Tα αρχεία της CIA "φωτογραφίζουν" ως Σοβιετικούς πράκτορες Ανδρέα Παπανδρέου και ΚΚΕ !! Σημαντικές αποκαλύψεις και από τα wikileaks ! (1ο μέρος)

Καλύτερα να μην ασχοληθώ με τον ξυλοδαρμό του Κ.Χατζηδάκη από τους τραμπούκους συνδικαλιστές της ΑΔΕΔΥ γιατί θα πω βαριές κουβέντες. Αξιοσημείωτη είναι όμως η γελοία ανακοίνωση που έβγαλε το ίδιο το κόμμα του, η Νέα Δημοκρατία, η οποία λέει επί λέξη «Ο προπηλακισμός κάθε προσώπου, οποτεδήποτε και αν γίνει, είναι απαράδεκτος και καταδικαστέος. Σήμερα όμως, ο προπηλακισμός Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας είναι κάτι παραπάνω. Υπηρετεί ύποπτες και προβοκατόρικες σκοπιμότητες...». Με λίγα λόγια η ΝΔ ταυτίζεται ουσιαστικά με την άποψη του ΚΚΕ ότι «το ξύλο το έριξαν προβοκάτορες που ήθελαν να συκοφαντήσουν τους…ηρωικούς αγώνες του λαού που τους ξεβολεύει η τρόικα και η κακιά Ευρωπαϊκή ένωση» !! Και μη χειρότερα…. Ωστόσο και αυτό που έγινε δεν είναι τελείως άσχετο με το σημερινό μας θέμα, αν αναρωτηθεί κανείς πως,πότε και γιατί αυτό το σκυλολόι των βολεμένων,χαραμοφάιδων, εργατοπατέρων απέκτησε τέτοια εξουσία και θράσος.

Σε λίγες μέρες λοιπόν κυκλοφορεί (αν δεν έχει ήδη κυκλοφορήσει) ένα βιβλίο ονόματι «CΙΑ: Ο απόρρητος φάκελος του Ανδρέα » που φέρνει στο φως αρχεία της CIA -κυρίως απόρρητες εκθέσεις και τηλεγραφήματα των Αμερικανών- που αφορούν τον Ανδρέα Παπανδρέου. Το βιβλίο υπογράφουν οι Μάριος Ευριβιάδης και Μιχάλης Ιγνατίου και έχει ως προφανή στόχο να ηρωοποιήσει έναν από τους χειρότερους πολιτικούς που πέρασαν ποτέ από την Ελλάδα και από τους βασικούς υπεύθυνους των όσων δεινών περνάμε τώρα , παραθέτοντας μας αναλυτικά πως τον «στόλιζαν» οι Αμερικανοί. Άρα σύμφωνα με την καθεστωτική λογική αφού δεν τον ήθελαν «οι…φονιάδες των λαών Αμερικάνοι»,τότε ο Ανδρέας ήταν καλός…
Αυτόν τον τρόπο σκέψης προσπαθεί αναμφίβολα να μας επιβάλει ο βασικός συγγραφέας και εμπνευστής του βιβλίου Μ.Ιγνατίου, γνωστό καθεστωτικό τσιράκι του ανατολικοθρεμένου μεγαλοκαρχαρία Μπόμπολα, που κερδίζει «άξια» το μισθό του με αντιαμερικανική και φιλοανατολική προπαγάνδα και προβοκάτσιες στο «MEGA» και στο «Έθνος». Το ίδιο και ο εθνικοσοσιαλιστής Χαρδαβέλλας που έκανε πρόσφατα στο ALTER και μία εκπομπή για το θέμα ,με στόχο την ηρωοποίηση Παπανδρέου έχοντας καλέσει και κάποιους υμνητές του από το παλιό, βαθύ εθνικιστικό ΠΑΣΟΚ όπως οι Κατσανέβας (το όνειδος της οικογένειας όπως τον είχε χαρακτηρίσει ο ίδιος ο Α.Παπανδρέου !!) Καψής (ο γεροφασίστας), αλλά και ο υποτιθέμενος πιο εκσυγχρονιστής ΠΑΣΟΚος Φυντανίδης.

Μόνο που άθελά τους με αυτές τις αποκαλύψεις οι συγγραφείς ξεσκεπάζουν-στους σκεπτόμενους ανθρώπους βέβαια- τον πραγματικό ρόλο του Ανδρέα Παπανδρέου ως ανθρώπου της Σοβιετικής Ένωσης στην Ελλάδα. Για την ακρίβεια ενός πιστού πιονιού της εν λόγω χώρας που πήρε την εξουσία στην Ελλάδα για να εξυπηρετήσει τυφλά τα συμφέροντα αυτής της υπερδύναμης. Ας περάσουμε να δούμε, για του λόγου το αληθές, μερικά αποσπάσματα από αυτά τα απόρρητα έγγραφα της CIA.
Αλλά πριν το κάνουμε να προσθέσω δύο στοιχεία κλειδί που λίγοι γνωρίζουν, πρώτον ότι ο Α.Παπανδρέου συνελήφθη γύρω στο 1938 ως Τροτσκιστής (!) από το φασιστικό καθεστώς του Μεταξά και απελάθηκε στις ΗΠΑ, μετά προφανώς από παρέμβαση του πατέρα του (στη Σοβ.Ένωση σαφώς δεν μπορούσε να πάει τότε,γιατί εκεί οι Τροτσκιστές κατέληγαν με μία σφαίρα στο κεφάλι από το Σταλινικό καθεστώς). Ένα σημαντικό ιδεολογικό του στίγμα είχε δηλαδή εκδηλωθεί από τότε. Και δεύτερον ότι η Αμερικανική απέχθεια για τον Α.Παπανδρέου είχε ήδη εκδηλωθεί και δημοσίως από τη δεκαετία του 60’,όταν-μεταξύ άλλων- ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Ντιν Ατσεσον, αρθρογραφώντας στους «Νew Υork Τimes» είχε αποκαλέσει τον Γεώργιο και τον Ανδρέα Παπανδρέου «ο τρελός γέρος και το νεαρό κάθαρμα». Αυτό που δεν γνώριζαν ή δεν το έλεγαν ευθέως οι Αμερικανοί είναι πως ο Α.Παπανδρέου λειτουργούσε ήδη από τότε ως Σοβιετικός εισοδιστής μέσα στη γενικά εθνικοανεξαρτησιακή Ένωση Κέντρου του πατέρα του Γ.Παπανδρέου, ο οποίος ναι μεν δεν ήταν φιλοαμερικανός, αλλά παρέμενε πάνω απ’όλα αντικομμουνιστής και αντισοβιετικός. Αυτή η πολιτική του Α.Παπανδρέου και τα επακόλουθά της στάθηκαν αφορμή και για την περιβόητη αποστασία του 1967 του φιλοδυτικού Μητσοτάκη.

Λένε μεταξύ άλλων τα αρχεία της CIA ότι «Η εκλογή του σοσιαλιστή ηγέτη Ανδρέα Παπανδρέου τον ¬Οκτώβριο του 1981 ήταν πηγή ενδόμυχης ανησυχίας για το σώμα των Ελλήνων αξιωματικών, το οποίο είναι πολιτικά συντηρητικό, έντονα φιλοδυτικό και κληρονόμος μιας μακράς παράδοσης πολιτικών παρεμβάσεων.». Το ερώτημα εδώ είναι γιατί ένα φιλοδυτικό σώμα αξιωματικών μπορούσε τότε να ανησυχεί σοβαρά για τον προσανατολισμό της χώρας ; Άραγε ήξεραν κάτι για την πολιτική και τον προσανατολισμό του τότε ανερχόμενου Α.Παπανδρέου ; Και αργότερα πως «Η νίκη του θορύβησε τους Έλληνες αξιωματικούς, οι περισσότεροι ¬από τους οποίους ήλπιζαν ότι θα επανεκλεγόταν το συντηρητικό κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.»
Και πραγματικά το φιλοδυτικό στράτευμα φερόταν να είναι τόσο ανήσυχο που οι Αμερικανοί μιλούσαν ακόμη και για σοβαρή πιθανότητα πραξικοπήματος αν την εξουσία έπαιρνε το ΠΑΣΟΚ !!

Μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που του επεφύλασσαν οι Αμερικανοί αξιωματούχοι και διπλωμάτες για τον Α.Παπανδρέου σε απόρρητα έγγραφά τους ήταν οι εξής «Επικίνδυνος, απρόβλεπτος, παρανοϊκός, καιροσκόπος, πανούργος, αλλοπρόσαλλος, παθολογικός ψεύτης, ο απόλυτος καιροσκόπος , ικανός να αλλάξει γρήγορα συμμαχίες και θέσεις αν αυτό εξυπηρετεί τα πολιτικά του συμφέροντα… Μπορεί να είναι γοητευτικός και λογικός σε ιδιωτικές συζητήσεις, αλλά μπορεί στη συνέχεια να αγνοήσει υποσχέσεις ή δεσμεύσεις. Ήταν ο άνθρωπος που μπορεί να αντιπροσωπεύει τα πάντα για όλους τους ανθρώπους». Οι Αμερικανοί τον ανέφεραν ως κακό παράδειγμα ακόμη και σε συζητήσεις με ξένους ηγέτες. Όπως γράφουν οι Ιγνατίου και Ευρυβιάδης, σε συζητήσεις του προέδρου Φορντ με διάφορους πολιτικούς ο Ανδρέας περιγράφεται ως «επικίνδυνος άνδρας», «κακή επιρροή» και ο ως «πολύ επικίνδυνος» και «πολύ επιδέξιος»,ότι ο Ανδρέας «αποκαλεί τον εαυτό του σοσιαλιστή, αλλά είναι εξτρεμιστής», ενώ ο υπουργός Εξωτερικών Χένρι Κίσινγκερ χαρακτηρίζει τη Μαργαρίτα Παπανδρέου «πολύ αντιαμερικανίδα» και λέει πως «μοιάζει με τους στασιαστές του Μπέρκλεϊ τη δεκαετία του 1960» !!.

Νωρίτερα, ο αμερικάνος διπλωμάτης Τζον Όουενς είχε οικοδομήσει ένα παρανοϊκό προφίλ του Ανδρέα πάνω σε ψυχαναλυτική ερμηνεία των χαρακτηριστικών του. Μιλούσε για «αυτοαναιρούμενη συμπεριφορά και κατέληγε μεταξύ άλλων στο ότι «ο Ανδρέας έπασχε από ψυχαναγκαστική νεύρωση» (!!) και ότι «όσο περισσότερο οι αντίπαλοί του αντιδρούσαν στις υπερβολές του τόσο περισσότερο σκληρή ήταν η αντεπίθεσή του…» Εγώ βέβαια ψυχίατρος δεν είμαι για να ξέρω αν έπασχε από νευρώσεις και διαταραχές ωστόσο συμφωνώ απόλυτα με τα περισσότερα από αυτά τα επίθετα που του πρόσαπταν οι Αμερικανοί !!. Αλλά κακά τα ψέματα, τι μπορεί να σημαίνει άραγε αυτή η εμπάθεια και η απαξίωση όλων σχεδόν των δυτικών πολιτικών εκείνης της εποχής (του ψυχρού πολέμου) για τον Α.Παπανδρέου ; μήπως το προφανές ότι ήταν δηλαδή για κάποιον λόγο επικίνδυνος για τα συμφέροντα της δύσης γενικώς ; Αυτό οι Αμερικανοί μας το λένε πιο κάτω και ευθέως.
Να πούμε επίσης ότι με τον ερχομό της δικτατορίας του 1967, όταν ο Παπανδρέου συνελήφθη, και σύμφωνα με στοιχεία που έβγαλε και ο ίδιος ο Χαρδαβέλλας στην περιβόητη εκπομπή του ο τότε Αμερικανός πρόεδρος Τζόνσον επιθυμούσε την αποφυλάκισή του (όπως και έγινε) ενώ αντίθετα κάποιος Ελληνοαμερικανός επιτετραμμένος που είχε εδώ η CIA φέρεται να πρότεινε ακόμα και τη δολοφονία του Παπανδρέου. Αυτό το διέστρεψαν κάποια αντιαμερικανικά και φιλοπαπανδρεϊκά blogs και εφημερίδες λέγοντας ότι ο πρόεδρος Τζόνσον επιθυμούσε τη δολοφονία του Ανδρέα και άρα οι «κακές» ΗΠΑ ήθελαν να μας τον σκοτώσουν !!

Τα καλύτερα όμως οι Αμερικανοί τα αφήνουν για το τέλος όταν λένε πως σε σύσκεψη του συμβουλίου εθνικής ασφαλείας υπό την προεδρία του Ρόναλντ Ρέιγκαν, ο υπουργός άμυνας των ΗΠΑ είχε πει χαρακτηριστικά: «Σε μερικούς μήνες θα γίνουν εκλογές στην Ελλάδα και αν νικήσει ο Παπανδρέου θα πάρουμε το απόλυτο μηδέν».
Γιατί άραγε το έλεγαν αυτό; και επίσης πως «ο Ανδρέας Παπανδρέου στάθηκε αχάριστος απέναντι στις ΗΠΑ που του φέρθηκαν επί χρόνια σαν πατρίδα του και τον έσωσαν και από την Ελληνική χούντα στρεφόμενος εναντίον τους» άραγε με ποιόν τρόπο στράφηκε εναντίον τους ; Δεν μας λένε οι Αμερικανοί…Η σημαντικότερη ατάκα όλων όμως βρίσκεται παρέα με τους προηγούμενους χαρακτηρισμούς των Αμερικανών για τον Παπανδρέου όπου τον αποκαλούν-μεταξύ άλλων- επί λέξη «άκρως επικίνδυνο για τα Αμερικάνικα συμφέροντα». Τι κάνει νιάου,νιάου στα κεραμίδια,που λέμε…
Ποια άλλα συμφέροντα μπορεί άραγε να εξυπηρετούσε την εποχή του ψυχρού πολέμου κάποιος πολιτικός που ήταν φανατικά κόντρα στα Αμερικάνικα συμφέροντα και επικίνδυνος για αυτά;
Περιττή η ερώτηση. Φυσικά και μιλάμε για τα Σοβιετικά συμφέροντα και όποιος πιστεύει κάτι άλλο είναι τουλάχιστον αφελής. Εδώ οι Αμερικανοί τον «φωτογραφίζουν» φανερά ως Ρώσο πράκτορα αν και δεν το λένε ευθέως. Αλλά και δεν χρειάζεται να μας το πουν γιατί είναι πασιφανές σε κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο.

Πιο κάτω γίνονται και πιο αναλυτικοί συμπεραίνοντας πως «ακόμη και μια μετριοπαθής κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ θα ήταν απρόβλεπτος και ενοχλητικός εταίρος και έκαναν λόγο για εργαλεία επιβράβευσης και τιμωρίας, που τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Δυτική Ευρώπη είχαν στα χέρια τους, προκειμένου να αποθαρρύνουν τον Ανδρέα να ακολουθήσει μία καταστροφική πολιτική γι’αυτούς»…Μήπως (λέω εγώ τώρα…) εννοούν την πολιτική του Σοβιετικού εισοδιστή μέσα στη δύση και την Ε.Ε. ;
Και καταλήγουν πως «αν εκείνος ενέδιδε στον ριζοσπαστισμό του, η Ελλάδα θα αποκτούσε σχεδόν σίγουρα την εμπειρία ενός ακόμη στρατιωτικού καθεστώτος, το οποίο με τη σειρά του θα εισήγαγε μια διαφορετική, αλλά σοβαρή σειρά προβλημάτων για τη μακροχρόνια πολιτική σταθερότητα της Ελλάδας για τη Δύση».
Εδώ στην ουσία μας λένε καθαρά πως φοβούνται ότι με τον Α.Παπανδρέου η Ελλάδα θα γίνει ένα τριτοκοσμικό Σοβιετικό προτεκτοράτο στυλ Νικαράγουα, Αιθιοπία, Κούβα κλπ. που θα εξυπηρετεί τα Ρωσικά συμφέροντα δημιουργώντας πολλά προβλήματα στη δύση. Δεν έπεσαν και πάρα πολύ έξω…δεν νομίζετε ; Ενώ συμπληρώνουν στον ίδιο παρονομαστή πως «αν ο Παπανδρέου επιμένει να συμπεριφέρεται ως μια ριζοσπαστική τριτοκοσμική χώρα, τότε η Ουάσιγκτον πρέπει να αναγνωρίσει πως δεν έχει άλλη επιλογή παρά να συμπεριφέρεται στην Ελλάδα όπως μια ριζοσπαστική τριτοκοσμική χώρα».
Στο σημείο αυτό είναι που ο ίδιος ο συγγραφέας προδίδεται και ουσιαστικά επιβεβαιώνει από μόνος του όσα λέω, ξεσκεπάζοντας άθελά του τον Παπανδρέου, λέγοντας το εξής καταπληκτικό «Ήταν η εποχή που οι Αμερικανοί σκλήρυναν τη στάση τους, λόγω των φιλοσοβιετικών τόνων του Ανδρέα στο ΝΑΤΟ, διαμηνύοντας πως αν δεν άλλαζε στάση σε μια σειρά θεμάτων- συμπεριλαμβανομένων των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα- η αμερικανική οικονομική βοήθεια θα κοβόταν» !! Ναι, καλά ακούσατε «φιλοσοβιετικοί τόνοι στο ΝΑΤΟ», το λέει από μόνος του ο κύριος, δεν το λέω εγώ…
Στο σημείο αυτό πρέπει να πούμε ότι ίσως στα συγκεκριμένα αρχεία να υπήρχαν και ακόμα πιο τρανταχτές αποδείξεις για τη σχέση Παπανδρέου-Σοβ.Ένωσης που ο μετρ της προβοκάτσιας Ιγνατίου να μην έβαλε για ευνόητους λόγους στο βιβλίο του.

Συνδυάστε τώρα όλα αυτά με τη δήλωση του Πολωνού κομμουνιστή δικτάτορα Γιαρουζέλσκι ότι «έναν μόνο σύμμαχο είχα στον αγώνα μου, τον Α.Παπανδρέου» (!) και τον χαρακτηρισμό της Αλβανίας του Χότζα ως πρότυπο ανάπτυξης από τον ίδιο τον Α.Παπανδρέου !!!. Θυμηθείτε και τη σκαιότατη αντίδραση Παπανδρέου όταν ο Κ.Καραμανλής είπε ότι η Ελλάδα ανήκει στη δύση και τέλος ότι κανένας Αμερικανός πρόεδρος δεν δεχόταν να τον συναντήσει (την εποχή που νταραβεριζόταν με όλους τους τριτοκοσμικούς δικτάτορες) μέχρι που ανέλαβε ο Ρωσόφιλος Κλίντον (σύμπτωση;). Πρακτοράκι της Μόσχας λοιπόν ο…«μεγάλος ηγέτης» Ανδρέας Παπανδρέου που οι περισσότεροι στην Ελλάδα αποθεώνουν και εξυπηρέτησε πιστά τα συμφέροντά της στην εξωτερική πολιτική, με πρωτοπαλίκαρό του-μεταξύ άλλων- τον σημερινό «αξιοσέβαστο» πρόεδρο της δημοκρατίας Κ.Παπούλια. Και φυσικά μην νομίζετε ότι μόλις διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση σταμάτησε να εξυπηρετεί τη «μαμά Ρωσία». Κάθε άλλο,συνέχισε με τον ίδιο ζήλο να παίζει τον ρόλο του Ρώσου εισοδιστή μέσα στην ΕΕ (αυτόν που τόσο καλά ήξερε…) παρά το πιο εκσυγχρονιστικό προφίλ με το οποίο επανήλθε στην εξουσία το 1993. Είναι ο άνθρωπος που έβαλε την Ελλάδα σαν εξωτερική πολιτική με τα μπούνια στο ανατολικό μπλοκ ως Σοβιετικό και Ρωσικό τσιράκι. Στο μόνο που έπεσαν έξω οι Αμερικανοί ήταν όταν έλεγαν –πριν το 81-ότι είναι δύσκολο αυτός να πάρει την εξουσία στην Ελλάδα. Αυτό το είπε και ο Χαρδαβέλλας ειρωνικά. Αλλά που να φανταστούν οι Αμερικανοί κύριε Χαρδαβέλλα μου πόσο μεγάλη απήχηση θα είχε ο λαϊκισμός και η φαυλοκρατία στην Ελλάδα, έτσι όπως την καταντήσατε εσύ και οι όμοιοι σου ; Μία χώρα που έτσι κι’αλλιώς το 1981,έχοντας περάσει 3 δικτατορίες, δύο παγκοσμίους πολέμους και έναν εμφύλιο, ήταν πολύ πίσω από τις προοδευμένες χώρες…


Αλλά και στο εσωτερικό της Ελλάδας οι αθλιότητες αυτού του πολιτικού δεν ήταν λιγότερες. Ήταν αυτός που έβαλε την Ελλάδα στο ανατολικό μπλοκ και σαν οικονομικό σύστημα, την ώρα που όλοι οι άλλοι λαοί έφευγαν από αυτόν τον καταστροφέα τους. Επειδή όμως δεν μπορούσε να εφαρμόσει κομμουνιστική δικτατορία μέσα στην Ελλάδα, έφτιαξε ένα κακέκτυπό της, με ένα τεράστιο παρασιτικό και αδηφάγο κράτος (δήθεν κοινωνικό) που έφτιαξε με παράλογο αριθμό διορισμών ώστε να παίρνει ψήφους και ένα οικονομικό μοντέλο ανατολικού ,κρατικοδίαιτου καπιταλισμού. Στα πλαίσια αυτού του κράτους- τέρατος έστησε μία νομενκλατούρα Σοβιετικού τύπου (από απλούς τεμπέληδες υπαλλήλους και κομματόσκυλα ,μέχρι συνδικαλιστές, golden boys των ΔΕΚΟ και του δημοσίου και κυρίως μεγαλοεπιχειρηματίες προερχόμενους από το ανατολικό μπλοκ που κέρδιζαν μέσω της διαπλοκής με το κράτος και συχνά καταλήστευαν τον λαό) που ζούσε παρασιτικά και νεμόταν όλο τον παραγόμενο πλούτο της χώρας ,γκρέμισε όλη σχεδόν την παραγωγή και τη μεγάλη βιομηχανία (εκτός αν επρόκειτο να επενδύσουν οι εν λόγω ανατολικοί επιχειρηματίες…), κατέστρεψε τελείως την παιδεία, έβαλε την άκρα αριστερά σε θέσεις κλειδιά μέσα στο κράτος με τραγικά αποτελέσματα και εφάρμοσε πρώτος το μοντέλο που μας οδήγησε στην καταστροφή. Δηλαδή την ελάχιστη παραγωγή αγαθών και την ταυτόχρονη συνεχή επιβάρυνση των οικονομικών μας δεικτών μέσω ακατάπαυστων δανεικών που όμως πάντα σκόρπιζε στην κατανάλωση (ώστε να ανεβάζει εικονικά το βοιωτικό επίπεδο και να παίρνει ψήφους) και ποτέ στην παραγωγή και στις υποδομές. Την ίδια τύχη είχαν και τα λεφτά που εισέρρευσαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση (όσα δεν κατέληξαν σε τσέπες κλεφτών) .
Ήταν αυτός που καλλιέργησε τα χειρότερα και κατώτερα χαρακτηριστικά του Ελληνικού λαού. Το κυνήγι πολλών χρημάτων με τον λιγότερο δυνατό κόπο, την απατεωνιά και την κλεψιά, τη χυδαιότητα και τον λαϊκισμό κάθε είδους. Ήταν ο μέγας λαοπλάνος και εκμαυλιστής του Ελληνικού λαού.

Ταυτόχρονα έκανε και κάποιες προοδευτικές μεταρρυθμίσεις για να ικανοποιήσει τον κόσμο που είχε μπουχτίσει από δεκαετίες φασιστικού συντηρητισμού και να ρίξει στάχτη στα μάτια της δύσης ως …φιλελεύθερος αστός, όπως ήταν η κατάργηση της μοιχείας ως ποινικό αδίκημα, η κατάργηση της προίκας, η νομιμοποίηση της έκτρωσης, η έκδοση life style περιοδικών , η δημιουργία γυναικείων οργανώσεων κλπ. Όμως αυτή η μικρή προσφορά του είναι πραγματικά απειροελάχιστη μπροστά στις ανεπανόρθωτες καταστροφές που προκάλεσε, καθώς το οικονομικό μοντέλο Παπανδρέου έσκασε ως φούσκα στα κεφάλια μας και ακόμα δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι μας συνέβη. Γιατί δυστυχώς επί 30 χρόνια κανείς άλλος κυβερνών δεν τόλμησε να τα βάλει με το σάπιο οικοδόμημα και να το γκρεμίσει, φοβούμενος το πολιτικό κόστος.

Δυστυχώς μόνο μια χώρα σαν την Ελλάδα θα μπορούσε να θεωρεί ακόμα και σήμερα μεγάλο πολιτικό τον Ανδρέα Παπανδρέου. Η χώρα που ανέκαθεν συκοφαντούσε τους άξιους και επιβράβευε τους φαύλους. Η χώρα όπου πλέον είναι πανίσχυρο ένα εθνικοσοσιαλιστικού τύπου πεντακομματικό καθεστώς δοσυλλόγων που χειραγωγεί τις μάζες με την καγκεμπίτικη προπαγάνδα του. Θεωρούμε μεγάλο πολιτικό τον Αν.Παπανδρέου γιατί κανείς δεν μας είπε ποτέ ποιος πραγματικά ήταν. Γιατί δεν καλλιεργούνται οι πραγματικές αξίες με τις οποίες χτίστηκαν οι πιο προοδευτικές κοινωνίες ,αλλά το Κολοκοτρωνέϊκο και ΣΥΡΙΖεϊκο πλιάτσικο, η αρπαχτή, ο άκρατος ατομικισμός και η κουραδομαγκιά.

(Συνεχίζεται…)