Ανυπαρξία εθνικής συνείδησης !!

Επί της ουσίας δεν κρύβω ότι με το μεσοπρόθεσμο είχα και διαφωνίες. Το χειρότερο είναι ότι εξοντώνει τους πολίτες (κυρίως τους φτωχότερους, αφού όποιο μέτρο έχει παρθεί επί ενάμιση χρόνο από αυτήν την κυβέρνηση σπανίως στρέφεται κατά των προνομιούχων και βολεμένων) και την αγορά με την ακραία φοροεπιδρομή του.

Αυτό συμβαίνει γιατί κατά πρώτον η κυβέρνηση αδρανούσε και έμενε στην ακινησία επί ενάμιση χρόνο- όταν και θα έπρεπε να τρέξει μια σειρά από απαραίτητες μνημονιακές μεταρρυθμίσεις- για να μην ξεβολέψει κανέναν, με αποτέλεσμα το χρέος και το έλλειμμα να εκτοξευθούν ακόμα πιο ψηλά και έτσι να χρειάζονται τώρα ακόμα πιο δραστικές μεταρρυθμίσεις και θυσίες απ’όσο πριν. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η κυβέρνηση διστάζει να περιορίσει ακόμα περισσότερο-απ’όσο το κάνει τώρα- αυτό το κράτος «τέρας» και να συγκρουστεί ακόμα περισσότερο με τις συντεχνίες, τους βολεμένους και τα κομματόσκυλα. Θα ήταν δηλαδή σαφώς προτιμότερο αντί να φορολογούν ότι κινείται να προχωρήσουν σε περαιτέρω κατάργηση άχρηστων δημόσιων φορέων (μόνο κάποιες λίγες ανακοίνωσε τελευταία ο Πάγκαλος), κατάργηση προκλητικών κρατικών προνομίων, επιδομάτων κλπ. ( είναι χαρακτηριστικό ότι η κυβέρνηση χτυπάει το ΕΚΑΣ και αφήνει ανέγγυχτο το ταμείο της ΔΕΗ του Φωτόπουλου που έχει από τις πιο υψηλές συντάξεις και πως στην πραγματικότητα επιδιώκει να εντάξει και πάλι ως προνομιούχους τους απεχθείς συνδικαλιστές τύπου Φωτόπουλου μέσα στο νέο καθεστώς μείωσης του κράτους, γι’αυτό και προχθές στο MEGA ο γλοιώδης Χρυσοχοϊδης τόνιζε πόσο πολύ σέβεται και τον εκτιμάει τον Φωτόπουλο !) και περαιτέρω χτύπημα της γραφειοκρατίας και των κρατικοδίαιτων παράσιτων που ζουν εις βάρος του Ελληνικού λαού. Και επειδή ακριβώς διστάζουν να κάνουν πιο δραστικά όλα αυτά, κατέφυγαν στην εύκολη λύση των φόρων…Από την άλλη είναι γεγονός ότι μέσα στο μεσοπρόθεσμο-όπως και στο πρώτο μνημόνιο- περιλαμβάνονται και μία σειρά από προοδευτικά μέτρα (όπως αποκρατικοποιήσεις κλπ.) που μπορούν αν εφαρμοστούν να γλιτώσουν τη χώρα από την πτώχευση, μία χώρα που φυσικά βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής. Όπως είναι γεγονός ότι οι ξένοι είχαν θέσει ως απαραίτητο όρο για να συνεχίζουν να μας χρηματοδοτούν να ψηφιστεί το εν λόγω μεσοπρόθεσμο. Αν δεν ψηφιζόταν οι Ευρωπαίοι δανειστές μας θα συνειδητοποιούσαν ότι τους κοροϊδεύουμε και ότι δεν έχουμε διάθεση να αλλάξουμε το παραμικρό στην άρρωστη χώρα μας. Αυτό πιθανότατα θα σήμαινε πως θα σταματούσαν να επιβαρύνουν τους φορολογούμενους τους για να χρηματοδοτείται άλλο η υπό πτώχευση Ελλάδα, παύση του δανεισμού και συνεπώς πτώχευση και επιστροφή στη δραχμή…

Και φυσικά ότι και να λέει ο τριτοκοσμικός λαϊκιστής Σαμαράς η Ευρώπη απορρίπτει σαφέστατα τα περί αναδιαπραγμάτευσης και ξεκαθαρίζει πως το μεσοπρόθεσμο είναι η τελευταία μας ευκαιρία. Γίνεται λοιπόν κατανοητό πως το επώδυνο μεσοπρόθεσμο-με όλα τα στραβά του-έπρεπε να ψηφιστεί οπωσδήποτε από την Ελληνική βουλή ή έστω να μην καταψηφιστεί (όπως έκανε η Δημοκρατική συμμαχία με το «παρών»). Άλλωστε όλη η Ευρώπη έχει πλέον πάρει χαμπάρι τον Σαμαρά και τον κράζει, γιατί δεν μπορεί να κατανοήσει πως γίνεται ένα τόσο μεγάλο Ελληνικό κόμμα να έχει τόσο ανεύθυνο και ανόητο αρχηγό. Αλλά που να καταλάβουν οι ξένοι τι συμβαίνει σ’αυτή την τραγική χώρα των λαϊκιστών και των Ρώσων πρακτόρων…
Όσο για κάτι Λιάνηδες, Κουρουμπλήδες κλπ. που παριστάνουν τους υπερασπιστές του λαού, ας μας πουν που ήταν τόσα χρόνια όταν το ΠΑΣΟΚ (και όχι μόνο αυτό βέβαια…) έκανε αίσχη και αθλιότητες ; Γιατί δεν διαμαρτύρονταν όταν το ΠΑΣΟΚ διόριζε αναξιοκρατικά μιλιούνια δημοσίων υπαλλήλων και παραφούσκωνε το δημόσιο ; Δεν τους άκουσα να μιλήσουν όταν τα αρπακτικά του ΠΑΣΟΚ έκαναν τη διαφθορά καθεστώς στη χώρα, ούτε αντέδρασαν ποτέ για την καταστροφή της βιομηχανίας και των επενδύσεων (παρέα με τους φίλους τους αριστερούς) και τον ταυτόχρονο υπερδανεισμό της χώρας. Κάτι τέτοιοι όψιμοι υπερασπιστές των λαϊκών συμφερόντων είναι στην πραγματικότητα και οι μεγαλύτεροι εχθροί του Ελληνικού λαού και υποκριτές, γιατί λαϊκίζουν ξεχνώντας τις δικές τους ευθύνες.

Πάντως ευτυχώς το σχέδιο της αριστεράς και των τσιρακιών της ,καθώς και του Σαμαρά με τον οποίο έχει συμμαχήσει, για αναδιάρθρωση του χρέους (τους λόγους τους εξηγούμε σε παλαιότερα άρθρα) έχει μέχρι στιγμής αποτύχει. Γι’αυτό και όλοι μαζί επιθυμούσαν και επιθυμούν ακόμα την πτώση του Παπανδρέου-ώστε να μην εφαρμοστούν οι μεταρρυθμίσεις- και υποτιθέμενη κυβέρνηση εθνικής ενότητας που θα κάνει τη βρώμικη δουλειά της πτώχευσης, γι’αυτό και έφτιαξαν το κίνημα των «αγανακτισμένων που μπορεί να πιέζει προς τέτοιες καταστάσεις και ενίσχυσαν και τους απεργούς. Παραμονές μάλιστα της ψήφισης του μεσοπρόθεσμου όλοι αυτοί μαζί (συν τους δημοσιογράφους και κάποια πιόνια τους μέσα από το ΠΑΣΟΚ) έκαναν ότι μπορούσαν και με μεγάλο πάθος για να πιέσουν καταστάσεις ώστε να μην ψηφιστεί το μεσοπρόθεσμο (δεν είναι τυχαίο ότι οι δημοσιογράφοι με πρώτο τον Χατζηνικολάου μιλούσαν για την πίεση της... ηρωικής πλατείας προς τους πολιτικούς). Έφτασαν μάλιστα κάποιοι σε σημείο να απειλούν ή και να λιντσάρουν βουλευτές. Ευτυχώς όμως φαίνεται πως υπάρχουν ακόμα αντιστάσεις μέσα στον πολιτικό κόσμο, κόντρα στις δυνάμεις της φτώχειας και του εκφασισμού και έτσι πρυτάνευσε η λογική. Βλέποντας μάλιστα το καθεστώς να χάνει το παιχνίδι, έβαλε τον ΣΥΡΙΖΑ να ρίξει στο παιχνίδι και τους κουκουλοφόρους. Ο λόγος ήταν για να εντείνουν την πίεση προς τους αναποφάσιστους βουλευτές, αλλά για να δείξουν στην Ευρώπη μία εικόνα χάους και λαϊκής αντίδρασης προς τα μέτρα τους και να δυσχεράνουν έτσι περαιτέρω τη θέση της Ελλάδας. Είναι χαρακτηριστικό πάντως πως οι ελεεινοί δημοσιογράφοι προπαγάνδιζαν σήμερα πως οι κουκουλοφόροι μπήκαν στο παιχνίδι προβοκατόρικαγια να αμαυρώσουν τις… μεγαλειώδεις διαδηλώσεις και τους αγανακτισμένους και εξύβριζαν την αστυνομία για τη ρίψη δακρυγόνων (ειδικά ο αλήτης Τράγκας στο alter)। Kαι φυσικά μετά την αποτυχία τους οι κατευθυνόμενοι αλήτες ξέσπασαν σε τυφλή βία κόντρα σε πολιτικούς που δεν υπάκουσαν και ψήφισαν «ναι» στην Αθήνα, στα Χανιά και αλλού.

Να πούμε επίσης ότι η εικόνα που δίνει η Ελλάδα στον πολιτισμένο κόσμο, αλλά και σε πολλούς σόφρωνες Έλληνες είναι από θλιβερή έως ελεεινή. Κουκουλοφόροι, απεργοί, «αγανακτισμένοι» διαδηλωτές, λιντσαρίσματα πολιτικών, κόμματα και πολιτικοί ανεύθυνοι και λαϊκιστές…Μια κοινωνία ανώριμη, κατακερματισμένη, άναρχη, ακραία ατομιστική, κι’ένας λαός που στην πραγματικότητα δεν δέχεται να κάνει την παραμικρή θυσία για να σωθεί η χώρα του, παρά μόνο προσπαθεί να διατηρήσει τα όποια κεκτημένα του με κάθε τρόπο ακόμα και εις βάρος άλλων συνανθρώπων του και φυσικά όλα αυτά συνοδεύονται και από την αγαπημένη μας κουλτούρα του λαϊκισμού που έχει γίνει καθεστώς προ πολλού. Και αυτοί οι δήθεν αγανακτισμένοι μοιάζουν απλά να ζητούν μάταια το παλιό τους βόλεμα πίσω,παρά να έχουν κάποιο όραμα αλλαγής για τη χώρα τους. Μοιάζουμε σαν ένα κακομαθημένο παιδάκι που αρνείται να χάσει το παιχνίδι του…Όλη αυτή η εικόνα που περιγράφω δείχνει κυριολεκτικά και χωρίς καμία δόση υπερβολής έναν λαό που δεν έχει γίνει ακόμα ένα έθνος και υπεύθυνος πολίτης ,καθώς ζει ακόμα και σήμερα με τις νοοτροπίες της εποχής πριν το 1821,δηλαδή της κατακερματισμένης και ανομικής κοινωνίας. Σε αυτή την ανυπαρξία εθνικής αίσθησης και υπευθυνότητας του πολίτη βρίσκονται οι ρίζες της σημερινής συμπεριφοράς μεγάλου μέρους των Ελλήνων.