικών και ναζιστικών κομμάτων, προς τη ρωσική κυβέρνηση, σύμφωνα με τις αναλύσεις στον ευρωπαϊκό Τύπο, σχετίζεται άμεσα με την αθρόα χρηματοδότηση που τους προσφέρει -συνήθως μέσω τρίτων- ο ρωσικός παράγοντας. Οι Ρώσοι, με τη σειρά τους, είναι διατεθειμένοι να συντηρήσουν οικονομικά τέτοιες οργανώσεις, αφού φιλοδοξούν να τις αξιοποιήσουν είτε ως μέσο πίεσης στις κυβερνήσεις των κρατών μελών της EE, είτε για να στηρίζουν τις θέσεις τους στο Ευρωκοινοβούλιο.

Σε αυτούς τους σχεδιασμούς, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, εντάσσεται και η Χρυσή Αυγή. Τα λεφτά είναι πολλά και τα συμφέροντα ακόμα μεγαλύτερα. Όμως τα παιχνίδια των ναζιστικών και φασιστικών κομμάτων με οικονομικά και πολιτικά κέντρα εξουσίας συνήθως δημιουργούν εκατόμβες θυμάτων. Οι αιματηρές εξελίξεις στην Ουκρανία, που πυροδοτούνται μεταξύ άλλων και από τους εκεί Ναζί, είναι το πιο πρόσφατο τραγικό παράδειγμα.  «


Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος