Αρχαίο πνεύμα εντελώς νεκρό !

Μια που τελείωσαν οι Ολυμπιακοί αγώνες ας μου επιτραπούν κάποια σχόλια κυρίως σε ότι αφορά τα την Ελληνικής συμμετοχής η οποία πάντως από άποψη μεταλλίων ήταν αυτή τη φορά αρκετά επιτυχημένη με βάση τις άσχημες συνθήκες που επικρατούν στη χώρα.

Βλέπετε μεσολάβησαν δύο Ολυμπιάδες στις οποίες σχεδόν πατώσαμε αγωνιστικά και ο λόγος ήταν η αποκάλυψη των ντοπαρισμένων και το ουσιαστικό τελείωμά τους από τον αθλητισμό, η οικονομική κρίση, αλλά και το τέλος των μεταγραφών ξένων αθλητών από Αλβανίες, Γεωργίες κλπ. Το Ελληνικό πολιτικό καθεστώς λειτουργούσε λοιπόν αθλητικά κάπως έτσι γιατί το δόγμα τους ήταν «μετάλλια με κάθε τρόπο» !

Αυτοί δε (πολιτικοί, παράγοντες, προπονητές και άλλοι) που έκαναν αυτά ήταν περίπου και οι ίδιοι που επικαλούνταν και το...αρχαίο πνεύμα το αθάνατο που υποτίθεται ότι η Ελλάδα εκφράζει και θέλει να αναστήσει !

Θετικό βλέπω λοιπόν το γεγονός ότι η φετινή ανάκαμψη έρχεται- τουλάχιστον θέλω να πιστεύω- με γενικά πιο καθαρό αθλητισμό και μετάλλια.

Ενώ όμως γενικά οι νέοι ολυμπιονίκες μας έβγαλαν έβγαλαν προς τα έξω και ένα σχετικά χαμηλών τόνων και ανθρώπινο προφίλ (αν και δεν έλειψαν κάτι σοβινιστικές κορόνες και μόρτικα τσιτάτα από τον Πετρούνια), δεν θα έλεγα ότι τους επισήμους της αποστολής μας τους χαρακτηρίζει σοβαρότητα και αθλητικό πνεύμα !                                                                                                                              

 Κάθε άλλο μάλιστα, αν κρίνουμε από την υπόθεση του σπουδαίου κολυμβητή μας Σπύρου Γιαννιώτη και την ανόητη ένσταση που κατέθεσαν οι δικοί μας προκειμένου να πάρει χρυσό και ο δικός μας αθλητής μαζί με τον πρώτο Ολλανδό. Αυτή η ένσταση δεν είχε καμία λογική και καμία ελπίδα να δικαιωθεί (όπως και έγινε), παρά μόνο χαρακτήριζε δυστυχώς το σοβινιστικό πνεύμα του «Η Ελλάδα πρέπει να είναι πάντα πρώτη» και έδειξε το ότι σαν λαός δεν ξέρουμε να χάνουμε.              Και μη μου πείτε όχι, αφού είναι χαρακτηριστικό ότι και ο ίδιος ο αθλητής-ο οποίος είναι σεμνότατος και αποδέχθηκε την ήττα του-ήταν αντίθετος στην ένσταση, ωστόσο οι υπεύθυνοι της αποστολής επέμειναν ανοήτως να την κάνουν !  Για ποιο λόγο άραγε; Μπορούν να μας το εξηγήσουν;                                                                                 Δεύτερον γιατί δεν μας ανακοίνωσαν ποτέ και το όνομα της ντοπαρισμένης κολυμβήτριας Γιαρένη στην οποία έχω αναφερθεί πάλι; Είναι κρατικό μυστικό;

Τέλος οφείλω να πω δύο πράγματα που με εκνευρίζουν. Πρώτον αυτό το χαζό κλισέ περί της Ελληνικής ψυχής που επαναλαμβάνουν αδιάκοπα δημοσιογράφοι και κάποιοι από τους αθλητές. Γιατί δεν επικαλούνται το Ελληνικό ταλέντο παρά μόνο την ψυχή; Είναι σαν να λένε πως δεν έχουμε αρκετό ταλέντο, αλλά κερδίζουμε-όποτε κερδίζουμε-γιατί έχουμε ψυχή ! Δεύτερον αυτή η ψύχωση πως και καλά "είμαστε μια πολύ μικρή χώρα που παρόλα αυτά μεγαλουργεί αθλητικά", λες και είμαστε το Λουξεμβούργο, η Μάλτα ή η Ισλανδία ! Μήπως βγάζουμε πάντα ένα πνεύμα δευτεραγωνιστή και κατατρεγμένου ακόμα και στον αθλητισμό; Λέω μήπως..

Επίσης το βρίσκω γελοίο οι Έλληνες δημοσιογράφοι και άλλοι να προσπαθούν να βγάλουν σκάρτες οργανωτικά και από κάθε άποψη όλες τις Ολυμπιάδες μετά το 2004 προκειμένου να αποδείξουν ότι εμείς τα κάναμε καλύτερα, κάναμε την καλύτερη Ολυμπιάδα κλπ. Η Βραζιλία μπορεί να μην έκανε την καλύτερη δυνατή Ολυμπιάδα (και θα την πληρώσει και πολύ ακριβά όπως και εμείς), αλλά δεν προέκυψαν πολύ σοβαρά προβλήματα σε θέματα οργάνωσης και ασφάλειας που όλοι φοβόνταν.

Ρε, μήπως τελικά το αρχαίο πνεύμα το αθάνατο είναι εντελώς νεκρό στην κοιτίδα του και εξαντλείται μόνο στα λόγια και στις κιτς τελετές αφής της φλόγας και τελικά επικρατεί ο φανατισμός, η βλαχιά και η κουτοπονηριά;