Λίγα σχόλια για τις τελευταίες εξελίξεις…
Καταρχήν είναι κατανοητό ότι το πρώτο πράγμα που κοίταξε η Ευρωπαϊκή ένωση είναι να θωρακίσει το οικοδόμημα και το νόμισμά της που βλέπει να κινδυνεύει από τον απείθαρχο προβοκάτορα που λέγεται Ελλάδα. Ας ελπίσουμε με αυτήν την απόφαση περί «κουρέματος» να το πετύχει-αφού άλλωστε Ιρλανδία και Πορτογαλία δείχνουν τώρα να ανακάμπτουν-γιατί αν τυχόν οδηγηθεί σε οικονομική και πολιτική διάσπαση θα έχουν δυσάρεστες συνέπειες όλες οι χώρες-μέλη της και φυσικά και η Ελλάδα.
Αυτό που μπορούμε να πούμε πλέον ότι η Ελλάδα είναι πλέον και επίσημα πτωχευμένη και πρέπει να ντρεπόμαστε γι’αυτό, αφού «κούρεμα» σημαίνει επί της ουσίας «Κύριοι το χρέος είναι τεράστιο και δεν μπορούμε να σας ξεχρεώσουμε, κάντε ένα κούρεμα για να γίνει το χρέος βιώσιμο» και αυτό έγινε. Το πως και το γιατί φτάσαμε στην πτώχευση το έχουμε αναλύσει αρκετές φορές, αλλά θυμίζω πως προηγήθηκαν στο πρόσφατο παρελθόν άλλες τρεις απόπειρες διάσωσης της Ελλάδας με ένα μνημόνιο, ένα μεσοπρόθεσμο και μία επιμήκυνση αποπληρωμής. Όλα απέτυχαν-όχι γιατί ήταν λάθος το μνημόνιο όπως λένε οι διακομματικοί λαϊκιστές-αλλά γιατί ελάχιστα πράγματα από αυτά που υποσχεθήκαμε στους εταίρους μας εφαρμόσθηκαν στην πράξη και όπου εφαρμόσθηκαν αυτό έγινε επιλεκτικά και στρεβλά. Έτσι οι εταίροι μας- που έχουν πλέον καταλάβει με τι «μπανανία» και αγύρτες πολιτικούς έχουν μπλέξει- κατέφυγαν στη λύση του «κουρέματος» ως την ύστατη λύση πριν το ξωπέταγμα από την ευρωζώνη και την επιστροφή στη δραχμή. Ο τελευταίος κίνδυνος δεν έχει ωστόσο εκλείψει, αφού αυτή είναι ουσιαστικά και η τελευταία μας ευκαιρία για να συμμορφωθούμε και να βάλουμε μία τάξη σε αυτό το χάος που λέγεται Ελλάδα. Καταλαβαίνετε λοιπόν πόσο κρίσιμοι θα είναι οι επόμενοι μήνες για τη χώρα μας και αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουν οι πάντες .Αν δεν σοβαρευτούν όλοι σε αυτή τη χώρα είναι αμφίβολο αν η Ε.Ε. θα συνεχίσει να διακινδυνεύει τη συνοχή και αξιοπιστία της εξαιτίας ενός και μόνο απροσάρμοστου μέλους, κρατώντας το στην ευρωζώνη. Άλλωστε ακόμα και ο στόχος μείωσης του δημοσίου χρέους προς το ΑΕΠ σε 120% το 2020 να επιτευχθεί, κάθε άλλο παρά διασφαλίζεται η βιωσιμότητα του χρέους. Τη βιωσιμότητα του χρέους θα την εξασφαλίσει μόνο η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος. Για να γίνει αυτό απαιτείται η δραστική μείωση των κρατικών δαπανών, αναβάθμιση της δημόσιας διοίκησης, ξεμπλοκάρισμα των σαμποταρισμένων επενδύσεων που βρίσκονται στα συρτάρια της γραφειοκρατίας και η προσέλκυση καινούργιων, καθώς και η πώληση ανενεργών περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου. Όσοι λοιπόν πανηγυρίζουν ή εφησυχάζουν μετά από τη συγκεκριμένη απόφαση είναι σίγουρα ανόητοι ή απατεώνες, γιατί το θέμα δεν είναι αν το «κούρεμα» ήταν θετικό ή όχι, αλλά το ότι δεν έπρεπε με τίποτα να φτάσουμε ως εδώ.…
Επί της ουσίας τώρα, το πρώτο θετικό του «κουρέματος» είναι ότι αποφύγαμε την έκδοση ευρωομολόγου που θα μπορούσε να οδηγήσει σε υποβάθμιση ή ακόμα και διάλυση όλη την Ευρωπαϊκή ένωση. Αυτό το επεδίωξαν-όπως έχουμε ξανατονίσει- με κάθε τρόπο και κάθε αλήτικη προβοκάτσια οι εν Ελλάδι αριστεροκίνητοι διακομματικοί προβοκάτορες, αλλά ευτυχώς δεν τους έκατσε,κυρίως λόγω της αντίστασης της Μέρκελ. Δεν φαίνεται να συμβαίνει όμως το ίδιο και με τη διεύρυνση του EFSF στην οποία αναμένεται να συμβάλλει η φασιστική ανερχόμενη υπερδύναμη Κίνα που έχει οικονομικά πλεονάσματα. Ίσως λοιπόν στο μέλλον να υπάρξει μία έστω μικρή εξάρτηση της Ε.Ε. από τα άκρως επιθετικά Κινέζικα μονοπώλια,αλλά αυτό θα φανεί στο μέλλον. Το δεύτερο θετικό είναι ότι αποφεύγουμε όπως φαίνεται την εθνικοποίηση των τραπεζών, κάτι που ήταν δεδηλωμένος στόχος ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ (για να έμπαιναν και αυτοί στο φαγοπότι που θα ακολουθούσε),κάτι που θα είχε πολύ δυσάρεστες επιπτώσεις στην Ελληνική οικονομία. Οι τελευταίες μάλλον θα περάσουν στον έλεγχο τοποτηρητών του EFSF. Όλα τα υπόλοιπα όμως αναμένονται «μαύρα»,καθώς «κούρεμα» θα σημαίνει τα εξής:
1) Την πλήρη απαξίωση της Ελλάδας στις αγορές. Η χώρα μας πλέον έχει τη σφραγίδα του πτωχευμένου και αναξιόπιστου, κάτι που σημαίνει ότι θα ξαναβγεί στις αγορές να δανειστεί με κάπως λογικό επιτόκιο σε αρκετά χρόνια (ίσως και πάνω από δεκαετία) μέχρι να πείσουμε τις αγορές ότι συμμορφωθήκαμε. Με λίγα λόγια αναμένεται να ζούμε μόνο με τις ελεημοσύνες των ξένων και του ΔΝΤ για πολύ ακόμα, ώσπου να ξαναγεμίσουν στοιχειωδώς τα ταμεία του κράτους …
Καταρχήν είναι κατανοητό ότι το πρώτο πράγμα που κοίταξε η Ευρωπαϊκή ένωση είναι να θωρακίσει το οικοδόμημα και το νόμισμά της που βλέπει να κινδυνεύει από τον απείθαρχο προβοκάτορα που λέγεται Ελλάδα. Ας ελπίσουμε με αυτήν την απόφαση περί «κουρέματος» να το πετύχει-αφού άλλωστε Ιρλανδία και Πορτογαλία δείχνουν τώρα να ανακάμπτουν-γιατί αν τυχόν οδηγηθεί σε οικονομική και πολιτική διάσπαση θα έχουν δυσάρεστες συνέπειες όλες οι χώρες-μέλη της και φυσικά και η Ελλάδα.
Αυτό που μπορούμε να πούμε πλέον ότι η Ελλάδα είναι πλέον και επίσημα πτωχευμένη και πρέπει να ντρεπόμαστε γι’αυτό, αφού «κούρεμα» σημαίνει επί της ουσίας «Κύριοι το χρέος είναι τεράστιο και δεν μπορούμε να σας ξεχρεώσουμε, κάντε ένα κούρεμα για να γίνει το χρέος βιώσιμο» και αυτό έγινε. Το πως και το γιατί φτάσαμε στην πτώχευση το έχουμε αναλύσει αρκετές φορές, αλλά θυμίζω πως προηγήθηκαν στο πρόσφατο παρελθόν άλλες τρεις απόπειρες διάσωσης της Ελλάδας με ένα μνημόνιο, ένα μεσοπρόθεσμο και μία επιμήκυνση αποπληρωμής. Όλα απέτυχαν-όχι γιατί ήταν λάθος το μνημόνιο όπως λένε οι διακομματικοί λαϊκιστές-αλλά γιατί ελάχιστα πράγματα από αυτά που υποσχεθήκαμε στους εταίρους μας εφαρμόσθηκαν στην πράξη και όπου εφαρμόσθηκαν αυτό έγινε επιλεκτικά και στρεβλά. Έτσι οι εταίροι μας- που έχουν πλέον καταλάβει με τι «μπανανία» και αγύρτες πολιτικούς έχουν μπλέξει- κατέφυγαν στη λύση του «κουρέματος» ως την ύστατη λύση πριν το ξωπέταγμα από την ευρωζώνη και την επιστροφή στη δραχμή. Ο τελευταίος κίνδυνος δεν έχει ωστόσο εκλείψει, αφού αυτή είναι ουσιαστικά και η τελευταία μας ευκαιρία για να συμμορφωθούμε και να βάλουμε μία τάξη σε αυτό το χάος που λέγεται Ελλάδα. Καταλαβαίνετε λοιπόν πόσο κρίσιμοι θα είναι οι επόμενοι μήνες για τη χώρα μας και αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουν οι πάντες .Αν δεν σοβαρευτούν όλοι σε αυτή τη χώρα είναι αμφίβολο αν η Ε.Ε. θα συνεχίσει να διακινδυνεύει τη συνοχή και αξιοπιστία της εξαιτίας ενός και μόνο απροσάρμοστου μέλους, κρατώντας το στην ευρωζώνη. Άλλωστε ακόμα και ο στόχος μείωσης του δημοσίου χρέους προς το ΑΕΠ σε 120% το 2020 να επιτευχθεί, κάθε άλλο παρά διασφαλίζεται η βιωσιμότητα του χρέους. Τη βιωσιμότητα του χρέους θα την εξασφαλίσει μόνο η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος. Για να γίνει αυτό απαιτείται η δραστική μείωση των κρατικών δαπανών, αναβάθμιση της δημόσιας διοίκησης, ξεμπλοκάρισμα των σαμποταρισμένων επενδύσεων που βρίσκονται στα συρτάρια της γραφειοκρατίας και η προσέλκυση καινούργιων, καθώς και η πώληση ανενεργών περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου. Όσοι λοιπόν πανηγυρίζουν ή εφησυχάζουν μετά από τη συγκεκριμένη απόφαση είναι σίγουρα ανόητοι ή απατεώνες, γιατί το θέμα δεν είναι αν το «κούρεμα» ήταν θετικό ή όχι, αλλά το ότι δεν έπρεπε με τίποτα να φτάσουμε ως εδώ.…
Επί της ουσίας τώρα, το πρώτο θετικό του «κουρέματος» είναι ότι αποφύγαμε την έκδοση ευρωομολόγου που θα μπορούσε να οδηγήσει σε υποβάθμιση ή ακόμα και διάλυση όλη την Ευρωπαϊκή ένωση. Αυτό το επεδίωξαν-όπως έχουμε ξανατονίσει- με κάθε τρόπο και κάθε αλήτικη προβοκάτσια οι εν Ελλάδι αριστεροκίνητοι διακομματικοί προβοκάτορες, αλλά ευτυχώς δεν τους έκατσε,κυρίως λόγω της αντίστασης της Μέρκελ. Δεν φαίνεται να συμβαίνει όμως το ίδιο και με τη διεύρυνση του EFSF στην οποία αναμένεται να συμβάλλει η φασιστική ανερχόμενη υπερδύναμη Κίνα που έχει οικονομικά πλεονάσματα. Ίσως λοιπόν στο μέλλον να υπάρξει μία έστω μικρή εξάρτηση της Ε.Ε. από τα άκρως επιθετικά Κινέζικα μονοπώλια,αλλά αυτό θα φανεί στο μέλλον. Το δεύτερο θετικό είναι ότι αποφεύγουμε όπως φαίνεται την εθνικοποίηση των τραπεζών, κάτι που ήταν δεδηλωμένος στόχος ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ (για να έμπαιναν και αυτοί στο φαγοπότι που θα ακολουθούσε),κάτι που θα είχε πολύ δυσάρεστες επιπτώσεις στην Ελληνική οικονομία. Οι τελευταίες μάλλον θα περάσουν στον έλεγχο τοποτηρητών του EFSF. Όλα τα υπόλοιπα όμως αναμένονται «μαύρα»,καθώς «κούρεμα» θα σημαίνει τα εξής:
1) Την πλήρη απαξίωση της Ελλάδας στις αγορές. Η χώρα μας πλέον έχει τη σφραγίδα του πτωχευμένου και αναξιόπιστου, κάτι που σημαίνει ότι θα ξαναβγεί στις αγορές να δανειστεί με κάπως λογικό επιτόκιο σε αρκετά χρόνια (ίσως και πάνω από δεκαετία) μέχρι να πείσουμε τις αγορές ότι συμμορφωθήκαμε. Με λίγα λόγια αναμένεται να ζούμε μόνο με τις ελεημοσύνες των ξένων και του ΔΝΤ για πολύ ακόμα, ώσπου να ξαναγεμίσουν στοιχειωδώς τα ταμεία του κράτους …
2) Την πλήρη απαξίωση σε οτιδήποτε Ελληνικό, είτε κράτος, είτε τράπεζα, είτε ταμείο, είτε επιχείρηση, διότι οι ξένοι απλά δεν θα το εμπιστεύονται εύκολα για σοβαρές συναλλαγές, όταν εκπροσωπεί ένα πτωχευμένο κράτος. Έτσι πιθανότατα να έχουμε στο μέλλον κλείσιμο επιχειρήσεων, νέα εκτόξευση της ανεργίας, μείωση εισαγωγών και ίσως κατ’επέκταση και έλλειψη ορισμένων προϊόντων στην αγορά.
3) Παρατεταμένη ύφεση και μείωση της αγοραστικής δύναμης του πολίτη. Με λίγα λόγια ακόμα και αν η Ελλάδα αρχίζει ως δια μαγείας να αλλάζει ως χώρα, θα χρειαστεί μεγάλο διάστημα για να αρχίζει η οικονομία μας να ανακάμπτει.
4) Σοβαρά προβλήματα που θα αφορούν τις τράπεζες: Περικοπές δανείων, μεγαλύτερη αυστηρότητα στη είσπραξη των ήδη χρεωστούμενων δανείων,πιθανότατα απέναντι και σε πολίτες που θα αδυνατούν πλέον να πληρώσουν, αδυναμία χρηματοδότησης επιχειρήσεων και κρατικών οργανισμών…Τον πρώτο καιρό είναι πολύ πιθανό να δυσκολέψει και η ανάληψη μεγάλων ποσών από τράπεζα,καθώς αυτή θα αδυνατεί,λόγω του «κουρέματος» και του υψηλού κινδύνου που συνεπάγεται για αυτές, να δώσει όλο το ποσό στον πελάτη. Όσον αφορά τα ασφαλιστικά ταμεία, πολύ απλά είτε η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να μειώσει εκ νέου τις συντάξεις, είτε θα αναγκαστεί να κόψει από αλλού και με νέα χαράτσια για τις διατηρήσει ακέραιες. Έλα όμως που και τα ίδια τα ασφαλιστικά ταμεία είναι ήδη χρεωμένα ως τα μπούνια ! Φαύλος κύκλος δηλαδή…
Θετικό για τους εν Ελλάδι πολιτικούς προβοκάτορες και ξενόδουλους ήταν και το γεγονός ότι τελικά δεν «κουρεύτηκε» και το χρέος μας προς ξένα κράτη παρά μόνον το χρέος σε ιδιώτες. Έτσι η αγαπημένη τους Κίνα που είναι φορτωμένη με Ελληνικά τοξικά ομόλογα δεν κινδυνεύει να πάθει καμία ζημιά…
Καταλαβαίνετε τώρα πως δύσκολα θα δούμε φως «στην άκρη του τούνελ» και πως αυτό το μαρτύριο δεν θα έχει εύκολα τελειωμό. Δεν είναι απογοήτευση…πιστεύω πως πάντα υπάρχουν περιθώρια για να χτίσεις κάτι απ’την αρχή, ακόμα και από τα συντρίμμια του. Όμως εδώ έχουμε και σάπιο πολιτικό κόσμο και δημοσιογράφους, αλλά και έναν ανώριμο λαό που επιβραβεύει τους σάπιους και τους λαϊκιστές και στέλνει στον αγύριστο τους αξιόλογους και συνετούς κάτι που σίγουρα δεν μας δίνει και πολύ κουράγιο για τη συνέχεια…
Θετικό για τους εν Ελλάδι πολιτικούς προβοκάτορες και ξενόδουλους ήταν και το γεγονός ότι τελικά δεν «κουρεύτηκε» και το χρέος μας προς ξένα κράτη παρά μόνον το χρέος σε ιδιώτες. Έτσι η αγαπημένη τους Κίνα που είναι φορτωμένη με Ελληνικά τοξικά ομόλογα δεν κινδυνεύει να πάθει καμία ζημιά…
Καταλαβαίνετε τώρα πως δύσκολα θα δούμε φως «στην άκρη του τούνελ» και πως αυτό το μαρτύριο δεν θα έχει εύκολα τελειωμό. Δεν είναι απογοήτευση…πιστεύω πως πάντα υπάρχουν περιθώρια για να χτίσεις κάτι απ’την αρχή, ακόμα και από τα συντρίμμια του. Όμως εδώ έχουμε και σάπιο πολιτικό κόσμο και δημοσιογράφους, αλλά και έναν ανώριμο λαό που επιβραβεύει τους σάπιους και τους λαϊκιστές και στέλνει στον αγύριστο τους αξιόλογους και συνετούς κάτι που σίγουρα δεν μας δίνει και πολύ κουράγιο για τη συνέχεια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου