Συνολικές προβολές σελίδας

Δευτέρα 26 Απριλίου 2010

H "ισχυρή" Ελλάδα που...μεγαλουργούσε




Βλέποντας αυτό το κωμικοτραγικό διάγγελμα του Γιώργου Παπανδρέου, με φόντο το παραθαλάσσιο τοπίο του ακριτικού Καστελόριζου,(αλήθεια ποιανού ήταν αυτή η ηλίθια ιδέα;) όπου μας ανήγγειλε τα τελευταία μαντάτα περί του Δ.Ν.Τ. και μας έκανε και τις …«μεγαλοφυείς» αναλύσεις του περί της οικονομίας μας και των κακών κερδοσκόπων, αυτόματα η σκέψη μου γύρισε 6 χρόνια πίσω. Τότε στο έτος 2004 που ο Ελληνικός μεγαλοϊδεατισμός και η λαϊκίστικη εθνολαγνεία βρίσκονταν στο αποκορύφωμά τους. Ο πρόσκαιρος πλουτισμός από το «μασούλημα» των δανεικών και των κλεμμένων είχε φτάσει στο φόρτε του και μεγάλωνε και την αλαζονεία μας (την αλαζονεία των…11.000.000).Η εθνική μας ομάδα στο ποδόσφαιρο κατέκτησε το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και η καθαρά αθλητική αυτή επιτυχία ερμηνεύτηκε από τους περισσότερους σαν το επιστέγασμα μίας ισχυρής Ελλάδας που γενικώς πηγαίνει καλά και μεγαλουργεί ως χώρα και πως αυτό καθρεφτίζεται και στο ποδόσφαιρο, ενώ άλλοι προσπαθούσαν, μέσω αυτής της επιτυχίας, να τεκμηριώσουν τη φυλετική ανωτερότητα των Ελλήνων έναντι των ξένων (!!) επίσης ορισμένοι συμπατριώτες μας γιόρτασαν τη νίκη μας με το σύνθημα «δε θα γίνεις Έλληνας ποτέ Αλβανέ» !!!

Λίγο αργότερα διοργανώσαμε και τους Ολυμπιακούς αγώνες και-αφού το καθεστώς έπνιξε ως «ανθελληνικές» και τις λίγες ντόπιες φωνές που εναντιώθηκαν στη διοργάνωση τους από τη χώρα μας-το παζλ της αλαζονείας και της κουταμάρας συμπληρώθηκε(αλλά για τους Ολυμπιακούς αγώνες και το ρόλο τους θα τα πούμε και πιο κάτω) .Όλοι μιλούσαν πλέον για μια σπουδαία και ισχυρή Ελλάδα που «λάμπει» και μεγαλουργεί γενικώς και αποδεικνύει στους εχθρούς της την αξία της και το μεγαλείο του…άρειου φυλετικά λαού μας, έναντι των βαρβάρων…
«Το DNA του Έλληνα είναι για να έρχεται παντού πρώτος» που έλεγε τότε και η… Χαλκιά
(αλλά αν παίρνουμε και λίγη ντόπα για να σιγουρέψουμε την πρωτιά δεν τρέχει τίποτα…)
Αυτά έλεγαν λοιπόν τότε κάποιοι τσαρλατάνοι (ειδικά οι ελεεινοί πολιτικάντηδες) και προχθές μου ήρθαν στο μυαλό βλέποντας ακριβώς αυτή την εικόνα ευτέλειας και παρακμής που παρουσιάζει ο τόπος 6 χρόνια μετά. Που πήγαν τώρα όλα αυτά κύριοι λαοπλάνοι;(πολιτικοί, δημοσιογράφοι και λοιποί απατεώνες παρατρεχάμενοι) που πήγε τώρα η μεγάλη Ελλάδα που υποτίθεται ότι μεγαλουργούσε και θριάμβευε; τώρα μήπως μίκρυνε μέσα σε 6 χρόνια; Ρητορικό το ερώτημα γιατί φυσικά και τότε μικρή ήταν, αλλά δεν το καταλάβαινε !

Όσο για το γιατί φτάσαμε ως εδώ αναφέρω κάποια πράγματα και στο προηγούμενο άρθρο, αλλά μπορώ εδώ να γίνω και κάπως πιο αναλυτικός. Η καταστροφή έχει τις ρίζες της στο 1981 και στο Παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ, τότε αρχίζει αυτή η πολιτική λαίλαπα των συνεχών παροχών, ώστε να είναι ικανοποιημένος ο λαός και να παίρνουν ψήφους και η πολιτική αυτή ακολουθήθηκε και από όλες σχεδόν τις επόμενες κυβερνήσεις. Η χώρα δανειζόταν ακατάπαυστα, επιβαρύνοντας τους οικονομικούς δείκτες της και αντί τα χρήματα αυτά να πηγαίνουν τουλάχιστον στην παραγωγή, στην ανάπτυξη και στις υποδομές, έπεφταν πάντοτε στην κατανάλωση και έτσι το «πάρτι» με τα δανεικά ξεκίνησε(και επειδή κανείς δεν φρόντισε μαζί με το βιοτικό επίπεδο να ανέβει και το πολιτιστικό και πνευματικό επίπεδο του λαού δημιουργήθηκαν στη χώρα αρκετοί άξεστοι βλάχο-νεόπλουτοι με αποκρουστική συμπεριφορά),στην κατανάλωση πήγαν δυστυχώς και τα πολλά εκατομμύρια που εισπράξαμε τότε από τις Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, χώρια τα Ευρωπαϊκά κονδύλια που φαγώθηκαν από μικροκλέφτες και μεγαλοκλέφτες…

Το μεγαλύτερο έγκλημα όμως που ξεκίνησε στη δεκαετία του 80’ ήταν-παράλληλα με τον συνεχή δανεισμό- η αποβιομηχάνιση της χώρας. Κάποιοι ξαφνικά αποφάσισαν ότι η χώρα μας δεν πρέπει να έχει σοβαρή βιομηχανία, έτσι εργοστάσια και μεγάλες επιχειρήσεις άρχισαν να κλείνουν ή να μετακομίζουν η μία μετά την άλλη, ενώ και πολλές επενδύσεις Ελληνικές και ξένες που είναι να γίνουν ματαιώνονται με διάφορα προσχήματα, ώσπου στο τέλος επιβίωσε μόνο η μικρομεσαία βιομηχανία. Το αποτέλεσμα είναι η χώρα σήμερα να παράγει ελάχιστα, ενώ εισάγει τα πάντα και να έχει ένα τεράστιο έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο(1 προς 3,5).Μπροστάρης σε αυτό το παραγωγικό σαμποτάζ ήταν πιο παλιά το ΚΚΕ ,αλλά τώρα τον πρώτο ρόλο έχει αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ. Το ΚΚΕ συνήθως έκλεινε τα εργοστάσια με εξαντλητικές απεργίες σε επιχειρήσεις που ήταν σε δύσκολη κατάσταση(πχ.Pirelli),ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ συνήθως φτιάχνει κάποιες στημένες επιτροπές κατοίκων ή ψευτοοικολόγων από μέλη του, προκειμένου να ματαιώνει ή να κλείνει επιχειρήσεις προσφεύγοντας στο βιομηχανοκτόνο συμβούλιο της επικρατείας που σχεδόν πάντα αποφασίζει υπέρ τους. Τα προσχήματά τους συνήθως είναι αντικαπιταλιστικά και οικολογικά.
Την ίδια εποχή αρχίζουν να διορίζονται μιλιούνια δημοσίων υπαλλήλων προς άγρα ψήφων, ώσπου φτάσαμε σήμερα να έχουμε ένα υπερτροφικό (από τα μεγαλύτερα στον κόσμο) αλλά και αντιπαραγωγικό δημόσιο που επιβαρύνει αφάνταστα την οικονομία της χώρας και χρεοκοπεί και τους ίδιους τους δημόσιους οργανισμούς. Στο δημόσιο εγκαταστάθηκε δε και μία ανατολικού τύπου, διεφθαρμένη, τεμπέλικη κομματική ή και συνδικαλιστική γραφειοκρατία που αποτελείται από τα πιο παρασιτικά στοιχεία της κοινωνίας.. Τα «καμπανάκια» χτυπούσαν εδώ και χρόνια για μείωση των δαπανών του δημοσίου, αλλά κάποιοι ανεύθυνοι έκαναν πως δεν ακούν και τώρα να τα αποτελέσματα.

Επίσης η διαφθορά και η ατιμωρησία έπαιξαν μεγάλο ρόλο καθώς άρχισαν σιγά,σιγά να καλλιεργούνται στο λαό ως μαγκιά και φυσιολογικά ,με αποτέλεσμα η διαφθορά να πάρει τρομακτικές διαστάσεις σε όλα τα στρώματα της κοινωνίας και να γεμίσουμε ξετσίπωτους κλέφτες και απατεώνες κάθε είδους που δεν τους πειράζει κανείς. Στους διεθνείς δείκτες διαφθοράς είμαστε πλέον ίδιοι με Αφρικανικές χώρες.
Την ίδια στιγμή άρχισαν να ευνοούνται σκανδαλωδώς από το κράτος 6,7 μεγαλοκλέφτες επιχειρηματίες(όχι τυχαία.οι περισσότεροι προερχόμενοι απ’το πρώην ανατολικό μπλοκ) οι οποίοι εξελίχθηκαν σε κρατικοδίαιτους ολιγάρχες και αγοράζουν το «ανθό» της Ελληνικής παραγωγής, ενώ ταυτόχρονα καταληστεύουν το λαό και το δημόσιο χρήμα, χωρίς να αντιδρά κανείς. Και φυσικά κανείς «αγωνιστής»δε σκέφτηκε να κλείσει δικές τους επιχειρήσεις…
Ελάχιστοι αντιδρούσαν σε όλα αυτά που μας έφερναν με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή και οι λίγες σώφρονες φωνές που συνιστούσαν να πρυτανεύσει μια τάξη και μια λογική σ’αυτή τη χώρα συκοφαντήθηκαν ως αντιλαϊκές και απομονώθηκαν. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη που προσπάθησε να συμμαζέψει κάπως τα πράγματα κατέρρευσε από βρώμικα συμφέροντα και συκοφαντήθηκε. Ο πετυχημένος τεχνοκράτης ,υπουργός οικονομικών του ΠΑΣΟΚ Γιάννος Παπαντωνίου μετακινήθηκε σε άλλο υπουργείο,ώσπου στο τέλος «τον έσβησαν απ’το χάρτη».Την ίδια τύχη είχαν και άλλοι πολιτικοί με πιο λογικές αντιλήψεις που αντιτάχθηκαν στις καθεστωτικές αντιλήψεις.

Αλλά για να φτάσει η χώρα σε σημείο να χρεοκοπήσει ,δέχτηκε και δύο καίρια χτυπήματα που τη διέλυσαν οικονομικά. Το ένα ήταν η μεγάλη κλεψιά του χρηματιστηρίου το 1999,όταν σχεδόν οι ίδιοι μεγαλοκλέφτες που αναφέρω πιο πάνω καταλήστεψαν τα χρήματα του κόσμου και τα έβγαλαν σε off shore εταιρείες στο εξωτερικό ή έστησαν με αυτά «μαϊμού» εταιρείες. Μετά από αυτό άρχισε να «στεγνώνει» η αγορά και τα πράγματα να σκουραίνουν, αλλά οι εγκληματικές κυβερνήσεις απάντησαν στο πρόβλημα αυτό με νέα ακατάπαυστα δανεικά…
Το δεύτερο πλήγμα ήταν οι Ολυμπιακοί αγώνες που, εκτός ότι κανείς δεν κατάλαβε γιατί τους κάναμε και τελικά δεν άφησαν και κανένα όφελος στη χώρα παρά μόνο χρέη , υπερκοστολογήθηκαν και κόστισαν πάνω από 10 δις.δραχμές, με αποτέλεσμα μια τρομερή μαύρη τρύπα στα οικονομικά της χώρας και όλα αυτά-και πάλι-για να επωφεληθούν κάποια «αρπακτικά» που τα κονόμησαν και να ικανοποιηθεί ο εθνικός μεγαλοϊδεατισμός μας και γιατί κανένας πρωθυπουργός δεν βρήκε το θάρρος να πει έγκαιρα "stop,δε μπορούμε να τους κάνουμε".
Μετά το 2004 είχαμε φτάσει στο χείλος του γκρεμού και απλά περιμέναμε κάποιον να μας σπρώξει στο κένο, αλλά αυτό δεν το είχε καταλάβει κανένας.
Και αυτή που μας έδωσε το τελειωτικό χτύπημα και μας έσπρωξε τελικά στην άβυσσο ήταν η παγκόσμια οικονομική κρίση. Λόγω της κρίσης τα έσοδα από τον τουρισμό και τη ναυτιλία(τα μόνα που είχαν απομείνει όρθια)μειώθηκαν αισθητά με αποτέλεσμα να εκτοξευθεί στα ύψη το εξωτερικό χρέος και μετά το δημοσιονομικό έλλειμμα, αυτά σε συνδυασμό με το τεράστιο έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο, έφεραν και ένα μεγάλο έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών τα spread αρχίζουν να ανεβαίνουν επικίνδυνα και οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης του επενδυτικού ρίσκου υποβαθμίζουν την οικονομία μας και τις τράπεζές μας, έτσι τα spread ανεβαίνουν σε δυσθεόρατα ύψη και η χώρα κινδυνεύει να μη μπορεί πλέον να δανειστεί και όλα να τιναχτούν στον αέρα. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά…
Ας προσπαθήσει τώρα ο Παπανδρέου να βγάλει το φίδι από την τρύπα και παρ’ότι κληρονόμησε την Καραμανλική λαίλαπα που ισοπέδωσε και ότι είχε μείνει όρθιο σ’αυτόν τον τόπο και η βόμβα έσκασε στα χέρια του, όλα δείχνουν πως είναι λίγος και επικίνδυνος για να διαχειριστεί αυτή την κρίση.

Δεν υπάρχουν σχόλια: