Αναδημοσιεύουμε ένα πολύ χρήσιμο άρθρο που ανέβασα πριν λίγα χρόνια τέτοιον καιρό για την 28η Οκτωβρίου και την κατοχή.
Αλήθεια πόσοι Έλληνες έχουν καταλάβει επακριβώς τι γιορτάζουμε αύριο; Και το λέω αυτό γιατί η 28η Οκτωβρίου όπως και κάθε ανάλογο θέμα στην Ελλάδα αντιμετωπίζεται από τον Ελληνικό λαό και τους ιδεολογικούς καθοδηγητές του με πλήθος στρεβλώσεων και ιδεολογικών εμμονών. Γι’αυτό-όπως και κάθε ιστορικό γεγονός στην Ελλάδα-και την 28η Οκτωβρίου ελάχιστοι άνθρωποι την αντιμετωπίζουν με ρεαλισμό, θάρρος και αντικειμενικότητα, εξετάζοντας τα γεγονότα χωρίς έλεος…
Η πρώτη και αρκετά σημαντική Ελληνική στρέβλωση είναι το γεγονός ότι -παραδόξως- αντί η Ελλάδα να γιορτάζει την απελευθέρωσή της από τον ναζιστικό ζυγό ,γιορτάζει την ημέρα που ο εχθρός της κύρηξε τον πόλεμο (28η Οκτωβρίου) και μπήκε σε μία καταστροφική, αν και ηρωική, πολεμική σύγκρουση με χιλιάδες νεκρούς. Πρέπει να είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο που αντί για την απελευθέρωσή της γιορτάζει τον πόλεμο…Αυτό οφείλεται στη μιλιταριστική και σοβινιστική κουλτούρα που έχει καλλιεργηθεί σ’αυτόν τον τόπο από τότε που γίναμε ανεξάρτητο κράτος και που μας έκανε-τουλάχιστον τότε-να χαιρόμαστε με τον πόλεμο. Λίγοι γνωρίζουν άλλωστε ότι πολλοί στρατιώτες έφευγαν για το μέτωπο χαμογελαστοί ή και πανηγυρίζοντας, ενώ και στον άμαχο πληθυσμό υπήρχε μία ακατανόητη ευφορία κάτι που έκανε πολλούς ξένους που ζούσαν εδώ να απορούν λέγοντας ότι «πρώτη φορά βλέπουμε λαό να μπαίνει σε πόλεμο και να χαίρεται».Επίσης κατά βάθος οφείλεται στον ραγιαδισμό που μας χαρακτηρίζει ως λαό και αυτό οι διαμορφωτές της εθνικής ιδεολογίας το γνωρίζουν πολύ καλά. Έτσι λόγω ακριβώς αυτού του κόμπλεξ κατωτερότητας,αυτοί προσπαθούν να προβάλουν πάντοτε το αντίθετο, πως δηλαδή είμαστε ένας λαός που τολμάμε να πηγαίνουμε κόντρα στις μεγάλες ξένες δυνάμεις και να τους λέμε ΟΧΙ (όπως το 40’).Γι’αυτό και η λέξη ΟΧΙ έχει κεντρικό ρόλο στον εορτασμό αυτής της επετείου.
Η πρώτη και αρκετά σημαντική Ελληνική στρέβλωση είναι το γεγονός ότι -παραδόξως- αντί η Ελλάδα να γιορτάζει την απελευθέρωσή της από τον ναζιστικό ζυγό ,γιορτάζει την ημέρα που ο εχθρός της κύρηξε τον πόλεμο (28η Οκτωβρίου) και μπήκε σε μία καταστροφική, αν και ηρωική, πολεμική σύγκρουση με χιλιάδες νεκρούς. Πρέπει να είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο που αντί για την απελευθέρωσή της γιορτάζει τον πόλεμο…Αυτό οφείλεται στη μιλιταριστική και σοβινιστική κουλτούρα που έχει καλλιεργηθεί σ’αυτόν τον τόπο από τότε που γίναμε ανεξάρτητο κράτος και που μας έκανε-τουλάχιστον τότε-να χαιρόμαστε με τον πόλεμο. Λίγοι γνωρίζουν άλλωστε ότι πολλοί στρατιώτες έφευγαν για το μέτωπο χαμογελαστοί ή και πανηγυρίζοντας, ενώ και στον άμαχο πληθυσμό υπήρχε μία ακατανόητη ευφορία κάτι που έκανε πολλούς ξένους που ζούσαν εδώ να απορούν λέγοντας ότι «πρώτη φορά βλέπουμε λαό να μπαίνει σε πόλεμο και να χαίρεται».Επίσης κατά βάθος οφείλεται στον ραγιαδισμό που μας χαρακτηρίζει ως λαό και αυτό οι διαμορφωτές της εθνικής ιδεολογίας το γνωρίζουν πολύ καλά. Έτσι λόγω ακριβώς αυτού του κόμπλεξ κατωτερότητας,αυτοί προσπαθούν να προβάλουν πάντοτε το αντίθετο, πως δηλαδή είμαστε ένας λαός που τολμάμε να πηγαίνουμε κόντρα στις μεγάλες ξένες δυνάμεις και να τους λέμε ΟΧΙ (όπως το 40’).Γι’αυτό και η λέξη ΟΧΙ έχει κεντρικό ρόλο στον εορτασμό αυτής της επετείου.
Μία άλλη σημαντική στρέβλωση είναι ότι η 28η Οκτωβρίου και η εθνική αντίσταση ελάχιστα αντιμετωπίζεται στην Ελλάδα ως νίκη κατά του φασισμού και του εθνικισμού ,αλλά γενικά ως νίκη κατά κάποιων βαρβάρων ξένων εισβολέων που πήγαν να μας καταλάβουν ,χωρίς να τονίζεται ιδιαίτερα το ιδεολογικό υπόβαθρο αυτών των κατακτητών. Αυτό συμβαίνει γιατί και η κυρίαρχη ιδεολογία στην Ελλάδα είναι σε μεγάλο βαθμό εθνικοσοσιαλιστικού και ιμπεριαλιστικού τύπου. Έτσι στην ουσία ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος δεν αφήνει κανένα αντιεθνικιστικό ή αντιφασιστικό μήνυμα. στον Ελληνικό λαό. Στην πραγματικότητα δηλαδή το μόνο δίδαγμα που έμεινε στον Ελληνικό λαό για τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, από τους ιδεολογικούς καθοδηγητές του είναι πως οι Ιταλοί και οι Γερμανοί (ειδικά οι δεύτεροι) ήταν κάποιοι…«κακοί άνθρωποι και βάρβαροι», χωρίς να τονίζεται ποια καθεστώτα και ιδεολογίες έκαναν αυτά τα κράτη να φερθούν τόσο απάνθρωπα. Υπάρχει δηλαδή και μία ελαφρώς ρατσιστική αντιμετώπιση.Ας δούμε τώρα και άλλες στρεβλώσεις, ψέματα και παραλήψεις των όσων μας διδάσκουν για τον Β’παγκόσμιο πόλεμο. Πρώτα, πρώτα οι περισσότεροι αποσιωπούν ότι η Ελλάδα τη στιγμή που δέχθηκε την επίθεση από τους φασίστες εισβολείς βρισκόταν και αυτή κάτω από τον φασιστικό ζυγό του Μεταξά. Λογικό αφού θα ήταν πολύ παράδοξο να λέμε ότι ο φασισμός πολέμησε το φασισμό καθώς τέτοιες αναφορές ίσως να δημιουργούσαν ερωτηματικά και τροφή για σκέψη σε ότι αφορά το ηρωικό έπος του 40’.Αυτό το παράδοξο του φασισμού που είπε όχι στο φασισμό θα προσπαθήσουμε να το διαφωτίσουμε πιο κάτω. Ακόμα λιγότεροι στην Ελλάδα γνωρίζουν ότι η ναζιστική Γερμανία με την κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση του Στάλιν ξεκίνησαν ουσιαστικά σαν σύμμαχοι στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο υπογράφοντας την κατάπτυστη συμφωνία Ρίμπεντροπ-Μολότοφ. ’Ήταν ένα σύμφωνο «φιλίας και μη επίθεσης» που υπογράφτηκε στις 23 Αυγούστου 1939 και-μεταξύ άλλων-μοίραζε το μεγαλύτερο μέρος των εδαφών της Πολωνίας μεταξύ αυτών των δύο μεγάλων δυνάμεων. Έτσι ήταν σαν η Σοβιετική Ένωση να ανάβει το πράσινο φως για τη Γερμανική ναζιστική επίθεση στην Ευρώπη. Φυσικά στην Ελλάδα της αριστερολαγνείας τέτοιες αναφορές σπανίζουν και πολύ περισσότερο δεν διδάσκονται στα σχολεία ούτε κατά διάνοια, καθώς πρέπει να συντηρείται ο μύθος της «σοσιαλιστικής Σοβιετικής Ένωσης που με θυσίες απελευθέρωσε την Ευρώπη»
Έτσι λοιπόν στις 28 Οκτωβρίου 1940 ο τότε δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς απαντά αρνητικά στο Ιταλικό αίτημα να μπουν τα στρατεύματά τους στο Ελληνικό έδαφος. Ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε γιατί το έκανε απαντώντας και στους σημερινούς φασίστες και εθνικιστές ,αλλά και ορισμένους δεξιούς θαυμαστές του Μεταξά που έχουν κάνει αυτό το ΟΧΙ σημαία τους, λέγοντας πως ήταν πατριώτης κλπ.κλπ. Ο Μεταξάς,παρότι όσο είχε την εξουσία γενικά δεν άλλαξε την παραδοσιακά Αγγλόφιλη πολιτική της Ελλάδας ήταν ανοιχτός θαυμαστής του Χίτλερ και είχε τη ναζιστική Γερμανία ως πρότυπο του. Από την άλλη με τον Μουσολίνι δεν είχε ιδιαίτερες σχέσεις, ούτε και τον είχε σε μεγάλη εκτίμηση. Αυτό λοιπόν που ελάχιστοι γνωρίζουν (και εδώ είναι το κλειδί της υπόθεσης) είναι πως το Ιταλικό τελεσίγραφο στην Ελλάδα και εν συνεχεία η επίθεση ήταν αποκλειστικά πρωτοβουλία του Μουσολίνι (ο οποίος ήθελε προφανώς να δείξει στους συμμάχους του, που άρχιζαν να αμφιβάλλουν για τις ικανότητές του, πόσο…σπουδαίος ήταν ) χωρίς καν ο Χίτλερ να έχει ενημερωθεί για αυτήν (!!),κάτι που μάλιστα προκάλεσε την οργή του τελευταίου. Γνωρίζοντας επίσης πόσο φιλοχιτλερικός ήταν ο Μεταξάς έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι ο Μεταξάς είπε το όχι διότι δεν επιθυμούσε καθόλου την Ιταλική κατοχή, αλλά τη Γερμανική του φίλου του του Χίτλερ και όχι από πατριωτισμό. Μπορεί κανείς να πιστέψει ότι αν στη θέση του Μουσολίνι ήταν ο Χίτλερ ,ο Μεταξάς θα του έλεγε όχι ; Και ποιος τέλος πάντων μπορεί να πιστέψει στον αγνό πατριωτισμό των Ελλήνων φασιστών όταν η μεγάλη πλειοψηφία τους έγιναν αργότερα δοσύλλογοι και κουκουλοφόροι ; O Μεταξάς γιατί να ήταν διαφορετικός;Τέλος ας δούμε χωρίς φόβο και ιδεοληψίες πως αντιμετώπισε τον πόλεμο και την κατοχή ο Ελληνικός λαός στο σύνολό του αλλά και μέσα στις ιδεολογίες στις οποίες ανήκε. Για τους φασίστες και εθνικιστές είπαμε και πιο πάνω πως η μεγάλη πλειοψηφία τους έγιναν αδίστακτοι καταδότες και κουκουλοφόροι .Ναι είναι οι απόγονοι αυτών των τομαριών που σήμερα επανήλθαν στο προσκήνιο και μας κάνουν και μαθήματα πατριωτισμού χαρακτηρίζοντας ανθέλληνες όσους διαφωνούν μαζί τους !. Μόνο μία μικρή ομάδα εθνικιστών στάθηκαν στο ύψος τους και πολέμησαν τον εχθρό.
Αντίθετα από τους απλούς δεξιούς η πλειοψηφία τους στάθηκαν πατριώτες και πολέμησαν μέσα στον ΕΔΕΣ του Ν.Ζέρβα ,όμως και οι προδότες δεξιοί μην νομίζετε ότι ήταν λίγοι .Κάποιοι μάλιστα από αυτούς τους συνεργάτες των ναζί συμμετείχαν και σε μεταπολεμικές Ελληνικές κυβερνήσεις !!
Επίσης η μεγάλη πλειοψηφία των κεντρώων και φιλελεύθερων δημοκρατών κράτησε συνεπέστατη πατριωτική γραμμή.
Πάμε στα της αριστεράς τώρα, όπου λίγοι γνωρίζουν ότι η αρχική Σταλινική γραμμή ήταν να μην πολεμήσουν οι κομμουνιστές ,αφού όπως είπαμε αυτός τα είχε βρει νωρίτερα με τον Χίτλερ ! Έτσι παρότι ο ηγέτης του ΚΚΕ ο Ζαχαριάδης φέρεται να κάλεσε, μέσα απ’τη φυλακή που βρισκόταν, όλους τους Έλληνες να πολεμήσουν ενωμένοι τους εισβολείς (και προς τιμήν του αν το έκανε) *το ΚΚΕ σαν κόμμα επέμεινε στη Σταλινική γραμμή του μη πολέμου ! . Αυτό θα αλλάξει μόλις το 1941 όταν ο Χίτλερ μέσα στην παράνοιά του θα επιτεθεί και στη Σοβιετική Ένωση παραβιάζοντας τη συμφωνία τους. Τότε ακριβώς θα θυμηθεί να μπει και η πλειοψηφία των κομμουνιστών στην εθνική αντίσταση και να πολεμήσει τους κατακτητές...Ας μην αδικήσουμε όμως και αρκετούς αριστερούς δημοκράτες που δεν υπάκουσαν στη Σταλινική γραμμή και μπήκαν από την αρχή στην αντίσταση.Μεταξύ αυτών ήταν και ο Άρης Βελουχιώτης και αυτό πρέπει να το παραδεχτούμε,παρά τα πολλά κακά που διέπραξε αργότερα...
Το χειρότερο όμως (και από τα μεγαλύτερα εθνικά ταμπού) είναι ότι κατά τη διάρκεια της αντίστασης στα βουνά ο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ σκοπεύοντας να πάρει την εξουσία μετά την απελευθέρωση, εξαπολύει επιθέσεις και κατά των Ελλήνων αγωνιστών του ΕΔΕΣ (!!). Κάποια στιγμή μάλιστα αυτοί οι αγωνιστές του Ζέρβα περικυκλώνονται ,αλλά τελικά καταφέρνουν να ξεφύγουν από το ΕΑΜ. Δεν θα έχει όμως την ίδια τύχη και η αντιστασιακή ομάδα του Ψαρρού που θα πέσει στα χέρια του Άρη Βελουχιώτη .Ο ίδιος ο Ψαρρός δολοφονείται και –πιθανότατα-και οι αντάρτες του.
Επίσης τρομοκρατείται από το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και ο ντόπιος άμαχος πληθυσμός που ανήκει σε άλλες ιδεολογίες. Σε μερικές περιπτώσεις οι ενέργειες του ΕΑΜ προκαλούν τόσο μίσος στους ντόπιους κατοίκους, που κάποιοι παραδίδονται στους Γερμανούς και γίνονται προδότες !!. Ήταν δυστυχώς τα προεόρτια ενός αιματηρού εμφυλίου που ερχόταν και έτσι καταρρίπτεται και ο μύθος πως οι Έλληνες στα δύσκολα πολέμησαν ενωμένοι. Άλλωστε κατά τη διάρκεια του αντάρτικου οι Ελληνικές αντιστασιακές ομάδες δεν ενώθηκαν πάρα μόνο μία φορά (στο Γοργοπόταμο).
Γενικά –παρότι ο Ελληνικός εθνικός μύθος λέει ότι όλος ο Ελληνικός λαός πολέμησε σύσσωμος-μπορούμε να πούμε ότι ο αριθμός των προδοτών και καταδοτών ήταν μεγάλος στη χώρα μας .Αυτοί δεν ήταν μόνο άνθρωποι που ανήκαν σε συγκεκριμένες ιδεολογίες ,αλλά και αρκετοί τυχοδιώκτες και αδίστακτοι καιροσκόποι ανεξαρτήτου ιδεολογίας που ήθελαν να επωφεληθούν προδίδοντας την πατρίδα τους ή καταδίδοντας πατριώτες για να κερδίσουν χρήματα ή αξιώματα. Και το μεγάλο αίσχος έλαβε χώρα δυστυχώς στη Βόρεια Ελλάδα, εκεί όπου οι καταδώσεις Εβραίων στους ναζί ήταν τόσο μαζικές που ξεπέρασαν (αναλογικά με τον πληθυσμό) και την ίδια τη Γερμανία !! Πρωταγωνιστές αυτών των καταδόσεων Εβραίων ήταν δυστυχώς κάποιοι από τους τότε νέους κατοίκους της Μακεδονίας (πρόσφυγες).
Οι μαύρες σκιές δεν έχουν φύγει ακόμα πάνω απ’τη Θεσσαλονίκη...
Τέλος κανείς δεν τονίζει πως η Ελλάδα εκμεταλλεύτηκε τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο και την επίθεση που δέχτηκε για να ασκήσει με τη σειρά της ιμπεριαλιστική πολιτική και να καταλάβει Αλβανικά εδάφη (εκεί βέβαια υπήρχαν και Έλληνες, όμως δεν σημαίνει ότι όπου υπάρχουν μειονότητες πρέπει να αλλάζουμε και τα σύνορα). Τελικά βέβαια δεν τα πήραμε γιατί οι πολιτικοί μας προτίμησαν να πάρουν τα Δωδεκάνησα και να παραχωρήσουν σε αντάλλαγμα τη βόρεια Ήπειρο στην Αλβανία ,κάτι που προκάλεσε την αντίδραση του Ελληνικού εθνικιστικού κατεστημένου που τα ήθελε όλα δικά του…Και όχι μόνο αυτό,αλλά ακόμα λιγότερο γνωστό είναι πως η Ελλάδα πλήρωσε και πολεμικές αποζημιώσεις στην Αλβανία του Χότζα !
Προσπάθησα να είμαι όσο πιο ψυχρά αντικειμενικός γινόταν. Ελπίζω να μην στενοχώρησα κανέναν.Ας έχουμε όμως πάντα υπ’όψην μας ότι η ιστορία έχει πολλές πτυχές και δεν είναι πάντα αυτή που μας διδάσκουν οι ιδεολογικοί καθοδηγητές.
* Αργότερα βγήκαν στη φόρα και άλλες δύο επιστολές που φέρεται να έγραψε ο ίδιος ο Ζαχαριάδης και που αναιρούσαν την πρώτη, υιοθετώντας τη Σταλινική γραμμή του μη πολέμου.Η γνησιότητα και των τριών επιστολών αμφισβητήθηκε ακόμα και μέσα στην ίδια την κομμουνιστική αριστερά,συνεπώς κανείς δεν γνωρίζει ποιά από αυτές ήταν αληθινή και ποιά ψεύτικη και προπαγανδιστική.
σσ. Η τελευταία φωτογραφία είναι ντοκουμέντο από την περιβόητη συμφωνία Ρίμπεντροπ-Μολότοφ
Δείτε πιο κάτω και ένα ωραίο βίντεο με στιγμιότυπα από μάχες στο μέτωπο
