Ο Απογοητευμένος νεοέλληνας…

 Ο τρόπος που αντέδρασε ο μέσος Έλληνας στη λαίλαπα της επτάχρονης οικονομικής κρίσης, θα έλεγα πως είναι παράδειγμα προς αποφυγή και δυστυχώς, σε μεγάλο βαθμό, αυτό συνεχίζεται.

Θα λέγαμε ότι το μεγαλύτερο ποσοστό του κόσμου αδυνατούσε από την αρχή της κρίσης να κατανοήσει τα πραγματικά της αίτια, αν και σε αυτό φταίνε επίσης κόμματα και δημοσιογράφοι με την προπαγάνδα τους. Έτσι πολλοί από αυτούς ριζοσπαστικοποιήθηκαν ακολουθώντας ακραία κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝ.ΕΛ.,Χρυσή Αυγή κα.) τα οποία δημαγωγούσαν αναλόγως και μάλιστα πολλοί παθιάστηκαν με αυτά. Μέχρι βέβαια που πλέον αρχίζουν να νιώθουν στο πετσί του-με τη συμμορία του Τσίπρα που έφεραν στην εξουσία- τις συνέπειες των πράξεων του !

Παρόλα αυτά, σήμερα ο Έλληνας, τώρα που πρέπει να το κάνει, δεν αντιδρά και δεν ξεσηκώνεται και δέχεται αδιαμαρτύρητα τη χειρότερη πολιτική λαίλαπα των φαιοκόκκινων εξουσιομανών που κυβερνούν ! Ομολογουμένως αυτά που ζούσαμε ως Έλληνες επί Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ είναι αρκετά μαλακά -σε σχέση με αυτά που ζούμε σήμερα επί ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ.- και όμως τότε κόντευε να καεί η Αθήνα, ενώ σήμερα ζούμε στη μακαριότητά μας !

Αυτό μπορεί να εξηγηθεί ως ένα σημείο και από το γεγονός πως παραδοσιακά οι αριστεροί και αριστεριστές είναι αυτοί που ξεσηκώνουν- δίκαια ή αντιδραστικά-κινήματα, συνδικαλιστές, απεργίες και γενικά το μεγαλύτερο κομμάτι της λαϊκής μάζας. Οπότε σήμερα που έχουν αυτοί την εξουσία, λογικά δεν μπορεί να γίνει ο μεγάλος χαμός που γινόταν τότε…

Από την άλλη όμως, δεν μπορεί και να μην «κουνιέται φύλλο» στη χώρα, από τη στιγμή που αυτήν την άθλια κυβέρνηση την εχθρεύεται και αποδοκιμάζει ακόμα και μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων της ! Και αυτό μάλιστα από τη στιγμή που όλο και περισσότερος κόσμος καταλαβαίνει τι σημαίνει «πρώτη φορά αριστερά», αλλά και τι περίπου φταίει για την κρίση. Δεν είναι τυχαία άλλωστε η σημαντική φιλελεύθερη στροφή σημαντικού ποσοστού Ελλήνων….

Και όμως το αυτονόητο αντικυβερνητικό κίνημα, που έπρεπε να ενεργοποιείται και πιο συχνά, με τίτλο «παραιτηθείτε» μάζεψε μετά βίας 5.000 ανθρώπους σε ολόκληρη Αθήνα και έτυχε μάλιστα και μικρής προβολής από τα περισσότερα ΜΜΕ (γιατί άραγε) ! Κακά τα ψέματα, ότι και να λέμε, αυτός ο κόσμος είναι πολύ λίγος σε ολόκληρη Αθήνα με βάση τα όσα ζούμε.

Έτσι τώρα οι κυβερνώντες και τα κυβερνητικά παπαγαλάκια πήραν την αφορμή να μιλούν για αποτυχία των αντικυβερνητικών και να προπαγανδίζουν (μπορεί και να το πιστεύουν μέσα στην παράνοιά τους…) πως "αφού το "παραιτηθείτε απέτυχε η κυβέρνηση πάει καλά και έρχεται η έξοδος από την κρίση» !!

Tι συμπέρασμα βγαίνει για εμάς-με τις όποιες κοινωνιολογικές και ψυχολογικές γνώσεις μας- από όλα αυτά; Πως ο Έλληνας είναι απογοητευμένος και κουρασμένος και πως τώρα που πρέπει να αντιδράσει όσο ποτέ άλλωστε, δεν έχει τη δύναμη να το κάνει. Προτιμάει να εύχεται στα λόγια, να προσεύχεται και να ανάβει κεριά κλπ., παρά να κάνει κάτι επικοδομητικό για να αλλάξει την κατάσταση. Δεν είναι καθόλου τυχαία η πατριδολαγνεία και η θρησκοληψία που έχει γίνει μόδα μέσα στην κρίση…    

Γιατί όμως φέρεται έτσι ο κόσμος ; Πιστεύω γιατί στην πραγματικότητα είμαστε λαός χωρίς εμπιστοσύνη στον εαυτό του και συχνά με καταθληπτικά στοιχεία. Μάλιστα αυτά τα καταθληπτικά στοιχεία βγαίνουν πολύ χαρακτηριστικά και στη νεκροφιλία που χαρακτηρίζει την Ελληνοορθόδοξη θρησκεία (προσκύνημα σε λείψανα αγίων, σκηνώματα κλπ.) !

Αφού λοιπόν βλάψαμε τη χώρα μας με τις εκλογικές μας επιλογές και την εν γένει νοοτροπία μας, πλέον δεν αντιδρούμε σχεδόν καθόλου ως λαός. Και φυσικά δεν είναι εποικοδομητική αντίδραση ούτε η στροφή στην πατρίδα (εννοώ, με τον ατελέσφορο τρόπο που το κάνουμε), ούτε στα θεία και στο μεταφυσικό... 

Ακόμα χειρότερη αντίδραση είναι να αποδέχεσαι την ανικανότητά και τη μετριότητά σου (και αυτό το κάνουν αρκετοί) και γι’αυτό να αναπολείς μια χούντα  και αυταρχισμό κάθε είδους για να παίρνει αποφάσεις για εσένα. Και μιλάμε φυσικά για χρυσαυγήτες, ΚΚεδες, Πουτινικούς και οποιονδήποτε ολοκληρωτισμό που ονειρεύονται κάποιοι για να σώσουν (υποτίθεται) την Ελλάδα...