Πολιτική παρακμή μεν, αλλά φταίει και ο κόσμος…

Δεν πιστεύω να περιμένετε τώρα απο εμένα κανονική ανάλυση και περιγραφή των τελευταίων εξελίξεων με εκλογή προέδρου, Χαϊκάληδες και δεν συμμαζεύεται ; Η σήψη και η παρακμή του πολιτικού συστήματος και καθεστώτος είναι προφανέστατη αλλά δεν είναι μόνο αυτό…

Είναι εξοργιστικό το πως τόσο φαιδρές υποθέσεις και το ίδιο φαιδροί και ασήμαντοι πολιτικοί σαν τον Χαϊκάλη και τους ομοίους του απασχολούν αυτή τη στιγμή τόσο έντονα και σοβαρά την Ελληνική πολιτική σκηνή και τον τύπο, που όπως πάντα σιγοντάρει, και αυτό είναι φυσικά το δείγμα πολιτικής παρακμής στη οποία αναφέρομαι. Όσο για τη σοβαρότητα της υπόθεσης αυτής, άστα να πάνε…Αρκεί μόνο να πούμε ότι σύμφωνα με την πρώην βουλευτή των ΑΝ.ΕΛ.-και νυν ανεξάρτητη-Γιαταγάνα αυτός ο Αποστολόπουλος που κατηγορήθηκε από τον Χαϊκάλη ως ο εμπλεκόμενος είναι ακόμα και σήμερα μέλλος του κόμματος και συνεργάτης του Καμμένου και μάλιστα ο Καμμένος είπε ότι θα της κάνει μήνυση, αλλά δεν το έκανε !! Επίσης στη υπόθεση εμπλέκεται και ο φανατικός ΣΥΡΙΖαίος Λάκης Λαζόπουλος κάτι που δείχνει ότι υπάρχει σύμπραξη των δύο άκρων ΑΝ.ΕΛ.-ΣΥΡΙΖΑ,αφού τέτοιοι προβοκάτορες σαν το Λαζόπουλο δεν ενεργούν ποτέ τυχαία…

Εν κατακλείδι την ώρα που η Ελλάδα βρίσκεται ξεκρέμαστη και στην αβεβαιότητα- αφού περιμένουμε εκλογές, ουδείς διαπραγματεύεται με την τρόικα και είναι άγνωστο πότε θα ξαναπάρουμε Ευρωπαϊκά χρήματα-το μέγα θέμα της χώρας είναι ο Χαϊκάλης και o Καμμένος και οι υπόλοιποι παρακμιακοί τύποι που εμπλέκονται στην υπόθεση ! Χρειάζονται περαιτέρω σχόλια ; 

Όσο για την ουσία του θέματος εκλογής προέδρου (Σταύρος Δήμας, κάποτε εκ των υπονομευτών της κυβέρνησης Μητσοτάκη) και τις επερχόμενες εκλογές, όλα δείχνουν ότι ο Σαμαράς διαπιστώνοντας το οικονομικό αδιέξοδο, την αποφασιστικότητα και επιμονή των δανειστών και βλέποντας και την ολοένα και μεγαλύτερη φθορά της κυβέρνησης, παίρνει το ρίσκο να πάει από μόνος του σε εκλογές, ξέροντας ότι δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να εκλεγεί πρόεδρος της δημοκρατίας από αυτή τη γεμάτη ακραία κόμματα βουλή. Όπως γράψαμε σε προηγούμενο άρθρο η κυβέρνηση απέτυχε να βγάλει τη χώρα από την κρίση, παρά την περί του αντιθέτου προπαγάνδα της,βρίσκεται σε αδιέξοδο και αυτό το συνειδητοποιούν και οι ίδιοι και ενεργούν αναλόγως. Αν χάσουν τις εκλογές, τις έχασαν και δεν θα στενοχωρηθούν και πολύ-αφού στην πραγματικότητα η κόντρα Σαμαρά με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τόσο μεγάλη όσο φαίνεται, γιατί και ο Σαμαράς είναι αρκετά Ρωσόφιλος όπως και οι καγκεμπίτες ΣΥΡΙΖαίοι- έστω και αν με ΣΥΡΙΖΑ ακολουθήσει χάος και πλήρης διάλυση της χώρας (το πιθανότερο). Αν όμως τις κερδίσουν τις εκλογές θα έχουν το άλλοθι για να συνεχίσουν την ίδια ατελέσφορη πολιτική και να γδάρουν ακόμα περισσότερο τον Ελληνικό λαό. Έτσι απλά είναι τα πράγματα…

Αν πραγματικά δεν ήθελε εκλογές η κυβέρνηση θα μπορούσε να βρει ένα πρόσωπο όσο πιο κοινής αποδοχής γίνεται ώστε να έχει περισσότερες ελπίδες εκλογής και να το διαπραγματευθούν όσο γίνεται με την αντιπολίτευση. Αντιθέτως βρήκαν έναν άνθρωπο που ανήκει στη Ν.Δ. και ενέταξαν το θέμα καθαρά στον κομματικό σχεδιασμό τους για τις πολιτικές εξελίξεις. 

Όπως διάβασα και σε ένα ενδιαφέρον άρθρο του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ Δημήτρη Ρέππα γράφει, μεταξύ άλλων, και τουλάχιστον σε αυτά έχει απόλυτο δίκιο πως  1)  « η κυβέρνηση ταυτίζει την επόμενη μέρα της Ελλάδας υπό άλλη κυβέρνηση με τη βεβαιότητα του Grexit. Δεν αντιλαμβάνεται πως έτσι ανατρέπει και ακυρώνει τον πυρήνα της δικής της επιχειρηματολογίας περί success story. Αν το Grexit είναι ενδεχόμενο, τότε το success story δεν υπήρξε ποτέ.»  
2)  «Υπάρχει, άλλωστε, το παράδειγμα της κυβέρνησης Παπαδήμου που αν και στηριζόταν σε περίπου 260 βουλευτές, πλειοψηφία χωρίς προηγούμενο, οδηγήθηκε σε παραίτηση επειδή η Ν.Δ. απαίτησε την άμεση διεξαγωγή εκλογών, προσβλέποντας στην επάνοδό της στην εξουσία μετά την περιδιάβασή της στο «Κίνημα των Αγανακτισμένων». (ότι κάνει τώρα και η αντιπολίτευση).
  3)  «Μάλιστα, κατηγορούνται οι βουλευτές της αντιπολίτευσης που δεν ψηφίζουν να εκλεγεί Πρόεδρος. Γιατί όμως δεν γίνονται στόχος αρνητικών σχολίων οι βουλευτές που έσπευσαν να δηλώσουν ότι ψηφίζουν «ναι» χωρίς καν να γνωρίζουν το πρόσωπο του υποψηφίου; Αν η στάση των πρώτων είναι αντικοινοβουλευτική και αντιδημοκρατική, η στάση των δεύτερων δεν είναι;     4) «Μια κυβέρνηση που προέκυψε μέσω της καταδημαγώγησης των πολιτών και μετά αρκέστηκε σε ένα «ουδείς αναμάρτητος», που κυβερνά με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, που δεν επέτρεψε ούτε μία συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών, που δεν ανταποκρίθηκε ούτε μία φορά στην Ωρα του Πρωθυπουργού, έχει αντικοινοβουλευτική νοοτροπία. Μια κυβέρνηση που διέλυσε τη μεσαία τάξη και επαίρεται για δημοσιονομικά επιτεύγματα μέσω της φτωχοποίησης και περιθωριοποίησης των πολιτών, την ώρα μάλιστα που ημέτεροι αύξησαν τον πλούτο τους, είναι αποτυχημένη.»

Ενας ΣΥΡΙΖΑ που δεν μπορεί να ξεπεράσει την πολιτική τού ληξιαρχικού του 4%, που δυσκολεύεται ακόμη και τώρα να καταδικάσει τη βία στον απόηχο των κραυγών «Να καεί η Βουλή», που αποθεώνει τον κρατισμό, που δεν αποσαφηνίζει πως ταυτίζεται με τις εθνικές συντεταγμένες για την αμετάκλητη θέση της χώρας στην Ευρώπη και τη με κάθε τρόπο αποτροπή του Grexit (γιατί το Grexit είναι μια πραγματική απειλή, αφού το success story είναι ένας ψεύτικος θρίαμβος), θα κερδίζει ψήφο εξ αντανακλάσεως λόγω αντίδρασης στη σημερινή κυβέρνηση αλλά όπως στην παλίρροια, μετά την πλημμυρίδα θα ακολουθήσει η άμπωτις.»

(Εγώ θα πρόσθετα βέβαια πως ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δυσκολεύεται να καταδικάσει τη βία, αλλά ταυτίζεται και με αναρχοφασίστες ληστοσυμμορίτες τύπου Ρωμανού…)

 Βλέπουμε λοιπόν ότι βασικά αυτό που ζούμε είναι το παρακμιακό Ελληνικό πολιτικό σκηνικό και η Ελληνική βουλή (η οποία βουλή είναι αναμφισβήτητα και η χειρότερη και πιο χαμηλού επιπέδου της μεταπολίτευσης) και για το μέλλον μας δεν μπορώ να πω τίποτε άλλο από «ο θεός να βάλει το χέρι του»…Αλλά και πως περιμένουμε κάτι καλύτερο από τη στιγμή που η βουλή έχει γεμίσει ακραία κόμματα και γενικά ανθρώπους χαμηλού επιπέδου που πολλοί από αυτούς έχουν και ελάχιστη σχέση με την πολιτική (ακόμα και Χρυσαυγήτες) ; Με αυτούς τους ανθρώπους περιμένει κανένας μεγαλύτερη σοβαρότητα και υπευθυνότητα στη διαχείριση αυτής της κρίσιμης κατάστασης και εποχής για τη χώρα ; Πώς να συνεννοηθούν όλοι αυτοί οι τύποι με ορθολογισμό και κατανόηση για ένα σκοπό, όπως γίνεται σε ξένες χώρες ; 

Αλλά και όλοι αυτοί δεν βγήκαν από μόνοι τους γιατί τους ψήφισε ο κόσμος. Ακόμα και ο πρωθυπουργός Σαμαράς που παριστάνει τον πιο μετριοπαθή αλλά έχει αποτύχει, εκλέχθηκε με την ψήφο του κόσμου στην αρχηγία της Ν.Δ. με αντίπαλο τη Μπακογιάννη. Κόντρα λοιπόν στην κυρίαρχη λαϊκίστικη δημαγωγία του «έξυπνου λαού μας με το αλάθητο κριτήριό του» εγώ θα πω ότι φταίει και ο κόσμος και όπως έστρωσε, έτσι θα κοιμηθεί. Θα μου πείτε βέβαια ότι πρώτα φταίνε αυτοί που εκπαίδευσαν έτσι τον κόσμο, ώστε να βγάζει αυτούς…Καμία αντίρρηση, όμως αυτό δεν αλλάζει ότι «Πολιτική παρακμή μεν, αλλά δεν είναι άμοιρος ευθυνών και ο κόσμος που ψηφίζει » και βέβαια αυτός ο κόσμος θα υποστεί-μαζί με όλους μας- και το κόστος των επιλογών του για το χάος που έρχεται στη χώρα όλο και πιο απειλητικά…