Σε δύσκολη θέση Τσιπροκοτζιάδες και σία στο Μακεδονικό…

Μπορεί  η πρόσφατη πολιτική κρίση στη γειτονική Δημοκρατία της Μακεδονίας να έφερε πολλές ανησυχίες -και μέσα στην ίδια τη χώρα αλλά και σε όλα τα Βαλκάνια- αλλά η κατάληξη αυτής μάλλον θα αποδειχθεί δυσάρεστη για τη σημερινή Ελληνική κυβέρνηση και όλο το Ελληνικό εθνικιστικό κατεστημένο.

Αυτό που συνέβη τελικά στη γειτονική χώρα είναι μια συγκυβέρνηση των Σοσιαλδημοκρατών (πολιτικών απογόνων του Κίρο Γκλιγκόροφ και οι οποίοι είναι σαφώς λιγότερο σωβινιστές από το δεξιό κόμμα του Γκρουέφσκι) με τα Αλβανικά κόμματα που, τουλάχιστον προσωρινά, εκτόνωσε την τεταμένη κατάσταση. Λέμε προσωρινά διότι τα Αλβανικά κόμματα έχουν μια γενικά επικίνδυνη ατζέντα που θα μπορούσε να οδηγήσει κάποια στιγμή σε αναταραχή και σε Βοσνιοποίηση (διχοτόμηση) της χώρας !

Από την άλλη ο Γκρουέφσκι ξεκίνησε ως φιλοδυτικός πρωθυπουργός, όμως οι εκβιασμοί της Ελλάδας στο θέμα του ονόματος, με το βέτο και τη γενικότερη αδιαλλαξία της, τον οδήγησαν στο να κάνει φιλορωσική στροφή. Προφανώς το έκανε αυτό πιστεύοντας ότι έτσι θα πιέσει τη δύση (ΝΑΤΟ και Ε.Ε.) να δεχθεί τη χώρας του στις τάξεις της στη λογική του «αν δεν μας δεχθείτε, υπάρχουν και αλλού σύμμαχοι και γεωπολιτικές συμμαχίες»… 

Όμως μετά την κατάρρευση του Γκρουέφσκι και της κυβέρνησής του, ήρθαν στην εξουσία οι σοσιαλδημοκράτες που είναι καθαρά φιλοδυτικοί και υπέρ της ένταξης σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε. (οπότε και υπέρ συνεννόησης και διπλωματικής λύσης με την Ελλάδα) και λιγότεροι αρχαιόπληκτοι και σωβινιστές από τους προηγούμενους. Από την άλλη όμως στη χώρα μας υπάρχει η ρωσόδουλη φαιοκόκκινη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. που, ακριβώς λόγω της ρωσοδουλείας της, δεν επιθυμεί σε καμία περίπτωση την ένταξη αυτής της χώρας σε δυτικούς οργανισμούς !

               

Εδώ είναι και το ζουμί της υπόθεσης λοιπόν, αφού στην πραγματικότητα και ο ρωσόδουλος Καραμανλής και ο εθνικιστής Σαμαράς που κυβέρνησαν στο πρόσφατο παρελθόν δεν ήθελαν την εύρεση διπλωματικής λύσης στο όνομα για τον ίδιο λόγο (γι’αυτό έγινε στην πραγματικότητα και το περιβόητο βέτο του καγκεμπίτη Καραμανλή στο Βουκουρέστι). Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και ο Γκρουέφσκι είχε κάνει προσπάθειες έναρξης διαλόγου και ο Σαμαράς αρνιόταν και αυτόν τον διάλογο.

Έτσι και τώρα λοιπόν οι Τσιπροκοτζιάδες, και όλο το Ελληνικό φαιοκόκκινο ή απλά εθνικιστικό κατεστημένο, έρχονται σε δύσκολη θέση διότι και η δύση αρχίζει να ξυπνάει από το λήθαργό της και να βλέπει ότι η ενίσχυση του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. είναι επιβεβλημένη για να αντιμετωπιστεί η ρώσικη φασισιτική απειλή (έστω και με μικρές χώρες όπως η Μακεδονία ή το Μαυροβούνιο που μπήκε πρόσφατα).

Έτσι όπως διαβάζουμε απ’τα ρεπορτάζ οι δυτικές χώρες και αξιωματούχοι τους αναμένεται  ν’αρχίσουν να πιέζουν προς την κατεύθυνση της ένταξης αυτής της χώρας, ιδιαίτερα στο ΝΑΤΟ, οπότε η Ελλάδα θα πρέπει να κάνει υποχωρήσεις και να δώσει λύσεις σύντομα επί του θέματος !

 Οι Τσιπροκοτζιάδες όμως δεν το θέλουν καθόλου αυτό διότι, όπως είπαμε, επιθυμούν την απορρόφηση αυτής της χώρας από τον ρώσικο νεοφασιστικό άξονα και τη δημιουργία ορθόδοξου τόξου στα Βαλκάνια και έτσι θα έρθουν σε δύσκολη θέση. Και η δύσκολη θέση τους είναι δεδομένη διότι αν παραμείνουν αδιάλλακτοι, θα γίνει αναπόφευκτα προφανές στη διεθνή κοινότητα  πως η Ελλάδα είναι αυτή που δεν θέλει επίλυση του ζητήματος του ονόματος. Βεβαίως αυτό ουσιαστικά γίνεται επί σχεδόν 25 χρόνια, αλλά τώρα είναι η ώρα που οι δυτικοί (οι οποίοι έχουν πιστέψει αφελώς το παραμύθι περί Ελλάδας ως ήρεμης δύναμης και σταθερότητας των Βαλκανίων) θα βγάλουν την «τσίμπλα απ’τα μάτια»… 

Εκτιμούμε λοιπόν πως-τουλάχιστον με αυτήν την κυβέρνηση στα πράγματα-δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα ιδιαίτερο και ο χρόνος θα συνεχίσει να κυλά εις βάρος της Ελλάδας σε αυτό το θέμα. Μπορεί τώρα οι Τσιπροκοτζιάδες να παριστάνουν ότι ξεκινούν διαπραγμάτευση, αλλά είμαι σχεδόν βέβαιος ότι αυτή δεν θα βγάλει πουθενά, με ευθύνη της Ελληνικής πλευράς !

Ήδη ξεκίνησαν μάλιστα να βρίσκουν προφάσεις όπως ο "αλυτρωτισμός" που είναι ένα παλιό Σαμαρικό και εντελώς γελοίο επιχείρημα που επιστρατεύεται τακτικά για να ναυαγεί τις συζητήσεις. Αναμένεται επίσης να ζητηθεί από την Ελληνική πλευρά και αλλαγή συνταγματικού ονόματος της γειτονικής χώρας, κάτι που βέβαια είναι ακραίο και αμφίβολο αν αυτοί θα το δεχθούν, καθώς δεν πρέπει έχει ξαναγίνει ποτέ στα παγκόσμια χρονικά ! 

Μην ξεχνάμε φυσικά και τον παράγοντα πολιτικό κόστος (και ιδιαίτερα για στους κατοίκους της Ελληνικής Μακεδονίας), όταν επί 25 χρόνια έχει καλλιεργηθεί στον Ελληνικό λαό φανατισμός και έλλειψη σεβασμού για τη γειτονική χώρα και έχουν προπαγανδιστεί διάφορα ιστορικά και γεωγραφικά ψέματα και ανακρίβειες. Και όλα αυτά σε μια Ελλάδα η οποία μέσα στην οικονομική κρίση γίνεται όλο και πιο εξτρεμιστική σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής…

Που θα το πάνε λοιπόν οι Τσιπροκοτζιάδες και που ποντάρουν (που μην ξεχνάμε συγκυβερνούν με τον εθνοφασίστα Καμμένο...). Εκτιμώ ότι θα προσπαθήσουν και πάλι να κερδίσουν χρόνο με διάφορα προσχήματα και πως τελικά θα ρίξουν προπαγανδιστικά στους γείτονες την ευθύνη για το επερχόμενο ναυάγιο (με τα Ελληνικά ΜΜΕ πάντα πρόθυμα να βοηθήσουν στη διαστρέβλωση της αλήθειας όταν πρόκειται για εθνικά θέματα) !

Η ελπίδα των κυβερνώντων και όλων των «Μακεδονομάχων" εθνικιστών βασίζεται στον Αλβανικό εθνικισμό και σε πιθανό «φιτίλι" που μπορεί να ανάψουν αυτοί στη γείτονα χώρα με πόλεμο ή διχοτόμηση της. Αυτή την αναθεωρητική ατζέντα είχε και ο φίλος μας ο Αντώνης Σαμαράς ο οποίος είχε ταχθεί κάποτε υπέρ της διάλυσης της γειτονικής χώρας και και συνεπώς μεγάλης Αλβανίας και μεγάλης Σερβίας ή Βουλγαρίας !!
Επειδή όμως αυτό είναι άγνωστο αν  θα συμβεί και πότε θα συμβεί, και ενώ  το θέμα του ονόματος πλέον επείγει, η θέση όλων αυτών γίνεται πλέον εξαιρετικά δύσκολη στο Μακεδονικό.