Ουκρανία: Μια πιο αναλυτική σύνοψη των γεγονότων…(δεύτερο μέρος)

 Από τη στιγμή που έγινε η περιβόητη συμφωνία με την Ευρωπαϊκή ένωση ο Πούτιν είχε ήδη στο μυαλό του την εισβολή στην Κριμαία και τη διάσπαση της Ουκρανίας, καθώς ήταν η μοναδική του λύση για να μπορέσει να ελέγξει ένα κομμάτι της Ουκρανίας που έχανε.

Ο Γιανούκοβιτς εγκαταλείφθηκε από τον Πούτιν και έγινε  καμένο χαρτί  και οι ρωσοκινούμενοι νεοναζί προβοκάτορες -οι οποίοι συνέχιζαν μόνοι αυτοί να διαδηλώνουν και να βιαιοπραγούν χωρίς λόγο ακόμα και μετά τη συμβιβαστική λύση- τον έδιωξαν τελικά εύκολα από την προσωρινή προεδρία και από τη χώρα…

Ήταν βέβαιο-και ο Πούτιν το γνώριζε- πως πλέον στο Κίεβο θα σχηματιζόταν μια κυβέρνηση συμμαχίας με τα τρία κόμματα που πρωτοστάτησαν στο κίνημα κατά του Γιανούκοβιτς (και με το ακροδεξιό «svoboda» που εξαργύρωνε έτσι τη συμβολή του στο κίνημα που έριξε τον Γιανούκοβιτς) και έτσι έγινε.

Τώρα λοιπόν οι Ρώσοι επεκτατιστές είχαν το κατάλληλο πρόσχημα για να εισβάλουν στην Κριμαία και να την καταλάβουν, πως δηλαδή κινδυνεύει η Ρώσικη μειονότητα από τους κακούς Ουκρανούς «εθνικιστές» και «ναζί», και όντως  το έκανε ! Και φυσικά τα ίδια ακριβώς έχουν κάνει οι Ρώσοι και στη Γεωργία (Οσετία), μια τακτική που δεν θυμίζει τίποτε άλλο από τη Γερμανία του Χίτλερ και το πώς ξεκίνησε το Β’ παγκόσμιο πόλεμο ! 

Δυστυχώς αυτή ακριβώς η συμμετοχή των ακροδεξιών στη μεταβατική κυβέρνηση Ουκρανική κυβέρνηση ενίσχυσε σημαντικά  το πρόσχημα των Ρώσων και όχι μόνο αυτό, αλλά αμέσως μόλις αυτή ανέλαβε πέρασε έναν νόμο με τον οποίο κατάργησε τα Ρώσικα ως επίσημη μειονοτική γλώσσα (δεν απαγόρευσε όμως να ομιλείται όπως λένε οι προπαγανδιστές της Ρωσίας). Αυτό το μέτρο προφανώς επεβλήθη στην κυβέρνηση μετά από απαίτηση του προβοκατόρικου «Svoboda» και  το δέχθηκαν βλακωδώς και  οι άλλοι δύο εταίροι της κυβέρνησης και το πέρασαν.

Όμως στην πραγματικότητα ούτε κατά διάνοια δεν στέκει το επιχείρημα των Ρώσων περί προστασίας της μειονότητας τους, γιατί πρώτον δεν είχε ανοίξει ούτε μύτη Ρώσου στην Ουκρανία μέχρι εκείνη τη στιγμή και ούτε είχε και κανένας λόγο να τους πειράξει μετά τη φυγή Γιανούκοβιτς και δεύτερον γιατί η ακροδεξιά έχει μόνο 4 υπουργεία και έναν αναπληρωτή πρωθυπουργό στην, έτσι κι’αλλιώς, μεταβατική Ουκρανική κυβέρνηση.

Είναι σαν να λες πχ.ότι η κυβέρνηση Παπαδήμου ήταν φασιστική επειδή είχε υπουργούς και το ΛΑΟΣ. (παρότι εγώ είμαι σαφώς εναντίον στο να συμμετέχουν ακροδεξιά κόμματα σε κυβερνήσεις). Μόνο λοιπόν το γεγονός ότι πέρασε ένας αυταρχικός νόμος για τη Ρώσικη γλώσσα δεν είναι ούτε κατά διάνοια αρκετό για να δικαιολογήσει εισβολή σε ένα ξένο κράτος.
Οι μειονότητες πρέπει να παλεύουν μέσα στα ίδια τα κράτη για τα δικαιώματα τους και όχι να φωνάζουν ιμπεριαλιστές και επιθετιστές προστάτες σαν τη Ρωσία. Με την ίδια λογική θα μπορούσε να εισβάλει και η Τουρκία στη Θράκη και να την καταλάβει για να προστατεύσει τη μειονότητα. Αναρωτιέμαι λοιπόν αν θα άρεσε στους Ρωσόφιλους Ελληναράδες που λένε αυτά μια τέτοια προοπτική !   

Μ’αυτά και μ’αυτά οι Ρώσοι κατέλαβαν την Κριμαία χρησιμοποιώντας στην αρχή στρατιώτες  που έδρευαν  μέσα στην Κριμαία και αργότερα αρκετούς φερτούς τραμπούκους από τη Ρωσία. Οι Ουκρανοί δεν αντιστάθηκαν και έτσι αρχικά δεν άνοιξε μύτη (υποθέτω γιατί δεν ήθελαν να πέσουν στην παγίδα που έπεσε η Γεωργία το 2008 όταν απάντησε στις προκλήσεις των Ρώσων με αποτέλεσμα, η επιτιθέμενη Ρωσία να φανεί στα μάτια πολλών ότι δέχθηκε επίθεση εκεί στην Οσετία). Και στη συνέχεια όσοι είχαν φάει το παραμύθι ότι η Ρωσία θα περιοριστεί στην αυτονόμηση της Κριμαίας διαψεύστηκαν οικτρά αφού μόλις χθες οργάνωσαν ένα δημοψήφισμα παρωδία με ερώτημα την προσάρτηση της περιοχής στη Ρωσία. Καθαρά κατακτητική και Χιτλερικού τύπου ενέργεια που «έριξε τις μάσκες» οριστικά. Το δε περιβόητο δημοψήφισμα ήταν Πουτινικού τύπου, καθώς έδωσε  στο «ναι»  κάπου 93 % κι’ενώ οι Ρώσοι είναι μόνο το 58 % της περιοχής !! Έγινε ουσιαστικά με τη συμμετοχή μόνο Ρώσων, καθώς Ουκρανοί και Τάταροι (που είναι αντιρώσοι) απείχαν δηλωμένα, και μάλιστα όλα αυτά  υπό την απειλή στρατιωτών, τανκς, ακόμα και μαστιγίων !! Εύκολα δε μπορούσε να δει κάποιος αμέσως μετά τι έχει ψηφίσει ο προηγούμενος ψηφοφόρος !

Από την άλλη τονίζω πως δεν έχω και καμία εμπιστοσύνη σε αυτή την Ουκρανική κυβέρνηση συνολικά και στο τι παιχνίδια μπορεί να παίζει. Ειδικά αυτή η Τιμοσένκο είναι αμφιλεγόμενη καθώς παλιότερα ως πρωθυπουργός  τα είχε πολύ καλά με του Πούτιν και αργότερα το γύρισε αντιρωσίδα. Το ίδιο αμφιλεγόμενος θεωρείται και ο πρωθυπουργός Γιάτσενιουκ…
Θα μπορούσε μάλιστα να σκεφθεί κάποιος ότι η κυβέρνηση-με βάση το παρελθόν τους και κάποιων άστοχων ενεργειών και δηλώσεων- έδρασε και συνολικά προβοκατόρικα για να επιφέρει  τη Ρώσικη κατοχή στην Κριμαία, ωστόσο εγώ δεν το θεωρώ πολύ πιθανό (με εξάιρεση όπως προανέφερα την ακροδεξιά ) διότι αν ήθελε κάτι τέτοιο θα μπορούσε ή να αφήσει τον Γιανούκοβιτς ανέγγιχτο ή να μην υπογράψει την καθοριστική συμφωνία με την Ε.Ε. και όχι να την προβοκάρει μέσω των νεοναζί και του κόμματος «Svoboda». Φαντάζομαι δηλαδή πως απλά έχουμε να κάνουμε με πολιτικούς και κόμματα αμφιλεγόμενους δίχως ιδιαίτερο πολιτικό  χαρακτήρα…

Και δυστυχώς αυτή η κρίση ξέσπασε σε μια εποχή που οι ΗΠΑ έχουν τον χειρότερο πρόεδρο που θα μπορούσαν ! Ο απαράδεκτος Ομπάμα με την ανοχή και την υποχωρητικότητά του προς τη Ρωσία όλα αυτά τα χρόνια την αποθράσυνε τελείως κάτι που φώναζαν πολύ σωστά-και συνεχίζουν να το λένε- οι σαφώς πιο αντιρώσοι και διορατικοί ρεπουμπλικάνοι της αντιπολίτευσης. Είναι επίσης προφανές και ότι οι ΗΠΑ είναι στη χειρότερη οικονομική κατάσταση που θα μπορούσαν λόγω ακριβώς της ξεπερασμένης σχεδόν αριστερίζουσας οικονομικής πολιτικής Ομπάμα. Από την άλλη η Ε.Ε. και ειδικά η Γερμανία είναι δεμένη με τη Ρωσία με συμφέροντα ενεργειακά και εμπορικά περισσότερο απ’ότι οι ΗΠΑ και εκ των πραγμάτων τα περιθώρια δυναμικής αντίδρασης είναι επίσης στενά .Οπότε όλοι οι υγιώς σκεπτόμενοι καταλαβαίνουμε ότι η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη και κρίσιμη…

Από την άλλη το θετικό είναι ότι η Ρωσία είναι διπλωματικά απομονωμένη με τα όσα πράττει και ούτε καν η Κίνα-ο στενότερος σύμμαχός της μέχρι τώρα- δεν παίρνει ανοιχτά το μέρος της (φοβούμενη προφανώς ξεσηκωμούς μειονοτήτων στο έδαφός της…) Το ακόμα καλύτερο όμως είναι  ότι μετά από αυτά τα γεγονότα το αντιρώσικο κλίμα δυναμώνει κυρίως στην Ευρώπη και οι λαοί οι πολιτικοί και οι αστικές τάξεις αρχίζουν σιγά, σιγά να βγάζουν την τσίμπλα από τα μάτια και να συνειδητοποιούν τι εστί Ρωσία και Πούτιν και ποια είναι η μεγαλύτερη απειλή για την παγκόσμια ειρήνη…

Θα ακλούθησε πολύ σύντομα και άρθρο που αφορά τη στάση της Ελλάδας-που έχει και την προεδρία της Ε.Ε.- στο θέμα και φυσικά έχουμε να πούμε  πολλά και ενδιαφέροντα πάνω σ’αυτό …