Μετά το
ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης στα τέλη του 2009 ο τρόπος που επιλέξαμε να την
αντιμετωπίσουμε ως χώρα ήταν ομολογουμένως αλλοπρόσαλλος και ανώριμος. Αυτό
δεδομένα έκανε και η μεγάλη πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου όπως πολιτεύτηκε, του γραπτού και ηλεκτρονικού τύπου, αλλά και η
πλειοψηφία του Ελληνικού λαού με την εκάστοτε ψήφο του.
Ίσως φταίει η δημαγωγική προπαγάνδα του πολιτικού καθεστώτος που από την πρώτη στιγμή δεν έδειξε στον Ελληνικό λαό τα πραγματικά αίτια της κρίσης και πως αυτά θα αντιμετωπιστούν, ίσως και ο Ελληνικός που μπορεί να είναι ατομιστής ή και να παρασύρεται εύκολα από τη φθηνή δημαγωγία και το συναίσθημα. Πολλά τα ίσως, η ουσία πάντως είναι ότι η Ελλάδα με τον τρόπου που αντιμετωπίζει μέχρι σήμερα την οικονομική κρίση πραγματικά αυτοκτονεί ! Για το λόγο αυτό λοιπόν (την επικράτηση του ανορθολογισμού και της δημαγωγίας) δεν μπορούμε ακόμα και σήμερα να βγούμε από αυτή την κρίση ενόσω άλλες χώρες τα καταφέρνουν.
Που συγκεκριμένα έγκειται όμως η αυτοκτονία ; Αν θυμηθούμε τις εξελίξεις εν μέσω αυτής της κρίσης θα δούμε ότι κόμματα μικρά ή και εντελώς ανύπαρκτα ξαφνικά γιγαντώθηκαν (τα περισσότερα από αυτά ακραία) την ώρα που το ΠΑΣΟΚ σχεδόν έσβηνε και η Ν.Δ. αποδυναμωνόταν φανερά. Όμως αυτά τα κόμματα που υπόσχονταν ότι θα πολεμήσουν το σάπιο κατεστημένο το μόνο που έκαναν ήταν να ρίχνουν στους ξένους (κυρίως στη Γερμανία) όλο το ανάθεμα για τα δεινά της Ελλάδας, να υπόσχονται ανέφικτα πράγματα και να μην λένε κουβέντα για τις σαθρές δομές και τις στρεβλώσεις της Ελληνικής οικονομίας και του κράτους και τις ανεύθυνες πολιτικές που έφεραν την κρίση. Αυτό ήταν το λεγόμενο αντιμνημονιακό μέτωπο στο οποίο μάλιστα είχε προσχωρήσει για ένα διάστημα και η Νέα δημοκρατία του Σαμαρά.
Φτάνοντας στο 2015 μετά τη συγκυβέρνηση Ν.Δ.- ΠΑΣΟΚ και ενώ η κατάσταση ήταν στο κρισιμότερο σημείο της, βλέπουμε ότι το κατεξοχήν αντιμνημονιακό κόμμα και αυτό που έδινε και τις περισσότερες ανέφικτες υποσχέσεις, ο ακροαριστερός ΣΥΡΙΖΑ, κατάφερε να γίνει κυβέρνηση (μαζί με τους εθνικιστές των ΑΝ.ΕΛ.) εκμεταλλευόμενο την αποτυχία της προηγούμενης κυβέρνησης να βγάλει τη χώρα από την κρίση και υποσχόμενο ουσιαστικά πως θα συντηρήσει όλες εκείνες τις στρεβλώσεις που έφεραν και την κρίση και πως θα μας βγάλει από την κρίση σκίζοντας τα μνημόνια, αυξάνοντας μισθούς συντάξεις κλπ. Μια τέτοια επιλογή όμως δεν θα μπορούσε ποτέ να δικαιώσει όσους την έκαναν, αφού είναι πολύ διαφορετικό το να καταγγέλλεις και να υπόσχεσαι στους πάντες τα πάντα από το να κυβερνάς. Έτσι ακολούθησε ένα θέατρο του παραλόγου- που άρχισε να δείχνει πιο γλαφυρά και την αυτοχειρία μας ως λαός- με πολύμηνες διαπραγματεύσεις χωρίς κανένα αποτέλεσμα, μια οικονομία παρατημένη στο έλεος του θεού και εν τέλει ένα δημοψήφισμα παρωδία όπου ο λαός πίστεψε πως είπε ένα υπερήφανο «όχι» σε κάποιο μνημόνιο και πως από’δω και πέρα έρχονται καλύτερες μέρες !
Το
αποτέλεσμα ήταν κλείσιμο των τραπεζών, κατακόρυφη αύξηση του χρέους της χώρας
και μια κυβέρνηση που έπαθε στραπάτσο στις διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε. και
που-λόγω του δημοψηφίσματος και της κρίσης που ακολούθησε- αναγκάστηκε να
υπογράψει ένα πολύ σκληρότερο μνημόνιο από αυτό που απέρριψε ! Έτσι ο
πρωθυπουργός προκήρυξε νέες εκλογές ώστε να φέρει και να εφαρμόσει αυτό το
σκληρό μνημόνιο και σχεδόν οι ίδιοι που τον ψήφισαν ως αντιμνημονιακό και που
ψήφισαν όχι στο μνημόνιο τον ξαναψήφισαν και τον έφεραν και πάλι στην εξουσία !
Αυτές οι τελευταίες εκλογές βέβαια μας έδειξαν και σημάδια παραίτησης του Ελληνικού λαού (και άρα αυτοκτονίας της χώρας) αν λάβουμε υπ’όψην μας το σχεδόν 50% αποχής, αλλά και τον τρόπο που ψήφισαν οι περισσότεροι από όσους ψήφισαν ! Και η δικαιολογία πως απέναντι υπήρχε μια αξιωματική αντιπολίτευση (Με Μεϊμαράκηδες, Γεννηματά και σία...) που προεκλογικά έκανε δημόσιες σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αρκετή για να αλλάξει αυτό το συμπέρασμα.
Κατά τ'άλλα ο τυχοδιωκτισμός αυτής της συγκυβέρνησης κόκκινων και φαιών φασιστών συνεχίζεται αμείωτος μέχρι σήμερα από ανθρώπους που-λόγω ιδεολογίας-ζουν στον κόσμο τους και δεν συνειδητοποιούν την τραγική κατάσταση που έχει περιέλθει η χώρα και, το χειρότερο, αδιαφορούν για τα δεινά που προκαλούν στη χώρα προκειμένου να υπηρετήσουν την άρρωστη ιδεολογία τους και το κέντρο της που είναι η Ρωσία !
Ίσως φταίει η δημαγωγική προπαγάνδα του πολιτικού καθεστώτος που από την πρώτη στιγμή δεν έδειξε στον Ελληνικό λαό τα πραγματικά αίτια της κρίσης και πως αυτά θα αντιμετωπιστούν, ίσως και ο Ελληνικός που μπορεί να είναι ατομιστής ή και να παρασύρεται εύκολα από τη φθηνή δημαγωγία και το συναίσθημα. Πολλά τα ίσως, η ουσία πάντως είναι ότι η Ελλάδα με τον τρόπου που αντιμετωπίζει μέχρι σήμερα την οικονομική κρίση πραγματικά αυτοκτονεί ! Για το λόγο αυτό λοιπόν (την επικράτηση του ανορθολογισμού και της δημαγωγίας) δεν μπορούμε ακόμα και σήμερα να βγούμε από αυτή την κρίση ενόσω άλλες χώρες τα καταφέρνουν.
Που συγκεκριμένα έγκειται όμως η αυτοκτονία ; Αν θυμηθούμε τις εξελίξεις εν μέσω αυτής της κρίσης θα δούμε ότι κόμματα μικρά ή και εντελώς ανύπαρκτα ξαφνικά γιγαντώθηκαν (τα περισσότερα από αυτά ακραία) την ώρα που το ΠΑΣΟΚ σχεδόν έσβηνε και η Ν.Δ. αποδυναμωνόταν φανερά. Όμως αυτά τα κόμματα που υπόσχονταν ότι θα πολεμήσουν το σάπιο κατεστημένο το μόνο που έκαναν ήταν να ρίχνουν στους ξένους (κυρίως στη Γερμανία) όλο το ανάθεμα για τα δεινά της Ελλάδας, να υπόσχονται ανέφικτα πράγματα και να μην λένε κουβέντα για τις σαθρές δομές και τις στρεβλώσεις της Ελληνικής οικονομίας και του κράτους και τις ανεύθυνες πολιτικές που έφεραν την κρίση. Αυτό ήταν το λεγόμενο αντιμνημονιακό μέτωπο στο οποίο μάλιστα είχε προσχωρήσει για ένα διάστημα και η Νέα δημοκρατία του Σαμαρά.
Φτάνοντας στο 2015 μετά τη συγκυβέρνηση Ν.Δ.- ΠΑΣΟΚ και ενώ η κατάσταση ήταν στο κρισιμότερο σημείο της, βλέπουμε ότι το κατεξοχήν αντιμνημονιακό κόμμα και αυτό που έδινε και τις περισσότερες ανέφικτες υποσχέσεις, ο ακροαριστερός ΣΥΡΙΖΑ, κατάφερε να γίνει κυβέρνηση (μαζί με τους εθνικιστές των ΑΝ.ΕΛ.) εκμεταλλευόμενο την αποτυχία της προηγούμενης κυβέρνησης να βγάλει τη χώρα από την κρίση και υποσχόμενο ουσιαστικά πως θα συντηρήσει όλες εκείνες τις στρεβλώσεις που έφεραν και την κρίση και πως θα μας βγάλει από την κρίση σκίζοντας τα μνημόνια, αυξάνοντας μισθούς συντάξεις κλπ. Μια τέτοια επιλογή όμως δεν θα μπορούσε ποτέ να δικαιώσει όσους την έκαναν, αφού είναι πολύ διαφορετικό το να καταγγέλλεις και να υπόσχεσαι στους πάντες τα πάντα από το να κυβερνάς. Έτσι ακολούθησε ένα θέατρο του παραλόγου- που άρχισε να δείχνει πιο γλαφυρά και την αυτοχειρία μας ως λαός- με πολύμηνες διαπραγματεύσεις χωρίς κανένα αποτέλεσμα, μια οικονομία παρατημένη στο έλεος του θεού και εν τέλει ένα δημοψήφισμα παρωδία όπου ο λαός πίστεψε πως είπε ένα υπερήφανο «όχι» σε κάποιο μνημόνιο και πως από’δω και πέρα έρχονται καλύτερες μέρες !
Φωτογραφία πανηγυρισμών των παρανοϊκών μετά το "όχι" στο δημοψήφισμα... |
Αυτές οι τελευταίες εκλογές βέβαια μας έδειξαν και σημάδια παραίτησης του Ελληνικού λαού (και άρα αυτοκτονίας της χώρας) αν λάβουμε υπ’όψην μας το σχεδόν 50% αποχής, αλλά και τον τρόπο που ψήφισαν οι περισσότεροι από όσους ψήφισαν ! Και η δικαιολογία πως απέναντι υπήρχε μια αξιωματική αντιπολίτευση (Με Μεϊμαράκηδες, Γεννηματά και σία...) που προεκλογικά έκανε δημόσιες σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αρκετή για να αλλάξει αυτό το συμπέρασμα.
Κατά τ'άλλα ο τυχοδιωκτισμός αυτής της συγκυβέρνησης κόκκινων και φαιών φασιστών συνεχίζεται αμείωτος μέχρι σήμερα από ανθρώπους που-λόγω ιδεολογίας-ζουν στον κόσμο τους και δεν συνειδητοποιούν την τραγική κατάσταση που έχει περιέλθει η χώρα και, το χειρότερο, αδιαφορούν για τα δεινά που προκαλούν στη χώρα προκειμένου να υπηρετήσουν την άρρωστη ιδεολογία τους και το κέντρο της που είναι η Ρωσία !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου