Μεγάλο χαστούκι των Ιρανών πολιτικών προσφύγων στο Ελληνικό βαθύ κράτος !

Αργά το βράδυ της περασμένης Τρίτης, μετά από 78 μέρες δημόσιας διαμαρτυρίας και 33 μέρες απεργίας πείνας, 50 Ιρανοί πολιτικοί πρόσφυγες μαζί με τα παιδιά τους ανάγκασαν την Ελληνική κυβέρνηση να υποχωρήσει από την αρχική βρώμικη στάση της και να παραχωρήσει σε όλους τους πολιτικό άσυλο.

Τι είχε συμβεί; Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους βρίσκονται εδώ και λίγα χρόνια στην Ελλάδα, ενώ άλλοι ήρθαν εδώ το 2009 μετά τη δημοκρατική εξέγερση του Ιρανικού λαού κατά του φασιστικού καθεστώτος που επικρατεί στη χώρα τους. Πρόκειται ανεξαιρέτως για αντικαθεστωτικούς δημοκράτες που διώκονται στο Ιράν από το θεοκρατικό καθεστώς του (φίλου του Παπανδρέου) ισλαμοφασίστα Αχμαντινετζάντ και που δραπέτευσαν από τη χώρα τους προκειμένου να αποφύγουν τη φυλάκιση,τα βασανιστήρια ή ακόμα και τον θάνατο ως εχθροί του καθεστώτος. Έτσι-ρισκάροντας τη ζωή τους-κατάφεραν να φτάσουν κάποια στιγμή στην Ελλάδα ζητώντας πολιτικό άσυλο. Που να ήξεραν όμως σε τι χώρα ήρθαν…
Στη χώρα που εδώ και 30 χρόνια, αν και ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έχει προσδεθεί πολιτικά στον Ρωσικό άξονα και σήμερα κατά συνέπεια στη φασιστική συμμαχία Ρωσίας-Κίνας-Ιράν. Στη χώρα όπου λαμβάνει χώρα και καλλιεργείται ο πιο υστερικός αντιδυτικισμός και αντιαμερικανισμός στην Ευρώπη και που λατρεύει κάθε φασισμό (μεταξύ αυτών και το Ιράν) στο όνομα αυτού. Αυτό συνέβη από την ώρα που την εξουσία πήρε ο Ρώσος αρχιπράκτορας Ανδρέας Παπανδρέου το 1981 και σχεδόν παρόμοια πολιτική ακολούθησαν και όλες οι επόμενες κυβερνήσεις (με εξαίρεση τον φιλοδυτικό Μητσοτάκη).

Έτσι ερχόμενοι στην Ελλάδα-και νομίζοντας πως ήρθαν σε δημοκρατική χώρα- αυτοί οι Ιρανοί πολιτικοί πρόσφυγες βρέθηκαν προ μεγάλων εκπλήξεων .Οι Ελληνικές κυβερνήσεις (αρχικά του άλλου Ρωσόφιλου προβοκάτορα Καραμανλή και μετά του Γ.Παπανδρέου) αρνούντο κατηγορηματικά να τους δώσουν πολιτικό άσυλο χωρίς καμία αιτιολογία και νομική βάση. Δηλαδή οι Ελληνικές κυβερνήσεις αρνήθηκαν να κάνουν το αυτονόητο,αυτό που κάνουν πάντα όλα τα δημοκρατικά κράτη στον πλανήτη σε τέτοιες περιπτώσεις. Και αρνήθηκαν λόγω της συμπάθειάς των ηγετών τους στη φασιστική δικτατορία του Ιράν και της υποτέλειάς τους στην «προστάτιδα» του Ιράν, Ρωσία. Είναι άλλωστε ο ίδιος ο Γ.Παπανδρέου που η καθεστωτική προπαγάνδα των ΜΜΕ τον περιγράφει ως άκρως αμερικανόφιλο για να κρύψει τον λαό το πραγματικό φιλοφασιστικό του πρόσωπο. Είναι ο ίδιος ο υποτιθέμενος «αμερικανόφιλος» Παπανδρέου που πριν λίγο καιρό έγινε ένας από τους ελάχιστους ηγέτες στον κόσμο που δέχθηκε να συναντηθεί με αυτό το υποκείμενο τον Αχμαντινετζάντ και να του σφίξει ευχαρίστως το χέρι, σπάζοντας έτσι το άτυπο εμπάργκο που του είχε επιβληθεί από τον δημοκρατικό κόσμο. Μάλιστα μετά τη συνάντηση ο Αχμαντινετζάντ δήλωσε πως Ελλάδα και Ιράν έχουν κοινές θέσεις σε θέματα εξωτερικής πολιτικής !! (δες παλιότερο σχετικό άρθρο μου http://taairetika.blogspot.com/2010/09/blog-post_21.html )

Με έναν τέτοιο άνθρωπο στην εξουσία λοιπόν,τι μπορούσαν να περιμένουν οι Ιρανοί πρόσφυγες ; Έτσι το Ελληνικό βαθύ κράτος τους κρατούσε για πολύ καιρό εδώ σε ένα καθεστώς παρανομίας και κατ’επέκταση σε δύσκολες συνθήκες ζωής, παρά της επανειλλημένες εκκλήσεις τους για πολιτικό άσυλο, με μεγάλο κίνδυνο το καθεστώς Παπανδρέου να φτάσει κάποια στιγμή στην άκρη του τον τυχοδιωκτισμό του και να τους στείλει πίσω στο Ιράν στα χέρια των δήμιών τους σαν πρόβατο επί σφαγή. Κάποια στιγμή μάλιστα απαντώντας στις συνεχείς εκκλήσεις τους η κυβέρνηση Παπανδρέου άρχισε να διαπραγματεύεται για να δώσει άδειες παραμονής που θα ανανεώνονται κάθε τόσο, χωρίς να τους αναγνωρίζει ως πολιτικούς πρόσφυγες. Όμως αυτό ήταν μία κοροϊδία που οι Ιρανοί δημοκράτες δεν μπορούσαν να δεχθούν, καθώς το καθεστώς Παπανδρέου θα μπορούσε-εφόσον δεν θα είχαν πολιτικό άσυλο-ότι ώρα θέλει να μην ανανεώσει τις άδειες παραμονής και άρα να τους στείλει πίσω στο Ιράν με νομιμοφανή τρόπο.

Αγανακτισμένοι οι άνθρωποι από την αδιαφορία και χοντροπετσιά των Ελληνικών αρχών και φοβούμενοι για τη ζωή τους, αποφάσισαν από την 1η του περασμένου Σεπτέμβρη να κατέβουν στα προπύλαια και να διαμαρτυρηθούν δημόσια ώστε να ακουστεί η φωνή τους και να τους χορηγηθεί επιτέλους πολιτικό άσυλο.Απευθύνθηκαν σε κόμματα, πολιτικούς φορείς και στα ΜΜΕ αλλά μάταια, παντού πλήρης αδιαφορία και νόμος της σιωπής, ενώ σε κάθε δημοκρατική χώρα αυτό θα ήταν ένα μεγάλο θέμα. Βλέπετε ο…φίλος μας Αχμαντινετζάντ δεν έπρεπε να στενοχωρηθεί…
Μόνο που το φρόνημα των Ιρανών προσφύγων και πάλι δεν κάμφθηκε και αποδείχθηκε ότι ο Παπανδρέου λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο. Έτσι κάποια στιγμή αποφάσισαν να τραβήξουν τον αγώνα τους στα άκρα και οι μισοί από αυτούς ξεκίνησαν απεργία πείνας ράβοντας τα στόματα τους !!. Τώρα οι Αθηναίοι περαστικοί έρχονται αντιμέτωποι με μία πρωτοφανή εικόνα στο κέντρο της πόλης που λογικά τραβάει την προσοχή τους .Ο απλός κόσμος μαθαίνει το πρόβλημά τους και αρκετοί μάλιστα στέκονται στο πλευρό τους. Και όχι μόνο αυτό, αλλά με τρεις μεγενθυμένες αποκαλυπτικές φωτογραφίες (τις οποίες βλέπετε και τις περιγράφω στο τέλος του άρθρου)ξεσκεπάζουν τη φιλοιρανική-φιλοφασιστική φύση του καθεστώτος που μας κυβερνάει και τις δείχνουν στον κόσμο.Κάπου εδώ αρχίζει να χάνει και το παιχνίδι και να εκτίθεται ο Παπανδρέου (ή έστω αυτοί που τον κατευθύνουν, σαν μαριονέτα που είναι...)

Βλέποντας τα αυτά λοιπόν, η κυβέρνηση καταφεύγει σε άλλη μία πρόταση-κοροϊδία και προτείνει να δώσει πολιτικό άσυλο μόνο σε ορισμένους από τους πρόσφυγες,κάτι που φυσικά απορρίπτεται από τους Ιρανούς που δεν θα μπορούσαν ποτέ να προδώσουν τους υπόλοιπους συναγωνιστές τους και να τους στείλουν πίσω στο Ιράν. Έτσι ζητούν και πάλι πολιτικό άσυλο για όλους. Παρόλα αυτά τα σοβαρά γεγονότα ο πολιτικός κόσμος και τα ΜΜΕ συνεχίζουν το χυδαίο εμπάργκο προς τους ηρωικούς απεργούς πείνας (προφανώς κατόπιν εντολών από τ’αφεντικά τους) και ο νόμος της σιωπής δεν σπάει, καθώς δεν πρέπει να εκτεθεί και η χώρα στο εξωτερικό…Το μόνο κόμμα που τους συμπαραστέκεται ανοιχτά είναι η ΟΑΚΚΕ, καθώς και μία αντιφασιστική οργάνωση ονόματι ΣΕΚ.

Στο μεταξύ
το Ελληνικό βαθύ καθεστώς χάνει την ψυχραιμία του και καταφεύγει στη
στιγνή προβοκάτσια . Στο Ελληνικό προξενείο του Λος Άντζελες γίνεται ένα τηλεφώνημα από δήθεν υποστηρικτή των προσφύγων που απειλούσε με δυναμικές ενέργειες κατά Ελληνικών πρεσβειών. Ωστόσο οι προβοκάτορες διαψεύδονται και απομονώνονται αμέσως από τους ίδιους τους απεργούς πείνας. Λίγες μέρες μετά μία κοπέλα από τους απεργούς πείνας δέχεται τραμπούκικη επίθεση από ροπαλοφόρους, έξω από το σπίτι της που την τραυματίζουν. Πιθανόν να ήταν άνθρωποι της Ιρανικής πρεσβείας. Όμως οι απεργοί πείνας που δραστηριοποιούνταν και στο ίντερνετ είχαν καταφέρει να κάνουν γνωστό τον αγώνα τους και στο εξωτερικό συγκινόντας πολλούς συμπατριώτες τους μετανάστες, αλλά και άλλους δημοκράτες. ’Έτσι αρχίζουν να γίνονται διαδηλώσεις έξω από Ελληνικές πρεσβείες και προξενεία σε Γερμανία, ΗΠΑ, και Σουηδία και να ζητείται από τις κυβερνήσεις τους να πιέσουν την Ελληνική κυβέρνηση. Ήταν ένας παράγοντας που δεν μπορούσε να υπολογίσει ο Παπανδρέου και η Λαλιώτικη κλίκα του που άρχισαν να αποκαλύπτονται στη διεθνή κοινή γνώμη ως φίλοι του φασισμού. Κι’όχι μόνο αυτό αλλά η υγεία μερικών απεργών πείνας αρχίζει να χειροτερεύει και να μπαινοβγαίνουν στα νοσοκομεία. Ποιος από την κυβέρνηση μπορούσε να πάρει το ρίσκο να του πεθάνει κάποιος από τους απεργούς πείνας και τις συνέπειες αυτού;

Έτσι ο κλοιός σφίγγει γύρω από το βαθύ πεντακομματικό κράτος (που συνεχίζει να σιωπά προκλητικά) και την κυβέρνηση που έρχεται σε πολύ δύσκολη θέση και δεν ξέρει πώς να αντιδράσει. Το τελειωτικό χτύπημα όμως θα το δεχτούν μετά από συγκέντρωση συμπαράστασης στις 13 Νοεμβρίου όπου οι Ιρανοί δημοκράτες εκθέτουν ακόμα περισσότερο τον Παπανδρέου και το καθεστώς του και θα δεχθούν μάλιστα μεγάλη λαϊκή συμπαράσταση και απήχηση στα αιτήματά τους, έτσι αποφασίζουν να εντείνουν περισσότερο και με διάφορες μορφές τον αγώνα τους. Γι’αυτό και δύο μέρες μετά πραγματοποιούν εκδήλωση διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο προστασίας του Πολίτη όπου κάνουν και έναν συμβολικό αποκλεισμό της πύλης του υπουργείου. Απογοητευμένο το καθεστώς Παπανδρέου και όλο το πεντακομματικό βαθύ κράτος-καθώς σπάει και το εμπάργκο των ΜΜΕ και έρχονται και τα κανάλια στο υπουργείο εκθέτοντάς τους κι’άλλο-βλέπει ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο απ’το να υποχωρήσει και να «προδώσει» τον φίλο του Αχμαντινετζάντ.Έτσι τελικά μέσω του υπουργού προστασίας του πολίτη Χ.Παπουτσή ανακοινώνουν ότι παραχωρούν άμεσα πολιτικό άσυλο σε όλους τους Ιρανούς πρόσφυγες και στα παιδιά τους

Ήταν τόσο
γλοιώδης, προβοκατόρικη και κουτοπόνηρη η συμπεριφορά της κυβέρνησης-
καθώς και ο τρόπος που τελικά υποχώρησε-που μου θύμισε την πτώση του καθεστώτος Γιαρουζέλσκι στην Πολωνία,κόντρα στην «αλληλεγγύη» του Λεχ Βαλέσα...

Όπως και να’χει πρόκειται για μία μεγάλη νίκη των Ιρανών προσφύγων και κάθε δημοκράτη και ένα μεγάλο χαστούκι προς το καθεστώς που μας κυβερνάει. Αυτός ο αγώνας μας δείχνει ότι αυτοί οι αγύρτες παρότι είναι πιο ισχυροί από ποτέ δεν είναι ανίκητοι και ότι αν υπάρξει λαϊκή θέληση μπορούμε να πετύχουμε ένα καλύτερο και προοδευτικό αύριο για την Ελλάδα από κάθε άποψη.


ΣΣ. στην πρώτη φωτογραφία βλέπετε μία κοπέλα απεργό πείνας με ραμμένο το στόμα στην αφίσα των Ιρανών απεργών πείνας.Στη δεύτερη φωτογραφία βλέπετε τον Παπανδρέου γεμάτο χαρά να σφίγγει το χέρι του ισλαμο-ναζιστή Αχμαντινετζάντ στην πρόσφατη συνάντησή τους. Στη τρίτη φωτογραφία βλέπετε εκπρόσωπο της Ελληνικής αστυνομίας να βραβεύει πρόσφατα τον αρχηγό της Ιρανικής αστυνομίας(των βασανιστηρίων και των εκτελέσεων) στην Αθήνα.Και τέλος στην τέταρτη φωτογραφία βλέπετε αντισημιτική εκδήλωση στην Ιρανική πρεσβεία όπου συμμετέχει ο γνωστός άρρωστος ναζιστής Κώστας Πλεύρης (ιδρυτικό στέλεχος του ΛΑΟΣ) και ο πρώην υπαρχηγός της Χρυσής Αυγής Ζαφειρόπουλος υπό τις ευλογίες του πεντακομματικού καθεστώτος.