Συνολικές προβολές σελίδας

Σάββατο 18 Μαΐου 2013

Τι μας ξημερώνει ;

     



Από τις εκλογές μέχρι σήμερα είναι σαν να έχει περάσει μια αιωνιότητα…ωστόσο όσοι μας διαβάζουν αντιλαμβάνονται ότι ελάχιστα οφείλουμε να αναιρέσουμε  από όσα γράφαμε μέχρι τότε για το τι θα επακολουθήσει.

Το μόνο που ίσως δεν ήταν αρκετά αναμενόμενο ήταν ότι ο Σαμαράς δεν σχημάτισε μια πλήρως καθεστωτική και προσκείμενη τυφλά προς αυτόν κυβέρνηση. Δηλαδή εκεί μέσα εκπροσωπούνται όλα τα ρεύματα της δεξιάς παράταξης (ακόμα και το σχετικά φιλελεύθερο),παρά το διαχρονικό μίσος που του έχει το πολιτικό κατεστημένο της εποχής. Αυτό το έκανε ο Σαμαράς, πρώτον διότι μετά τα εκλογικά αποτελέσματα κατάλαβε πως έχει συρρικνώσει το κόμμα σε βαθμό επικίνδυνο και ίσως δευτερευόντως, διότι αν έπραττε αλλιώς μπορεί να εξέθετε ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ που είναι πολύ σημαντικοί πυλώνες για την ισχύ και μακροημέρευσης της κυβέρνησης. Από την άλλη έχουμε γράψει άπειρες φορές εδώ ότι ο Σαμαράς είναι το αγαπημένο παιδί αυτού του σάπιου τύπου καθεστώτος που κατατρώει τις σάρκες τις χώρας εδώ και τριάντα χρόνια και τελικά ο «πόθος» τους να τον δουν πρωθυπουργό έγινε πραγματικότητα. Όποιος άλλωστε παρακολουθεί σχετικά καλά την πολιτική και δημοσιογραφική πραγματικότητα, θα έχει καταλάβει πως τη στήριξη που είχε και έχει ο Σαμαράς από τα ΜΜΕ (και την όποια διαπλοκή που συνήθως κρύβεται από πίσω τους) δεν την είχε ποτέ κανένας αρχηγός την Ν.Δ. (ούτε καν ο-για πολλούς εθνάρχης-Κωνσταντίνος Καραμανλής ο πρεσβύτερος) !

Τώρα βέβαια το ερώτημα είναι που το πάει η κυβέρνηση…Τι θέλει ακριβώς να πετύχει, πως θα το πετύχει και στην τελική αν θα μπορέσουμε να ζήσουμε με ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο και   σε ένα στοιχειωδώς δημοκρατικό καθεστώς.                                                                                          
Ας πούμε κάποια πράγματα πολύ επιγραμματικά. για αρχή. Έστω και με σημαντική καθυστέρηση είναι υπαρκτή μια στοιχειώδης μεταρρυθμιστική διάθεση που όλοι οι υγιώς σκεπτόμενοι πολίτες επιθυμούμε και φωνάζουμε εδώ και καιρό. Για παράδειγμα άνοιξαν τα περισσότερα από τα επαγγέλματα, εντοπίστηκαν πολλοί από τους απατεώνες που έπαιρναν «μαϊμού» συντάξεις και τελευταία παρατηρείται και ένα ξεκίνημα αποκρατικοποιήσεων (βλέπε ΟΠΑΠ). Αντίθετα δεν παρατηρούμε ακόμα πρόοδο στη μείωση του κυρίως δημοσίου και τις απολύσεις, ακόμα και επίορκων και κοπανατζήδων, δείγμα της παρακμής και σαπίλας του πολιτικού κόσμου και με πρωτοστάτη τον Κουβέλη,όπως και στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής….                                                                                                                         

Παλιότερα βέβαια γράφαμε εδώ ότι καμία κυβέρνηση δεν θα θελήσει να συγκρουστεί με αυτό το διεφθαρμένο και ανατολικού τύπου κράτος και σύστημα (το οποίο είναι από τα βασικότερα συστατικά στοιχεία αυτού του σιχαμερού καθεστώτος που ρυθμίζει τις τύχες μας) και να το μεταρρυθμίσει. Πιστεύω πως αρχικά η τρικομματική πράγματι μας επιβεβαίωσε και δεν ήθελε να συγκρουστεί με αυτό-γι’αυτό και οι αρκετοί μήνες ακινησίας-και ο βασικότερος λόγος είναι ότι έπαιξε,όπως και οι δύο προηγούμενες κυβερνήσεις, το χαρτί του «ευρωομολόγου».Ήταν δηλαδή η προβοκατόρικη προσπάθεια τους, μέσω της αιμορραγούσας Ελλάδας, να «πάρουν στο λαιμό της» όλη την ευρωζώνη εκμεταλλευόμενοι την κρίση χρέους και δανεισμού, προκαλώντας κατρακύλα του ευρώ και έκδοση ευρωομολόγων που (για λόγους που έχω εξηγήσει πολλές) θα μπορούσε να διαλύσει όλη την ευρωζώνη. Επρόκειτο για ένα ραδιούργο σχέδιο βγαλμένο από τα άδυτα του Λαλιωτισμού και των μυστικών υπηρεσιών (που μόνο εμείς και δύο,τρεις άλλα site έχουμε αποκαλύψει) και που είχε απώτερο στόχο να εξυπηρετήσει τα Ρωσοκινέζικα γεωπολιτικά σχέδια ! Ευτυχώς όμως, χάρις στους σπουδαίους χειρισμούς Μέρκελ-Σαρκοζί, απέτυχε..δηλαδή ο ένας λόγος που οι κυβερνώντες ήθελαν την ακινησία και την οικονομική αιμορραγία εξέλειπε.

   Έτσι, από εκεί και μετά η τρικομματική του Σαμαρά είτε κατάλαβε πως δεν μπορεί να κάνει αλλιώς (καθώς η συνεχής πτώση του βιοτικού επιπέδου μπορεί να την γκρεμίσει,όση στήριξη και αν έχει από το βαθύ κράτος), είτε γιατί την πιέζει και η τρόικα και άλλαξε ως ένα βαθμό πλεύση όντας πλέον σχετικά πιο αναπτυξιακή. Γι’αυτό τον λόγο προέκυψε τελευταία και μια διεθνής σπέκουλα περί ανάκαμψης της Ελλάδας (που όμως δεν έχει καν αρχίσει και μέσα στη χρονιά δύσκολα θα αρχίσει..) και η μερική αναβάθμισή μας από κάποιους οίκους αξιολόγησης.  

Το τι, νοσηρό και ανησυχητικό στην πραγματικότητα, ετοιμάζει από’δω και πέρα ο Σαμαράς και η παρέα του στο όνομα της ανάπτυξης θα το αναλύσουμε σε προσεχές άρθρο,όπως και για την τρομερή συρρίκνωση της δημοκατίας που βλέπουμε…

Δεν υπάρχουν σχόλια: