H Κύπρος στη «μέγγενη» των ιμπεριαλισμών !

 Με αφορμή τις τελευταίες ανησυχητικές εξελίξεις στο Κυπριακό, έχουμε να πούμε καταρχήν ότι η Ελληνική εξωτερική πολιτική, όπως εκφράζεται σχεδόν διαχρονικά από τον πολιτικό κόσμο (και ακόμα χειρότερα όπως την εκφράζει ο Ελληνικός λαός που τη θέλει πιο σκληρή και ανένδοτη…) είναι ένα ανέκδοτο που θα ήταν πολύ αστείο, αν δεν γινόταν συχνά  και επικίνδυνο !  

Θα λέγαμε ότι Ελλάδα και Κύπρος (δύο χώρες, αλλά ίδιο έθνος, ψυχοσύνθεση και νοοτροπία) μοιάζουν στη διεθνή πολιτική σκηνή, σαν τα κακομαθημένα παιδάκια που τσακώνονται με φίλους και γείτονες και νομίζουν πως όλα τους ανήκουν δικαιωματικά και πως έχουν πάντα δίκιο !

Μάλιστα σε αυτή τη λογική το οποιοδήποτε «όχι» σε ξένες μεγάλες δυνάμεις, ασκεί ιδιαίτερη γοητεία στην ψυχοσύνθεση ενός εθνικά Έλληνα, ως πράξη αντίστασης και ύψωσης αναστήματος. Ελάχιστα ή καθόλου δεν τον προβληματίζει, αν το «όχι» θα είναι προς το συμφέρον μας ή όχι !

Το ζήτημα του Κυπριακού λοιπόν έφτασε σε αυτό το αδιέξοδο σημείο, κυρίως διότι ο τέως πρόεδρος Παπαδόπουλος (όπως και τα περισσότερα Κυπριακά κόμματα τότε) παρότρυνε το 2004 τον λαό του να ψηφίσει «όχι» σε ένα «σχέδιο Ανάν» που ουσιαστικά αυτός είχε ζητήσει από τη διεθνή κοινότητα την οποία και κορόιδεψε ! 

                                                                            

Ο κυπριακός λαός λοιπόν άρπαξε την ευκαιρία να πει κατά 75 % ένα «όχι» που βαφτίστηκε από τους περισσότερους σε Κύπρο και Ελλάδα, ηρωικό και πατριωτικό κλπ., αλλά σήμερα μάλλον αποδεικνύεται αυτοκτονικό ! Και αυτό διότι το διεθνές γεωπολιτικό περιβάλλον, αυτή τη στιγμή  είναι ότι χειρότερο για να ελπίζει ότι μπορεί να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση ένωσης του νησιού. Τι υπάρχει διεθνώς ; Ερντογάν, Τσιπροκοτζιάδες, Πούτιν, Τραμπ και δεν συμμαζεύεται…

Με λίγα λόγια η μαρτυρική Κύπρος βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη «μέγγενη» τεσσάρων ιμπεριαλισμών, όπως είναι ο Ρώσικος (ο χειρότερος και πιο επικίνδυνος όλων), ο Τούρκικος, ο Ελληνικός και ο Αμερικάνικος. Μπορεί στο άμεσο μέλλον, υπό αυτές τις συνθήκες, να ελπίζει κανείς σε κάποια λύση του Κυπριακού ή- ακόμα χειρότερα- μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο οριστικής διχοτόμησης ή και προσάρτησης των κατεχομένων στην Τουρκία ;

Συν φυσικά το πρόβλημα με τους Κυπριακούς υδρογονάνθρακες (όπου η Τουρκία διατείνεται πως πρέπει να μοιραστούν στις δύο κοινότητες του νησιού, ενώ οι δικοί μας το θεωρούν όλο δικό τους) που είναι άγνωστο πόσο η Άγκυρα θα τραβήξει το σκοινί και αν υπάρχει και ενδεχόμενο θερμού επεισοδίου…

Τώρα αν μπούμε σε λεπτομέρειες για το τι ακριβώς συμβαίνει σήμερα και γιατί ναυαγεί το Κυπριακό, θα δούμε ότι ο παράγοντας Ρωσία του αρχιδολοφόνου Πούτιν είναι και πάλι, σε μεγάλο βαθμό, η πηγή του κακού (της μη λύσης) ! Έτσι η κυβέρνηση των Τσιπροκοτζιάδων (που είναι φυσικά τα πιστότερα τσιράκια της Ρωσίας μέσα στην Ε.Ε.) απορρίπτει μια λύση με τρεις εγγυήτριες δυνάμεις (Ελλάδα, Τουρκία, Βρετανία) και έτσι αποχώρησε απ’τις διαπραγματεύσεις, ρίχνοντας μάλιστα την ευθύνη στην άλλη πλευρά (και με τα ΜΜΕ να τον σιγοντάρουν, όπως πάντα)…

Γιατί τώρα ο Κοτζιάς δεν θέλει λύση με εγγυήτρια δύναμη την Τουρκία ; Αυτό είναι εύκολο να διαπιστώσουμε διαβάζοντας και μόνο τις επίσημες δηλώσεις Ελλήνων και Ρώσων κρατικών αξιωματούχων. Γιατί πολύ απλά η Ρωσία δεν θέλει εγγυήτριες δυνάμεις, αλλά εγγυητή μόνο τον Ο.Η.Ε., οπότε αυτή είναι και η επίσημη  θέση της πρακτόρικης Ελληνικής πλευράς !                                                                                                    Και γιατί η Ρωσία θέλει μοναδικό εγγυητή τον Ο.Η.Ε. ; Μα γιατί στον Ο.Η.Ε. είναι κυρίαρχη η ίδια, με τις διάφορες χώρες δορυφόρους που ελέγχει, οπότε θα έχει και το πάνω χέρι σε ένα ενδεχόμενο ενωμένο Κυπριακό κράτος !

Αυτός ήταν και ο πραγματικός λόγος που ο ρωσόδουλος Παπαδόπουλος είχε απορρίψει τότε το σχέδιο Ανάν, ενώ σήμερα ο επίσης ρωσόφιλος δεξιός  πρόεδρος της Κύπρου Αναστασιάδης, άγεται και φέρεται από την Ελλάδα σε προκλητικό βαθμό και δεν διαμορφώνει μια ανεξάρτητη Κυπριακή θέση για ευνόητους λόγους...

Συμπέρασμα ; Η Κύπρος είναι σε δύσκολη θέση και η Ελλάδα και οι Έλληνες δεν αλλάζουν νοοτροπία σε, μεταξύ άλλων, αυτά τα θέματα. Χαρακτηριστικό ότι πολλοί Έλληνες θεωρούν ακόμα και σήμερα τον Παπαδόπουλο εθνικό ήρωα της Κύπρου, λόγω του "Όχι" στο σχέδιο Ανάν,  ζητούν λύση χωρίς τη λέξη "Μακεδονία" για τη γειτονική χώρα ή που,ακόμα χειρότερα, συσπειρώνονται γύρω από τον Κοτζιά-έστω και αν δεν ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ- διότι λέει "έχει πατριωτικές θέσεις" ! 

Είπαμε...στην Ελλάδα όσο πιο αδιάλλακτος και "καυγατζής" είσαι στην εξωτερική πολιτική, τόσο πιο πατριώτη σε βαφτίζουν ! Και αυτό το συμπλεγματικό βιολί δεν λέει να αλλάξει με τίποτα...