Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 8 Ιουνίου 2016

Το φαινόμενο Παυλόπουλος


Το πολιτικό φαινόμενο που ακούει στο όνομα του  προέδρου της δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί περισσότερο ως αστείο, αν δεν ήταν και θλιβερό ταυτόχρονα. Και είναι θλιβερό λόγω της τραγικής κατάστασης στην οποία έχει οδηγήσει τη χώρα το συγκεκριμένο πολιτικό καθεστώς στο οποίο συμμετείχε και συμμετέχει και αυτός ως παλαιός πολιτικός.

Για την ακρίβεια δηλαδή πιστεύω ότι ουδέποτε υπήρξε πραγματικός πολιτικός, αλλά παριστάνει τον πολιτικό ! Τώρα αν ο ίδιος μέσα του νομίζει πως είναι πολιτικός ή όχι δεν το ξέρω…θα σας γελάσω…
Η ουσία είναι ότι η συγκεκριμένη αστεία κυβέρνηση των  σαμποταριστών- και γενικά αυτό το καταστροφικό πολιτικό καθεστώς- φαίνεται πως βρήκε τον κατάλληλο άνθρωπο για να την εκπροσωπεί !

Θυμίζω επιγραμματικά λίγα πράγματα από το βίο και την πολιτεία του κυρίου Προκόπη. Εκπροσωπεί μέσα στο δεξιό κόμμα την τάση των κρατιστών και πρωτοστάτησε  επί κυβερνήσεως  Καραμανλή στο διορισμό και τη μονιμοποίηση δεκάδων χιλιάδων υπαλλήλων στο δημόσιο την ώρα που η Ελλάδα ήταν στο παρά πέντε της πτώχευσης. Επίσης είναι γνωστό ότι κατά τα επεισόδιο του Δεκεμβρίου του 2008-ως υπουργός δημόσιας τάξης-άφησε μαζί με τον Καραμανλή τους αριστερής κατεύθυνσης  κουκουλοφόρους  να κάψουν ελεύθερα την Αθήνα !
Στα δε χρόνια της κρίσης συντονίστηκε σε  γραμμή αντιμνημονιακή-την οποία αρχικά είχε υιοθετήσει και η Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά- και αντιγερμανική, ώστε να είναι αρεστός στο πολιτικό καθεστώς και σύμφωνος με την κυρίαρχη προπαγάνδα του.
Έτσι λοιπόν δεν άργησε η στιγμή που θα ανταμοιβόταν για αυτές τις υπηρεσίες και αυτό έγινε από την «πρώτη φορά αριστερά» του κυρίου Τσίπρα (αν και σε αντίθετη παράταξη) ! Είπαμε ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση…

Από τότε έχει γίνει κάτι μεταξύ  κυβερνητικού εκπροσώπου και κήρυκα της Ελληνικής «εθνικής γραμμής»- η οποία επί Τσίπρα συνήθως είναι τελείως προβοκατόρικη- σε όλα τα ζητήματα, ντόπια και διεθνή. Από αυτόν ο κάθε αδαής πολίτης θα ακούσει ότι ακριβώς θέλει να ακούσει που θα του ικανοποιεί τα αυτιά, ακόμα και τη μεγαλύτερη ανοησία. Αυτές δε οι ανοησίες ντύνονται και με εξεζητημένες ρητορείες ώστε να είναι πιο σοβαροφανείς και πιστευτές. Από το ότι «η οικονομία πρέπει να υπηρετεί τον πολίτη και όχι ο πολίτης την οικονομία», μέχρι το πώς «το άγιο φως θα φωτίσει την Ελλάδα και την Ευρώπη και τη βγάλει από την κρίση» και άλλα πολλά ! Όρεξη να έχεις για να ακούς…Ένας  αντίστοιχος Δηληγιάννης * του εικοστού πρώτου αιώνα στη διάθεση του Έλληνα πολίτη στην Ελλάδα που… ποτέ δεν πεθαίνει  και, όπως φαίνεται, δε χάνει και το χιούμορ της!


*Έλληνας πολιτικός που διετέλεσε πρωθυπουργός  στα τέλη του 19ου αιώνα και που χάρις  στην αστεία δημαγωγία και τα ψέματά του κατάφερνε να παίρνει την ψήφο του λαού.




Δεν υπάρχουν σχόλια: