Όχι στους Καταλανούς εθνικο-τοπικιστές και στον κατακερματισμό των εθνικών κρατών !

Ας πούμε κάποια πράγματα με το όνομά τους σε σχέση με την Καταλονία και τα τελευταία δυσάρεστα γεγονότα. Δεν υπήρχε ποτέ ούτε Καταλανικό κράτος, ούτε Καταλανικό έθνος !

Οι Καταλανοί είναι Ισπανικό φύλο, ένα από αυτά που αποτελούν το Ισπανικό έθνος και η Καταλονία μια επαρχία της Ισπανίας που έχει εξασφαλίσει ένα είδος αυτονομίας για λόγους που θα εξηγήσουμε παρακάτω και που μιλά μια γλώσσα που οι διαφορά της με την επικρατούσα Ισπανική είναι όσο πχ. εδώ τα Πελοποννησιακά με τα Ηπειρώτικα !

Δεν αποτελούν καν εθνική μειονότητα όπως οι Βάσκοι, ενώ δεν υπήρξε ποτέ και κάποιο μαζικό ή ένοπλο κίνημα για ανεξαρτησία όπως πχ. στις περιπτώσεις της Τσετσενίας και του Κοσόβου. Πως ξεκίνησε λοιπόν ο αντιδραστικός Καταλανικός εθνικο-τοπικισμός ; Αρχικά από το Σταλινικό Κ.Κ. Ισπανίας που κατά τον Ισπανικό εμφύλιο έπαιξε το χαρτί μιας εντελώς αυτόνομης ή και ανεξάρτητης Καταλονίας για να συσπειρώσει περισσότερους Καταλανούς υπέρ του.   

 Σας θυμίζει τίποτα ; Είναι το ίδιο ακριβώς που είχε κάνει και το δικό μας ΚΚΕ που προπολεμικά όταν υποστήριζε ένα ανεξάρτητο Μακεδονικό κράτος, ποντάροντας στο μεγάλο ποσοστό εθνικά Μακεδόνων (Σλαβομακεδόνων) που κατοικούσαν τότε στην περιοχή ! Ίδιο κόμμα, ίδια ιδεολογία, ίδιες πρακτικές…

Μετά την ήττα των κομμουνιστών, όταν και ήρθε η δικτατορία του Φράνκο, οι αποσχιστικές και αυτονομιστικές τάσεις των Καταλανών καταπιέστηκαν και αυτοί δικαίως ένιωθαν και ριγμένοι σε ένα γενικά φτωχό κράτος φτιαγμένο κυρίως γύρω από τους Καστιγιάνους.

Όμως κατά την Ισπανική μεταπολίτευση η Καταλονία και η Βαρκελώνη όχι μόνο δεν είναι ριγμένη, αλλά ίσως να είναι και η πιο ευνοημένη επαρχία μέσα στη δημοκρατική Ισπανία ! Ωστόσο τα καταπιεσμένα εμφυλιοπολεμικά και δικτατορικά κατάλοιπα ήταν πάντα εμφανή σε μια μερίδα των κατοίκων της και αυτά μεταφράζονταν σε ένα κομμάτι του λαού και της αστικής τάξης σε απαίτηση διευρυμένης αυτονομίας ή και ανεξαρτησίας. Γι’αυτό άλλωστε και η περιοχή έφτασε σήμερα  να έχει ένα σχετικό καθεστώς αυτονομίας και μια δική της κυβέρνηση, πέρα από την κεντρική Ισπανική.

Αυτή τη φορά τα επιχειρήματα των φιλοαποσχιστών ήταν τελείως αντιδραστικά του τύπου «εμείς που ευημερούμε δουλεύουμε για να ταΐζουμε τον φτωχό νότο» ή ότι «Η Ισπανία δεν μας αγαπάει και δεν μας θεωρεί Ισπανούς». Για να μην πολυλογούμε λοιπόν, τα τελευταία χρόνια  ακραίες πολιτικές δυνάμεις της Καταλονίας πάτησαν πάνω σε αυτές τις ιδεοληψίες και δημιούργησαν ένα αυτονομιστικό ρεύμα που όμως ακόμα και σήμερα είναι άγνωστο σε τι ποσοστό του πληθυσμού έχει απήχηση.

Αυτοί λοιπόν που τάχθηκαν υπέρ της ανεξαρτησίας, καλλιέργησαν αυτές τις ιδέες και προκάλεσαν το δημοψήφισμα, ήταν κυρίως αριστεροί και Καταλανοί εθνικιστές ή σκληροί τοπικιστές. Πρόκειται δηλαδή για ακραίες και καθυστερημένες δυνάμεις που έφεραν ένα αντιδραστικό δημοψήφισμα το οποίο επέμειναν να το κάνουν, μολονότι η Ισπανική δικαιοσύνη το κήρυξε καθαρά και ξάστερα αντισυνταγματικό.

Το δημοψήφισμα διεξήχθη λοιπόν, εν μέσω αντεγκλήσεων και επεισοδίων, γι’αυτό και δεν μπορεί να βγει ασφαλές συμπέρασμα για τις πραγματικές διαθέσεις των Καταλανών. Διότι μπορεί να βγήκε το «Ναι» με 90 %, όμως η συμμετοχή έφτασε μόλις στο 42 %, κάτι που σημαίνει ότι μπορεί κάλλιστα οι υπόλοιποι που δεν πήγαν (ή έστω το μεγαλύτερο ποσοστό τους) να είναι υπέρ του «όχι»…

Αυτές οι δυνάμεις στήριξαν λοιπόν την απόσχιση στο εσωτερικό της Ισπανίας, ενώ στο δε εξωτερικό αυτοί που  υποστηρίζουν τους αποσχιστές είναι κυρίως ακροαριστεροί, κομμουνιστές, αλλά και «Πράσινοι». Αντίθετα ενώ οι εθνικιστές και οι φασίστες (που είναι συνήθως ρωσόφιλοι) δεν τους στήριξαν μόνο και μόνο διότι φοβούνται ένα ντόμινο που μπορεί να διαλύσεις και τα δικά τους κράτη.

Από αυτούς τους υποστηρικτές μπορούμε να αναλύσουμε και το γεωπολιτικό παιχνίδι, διότι πρόκειται για δυνάμεις οι οποίες στη μεγάλη πλειοψηφία τους πρόσκεινται στην ανερχόμενη Ρώσικη υπερδύναμη (δείτε πχ. το “podemos” και την αριστερή λαϊκίστρια δήμαρχο Βαρκελώνης).

 Και πράγματι πιστεύουμε ότι η Ρωσία υποκίνησε ή ευνόησε το δημοψήφισμα και καθοδήγησε αυτό το τοπικιστικό ανεξαρτησιακό κίνημα υποκίνησε με τις δυνάμεις που διαθέτει. Αυτό διότι η Ρωσία έχει κάθε συμφέρον να κατακερματιστούν τα μεγάλα εθνικά κράτη και να αποδυναμωθεί και άλλο η Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού κάτι τέτοιο ευνοεί-όπως είναι προφανές- αφάνταστα τα σχέδια της φασιστικής και βίαιης παγκόσμιας κυριαρχίας της.

Ωστόσο  η Ρωσία βρέθηκε σε δύσκολη θέση σε ότι αφορά την επίσημη γραμμή που θα προπαγάνδιζε επί του θέματος. Αυτό γιατί από τη μία έχει λερωμένη τη φωλιά της με κάλπικα δημοψηφίσματα και αποσχίσεις (Ουκρανία, Γεωργία) και από την άλλη δεν θέλει  ούτε να ακούει ούτε να μιλάει για εθνικοανεξαρτησιακά κινήματα γιατί και πάλι όλοι θυμούνται την Τσετσενία. Τελικά επέλεξε να πουλήσει εκδούλευση και να παραστήσει το φίλο στην Ισπανία, τασσόμενη υπέρ της κυβέρνησης Ραχόι. Ωστόσο έχουμε, όπως καταλαβαίνεται, κάθε λόγο να μην πιστεύουμε τον Πούτιν και την παρέα του !

Σε ότι αφορά τώρα την αστυνομική βία, δεν γνωρίζουμε ακριβώς αν μέρος αυτής της βίας ήταν απρόκλητη ή αστυνομική αντίδραση σε επεισόδια και βιαιοπραγίας. Αν ήταν το πρώτο, οφείλουμε να την καταδικάσουμε αλλά το πιθανότερο να ήταν και τα δύο μαζί…Αναγνωρίζουμε από την άλλη  ότι ο Ραχόι και ο κάθε Ραχόι έχει κάθε δικαίωμα να προστατεύσει το κράτος του, αλλά και όλη την Ευρώπη από ένα εφιαλτικό ντόμινο διασπάσεων και αποσχίσεων.

Αλλά επειδή οι αριστερούληδες βρήκαν την ευκαιρία να βρίσουν Ραχόι και Ε.Ε. και να τους πουν φασίστες, ας θυμηθούμε λίγο πως ακριβώς έχουν αντιμετωπίσει εθνικοανεξαρτησία κινήματα μερικά αριστερά καθεστώτα, για να καταλάβουμε ποιοι μιλάνε και παραδίδουν μαθήματα δημοκρατίας και ανοχής σε αποσχιστές !

Μιλόσεβιτς στη Σερβία: Βομβαρδισμός Κροατίας, εισβολή και βομβαρδισμός στη Βοσνίας και πόλεμος επί τέσσερα χρόνια, Βομβαρδισμός του Κοσόβου.
Πούτιν στην Τσετσενία: Γενοκτονία με σχεδόν το ένα πέμπτο του πληθυσμού να εκκαθαρίζεται.
Να πάμε και πιο παλιά ; γενοκτονία του Μάο στο Θιβέτ και γενοκτονία του Λένιν κατά των Κοζάκων. Είναι το ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς που λέμε !...

Ας αναλογιστούν τέλος αυτοί οι Ελληνάρες που υποστηρίζουν τους Καταλανούς, τι θα γινόταν σε περίπτωση που η μουσουλμανική μειονότητα στήσει κάποια στιγμή ένα δημοψήφισμα για απόσχιση της Θράκης από την Ελλάδα. Καταρχήν πιστεύει κανείς ότι εμείς θα είχαμε μια πιο μετριοπαθή αντιμετώπιση από τους Ισπανούς ;    

 Και επειδή μερικοί αρθρογράφοι προσπάθησαν να περάσουν τη γραμμή ότι δεν υπάρχει σχέση Καταλονίας- Θράκης, λέμε ότι είναι πιο εύκολο να δημιουργηθεί στη Θράκη ένα αποσχιστικό κίνημα, απ’ότι στην Καταλονία ή αλλου. 

Και αυτό γιατί στη Θράκη υπάρχει μια μειονότητα με Τουρκική εθνική συνείδηση (άρα επί της ουσίας εθνική μειονότητα) που είναι κάτι λιγότερο από το μισό του πληθυσμού και κυρίως μιλάμε για μια περιοχή που ποτέ πριν τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο δεν ήταν Ελληνική. Συνεπώς με αυτά τα θέματα δεν παίζουμε...