Τα καθεστωτικά παραμύθια για τις Γερμανικές εκλογές…

Γερμανικές εκλογές προχθές και πολιτικοί και δημοσιογράφοι βρήκαν την κατάλληλη ευκαιρία να μας φλομώσουν σε ανακρίβειες και καθεστωτική προπαγάνδα. Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα ότι ειδικά τα κανάλια της ΕΡΤ έστησαν και ολόκληρες εκπομπές επί του θέματος όπου ουσιαστικά προπαγανδιζόταν μόνο τις Συριζέικες θέσεις !

Εμείς έχουμε να πούμε πρώτον ως απάντηση στις ανόητες ερωτήσεις και παρατηρήσεις, για το ποιο εκλογικό αποτέλεσμα συμφέρει την Ελλάδα, το εξής: Η Ελλάδα μόνη της πρέπει να αλλάξει, να συμμορφωθεί με το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι και να γίνει πιο σοβαρή και ορθολογική χώρα. Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από καμία Ευρώπη και καμία Γερμανία, αν συνεχίσουμε να ψηφίζουμε, να ενεργούμε και να πολιτευόμαστε όπως μέχρι τώρα…

Η λύση για την Ελλάδα και τα δομικά προβλήματά της δεν βρίσκεται ούτε στο να φύγουν οι «κακοί και ανθέλληνες» Σόιμπλε και Μέρκελ, ούτε στις γερμανικές αποζημιώσεις, ούτε καν στην εκ νέου διαγραφή του χρέους ή στα μικρότερα πρωτογενή πλεονάσματα και αυτό πρέπει να το καταλάβουν όλοι.

Τολμώ να πως μάλιστα-κόντρα στο ρεύμα- πως μια συγκυβέρνηση με τους φιλελεύθερους, θα μπορούσε να είναι και θετική για εμάς, καθώς μπορεί να στριμώξει τον Τσίπρα προς μια λιγότερο προβοκατόρικη και τυχοδιωκτική στάση (που σαφώς έχει ζημιώσει και την Ελλάδα, αν θυμηθούμε δημοψήφισμα, κλείσιμο τραπεζών, καθυστερήσεις στην αξιολόγηση και άλλα) και-όσο γίνεται με αυτούς που μπλέξαμε- πιο ορθολογική οικονομική διαχείριση και πολιτικές μέσα στην κρίση.

Όσον αφορά την Μέρκελ και το δεξιό κόμμα της, που πήρε και πάλι την εκλογική νίκη, είναι λογικό οι Γερμανοί ψηφοφόροι να μην θέλουν να ρισκάρουν μια αλλαγή κυβέρνησης, έχοντας μια από τις πιο ανταγωνιστικές και παγκοσμιοποιημένες οικονομίες στον πλανήτη και με χαμηλά ποσοστά ανεργίας. Προβλήματα υπάρχουν και στη Γερμανία όπως παντού, αλλά φυσικά και δεν μπορούν να συγκριθούν ούτε γι'αστείο με χώρες όπως η Ελλάδα, η Βενεζουέλα κλπ., όπως επιχειρεί εν μέρει η κομμουνιστική ισοπέδωση.

Από την άλλη δυνάμεις όπως οι σοσιαλδημοκράτες και οι πράσινοι φλερτάρουν με έναν soft λαϊκισμό, ενώ-ακόμα χειρότερα- το αριστερό κόμμα προσιδιάζει σε μια Γερμανική εκδοχή του μνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ ! Ευτυχώς δηλαδή για όλη την Ευρώπη που δεν είδαμε καμιά λαϊκο-αριστερή στροφή της Γερμανίας, όπως ήθελαν και περίμεναν πολλοί  Έλληνες πολιτικοί και φερέφωνά τους δημοσιογράφοι...

Θα ξαναπούμε-επίσης τελείως κόντρα στο ρεύμα- ότι γενικά η Μέρκελ έχει διαχειρισθεί εξαιρετικά την Ελληνική και την Ευρωπαϊκή κρίση, αποτρέποντας ένα καταστροφικό για την Ε.Ε. υφεσιακό και χρεοκοπικό ντόμινο. Και αυτό κρατώντας μέσα  στην ευρωζώνη και την χρεοκοπημένη Ελλάδα η οποία -ειδικά επί του Πουτινικού νεοκομμουνιστή Τσίπρα και της συμμορίας τους- επιχειρεί να την προβοκάρει και να την τραυματίσει με τρόπους που έχουμε αναλύσει και στο παρελθόν !

Από την άλλη όμως, παρά τη νίκη των δεξιών, τα ποσοστά τους μειώθηκαν σχετικά. Αυτό φυσικά δεν έγινε γιατί οι Γερμανοί δεν περνάνε καλά και γιατί ο οικονομικός φιλελευθερισμός έχει γίνει αντιπαθής στη Γερμανία και στην Ευρώπη (όπως προπαγανδίζουν κόκκινοι και μαύροι φασίστες και όχι μόνο).

Αντίθετα αυτό συνέβη κυρίως λόγω της ανεύθυνης πολιτικής των ανοιχτών συνόρων στο μεταναστευτικό και προσφυγικό την οποία υιοθέτησε αρχικά η Μέρκελ, αντί για μια πιο ορθολογική διαχείριση του ζητήματος. 

Η Μέρκελ στην ουσία, στο όνομα της πολιτικής ορθότητας, έπεσε στην παγίδα του προβοκάτορα Τσίπρα που πρώτος άνοιξε άναρχα και προβοκατόρικα τα σύνορα στην Ελλάδα και δημιούργησε προβλήματα στην Ελλάδα και σχεδόν σε όλη την Ευρώπη !Το αποτέλεσμα ήταν άνοδος της εγκληματικότητας και ισλαμοφασιστικές τρομοκρατικές επιθέσεις μέσα και στη Γερμανία, που έφεραν ουσιαστικά και την άνοδο της ακροδεξιάς. 

Για αυτήν τη Γερμανική ακροδεξιά εμείς έχουμε να πούμε κατά πρώτον ότι δεν πρόκειται στην πραγματικότητα για κόμμα με ναζιστική προέλευση και ρίζες, αλλά γενικά για μετριοπαθείς εθνικιστές και ξενοφοβικούς τύπου πχ. Φάρατζ στη Βρετανία. Δεν είναι δηλαδή ούτε τύπου Λεπέν, ούτε φυσικά Χρυσής Αυγής, όπως λένε εδώ στην Ελλάδα, είναι όμως λαϊκίστικο ρωσόφιλο (κάτι που δεν μας το λένε) και αντιευρωπαϊκό.

Επίσης-σχετικά με την ακροδεξιά-δεν καταλαβαίνω με ποια λογική τονίζεται τόσο πολύ η άνοδός της στη Γερμανία και σε σημείο να μιλούν για «τρόμο στην Ευρώπη» κα., όταν για άλλες χώρες όπως η Βρετανία δεν γίνεται κάτι παρόμοιο, ενώ για άλλες χώρες (όπου έχει και μεγαλύτερα ποσοστά) όπως η Γαλλία και η Ολλανδία μιλούν για ήττα της και ανακούφιση ;

Νομίζω πως και οι δύο παραπάνω στρεβλώσεις έχουν να κάνουν κυρίως με έναν φαιοκόκκινης προέλευσης αγοραίο αντιγερμανισμό και αντιμερκελισμό... 

Οι περισσότεροι δε στη χώρα μας  κρύβουν ότι η μεγάλη άνοδος της ακροδεξιάς παρατηρήθηκε στην πρώην ανατολική Γερμανία, εκεί όπου ο κομμουνισμός έγινε μισητός και έχοντας απομονώσει με δικτατορία έναν ολόκληρο λαό στα σύνορά του για δεκαετίες έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα σε αυτούς και τους απογόνους τους.

Τέλος το δεύτερο που έχουμε να καταλογίσουμε ως λάθος στη Μέρκελ είναι αυτή η υπερυφεσιακή εξωτερική πολιτική της απέναντι στον διεθνή φασισμό. Δεν ξέρουμε για ποιον ακριβώς το λόγο φέρεται έτσι, αλλά η στάση ειδικά απέναντι στο κέντρο του παγκόσμιου φασισμού, τη Ρωσία του Πούτιν, είναι πιο υφεσιακή και από τις ΗΠΑ του ρωσόφιλου Τραμπ.

Θλιβερό και πολύ χαρακτηριστικό είναι ότι η Γερμανία της Μέρκελ φοβάται να υψώσει  ανάστημά ακόμα και απέναντι στη Βόρεια Κορέα του παρανοϊκού Κιμ και συνιστά ίσες αποστάσεις ! Για Συρία φυσικά, ούτε γι'αστείο δεν παίρνει πρωτοβουλίες και δεν πάει κόντρα σε Άσαντ και Πούτιν...