Σαν πρώτο δεδομένο, σε ότι αφορά το Ελληνικό πρόβλημα, παίρνουμε ότι το Ελληνικό πεντακομματικό βαθύ κράτος και όσα τσιράκια του το υπηρετούν έχει μέχρι στιγμής-ευτυχώς- αποτύχει σε βασικούς στόχους του. Αυτοί προσπαθούν διαρκώς να χρησιμοποιούν την Ελληνική πτώχευση ως μοχλό που θα ζημιώσει και θα αποσυνθέσει όλη την ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή ένωση, διότι αυτή είναι η επιθυμία κυρίως των ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ που με τη σειρά τους υπηρετούν ακόμη και σήμερα τη «μαμά» Ρωσία και τους συμμάχους της που επιθυμεί όσο τίποτε άλλο μια Ευρωπαϊκή διάλυση.Έτσι λοιπόν καθ’όλη τη διάρκεια της Ελληνικής κρίσης οι προβοκάτορες επεδίωξαν-και απέτυχαν- τα εξής: 1) Αναδιάρθρωση του χρέους (δηλ.πτώχευση) που ταυτόχρονα θα σήμαινε και εθνικοποίηση των τραπεζών όπως και πτώση των όλων τιμών στην Ελλάδα, κάτι που θα επέτρεπε στους Ρώσους και Κινέζους φασίστες και τους ανθρώπους τους να αγοράσουν οτιδήποτε σε περιουσία ή επιχειρήσεις σε εξευτελιστικές τιμές και να καταστήσουν την Ελλάδα προτεκτοράτο τους.
2) Αυτή την αποικιοποίηση της χώρας που αναφέρουμε παραπάνω την προχωρά εν μέρει το καθεστώς, αλλά δεν την έχουν πετύχει με τους ρυθμούς που θα ήθελαν, ίσως γιατί υπάρχουν ακόμη μέσα στο ΠΑΣΟΚ αρκετές αντιστάσεις στην «ανατολική» πολιτική. Μέχρι στιγμής το περισσότερο που έχουν πετύχει τα «ανατολικά» κοράκια είναι να χώσουν το Ιρανόφιλο Κατάρ ως βασικό μέτοχο σε τράπεζες (Alphabank,Πειραιώς).Επιπλέον αυτοί ήθελαν και την περαιτέρω σύσφιξη των σχέσεων με τη Ρωσία, μέσω στρατιωτικής συμμαχίας (την οποία είχε απορρίψει ο Παπανδρέου) και αγοράς επιπλέον Ρωσικών όπλων και οπλικών συστημάτων ή ακόμα και την ενεργοποίηση του αγωγού south stream που με τόσο κόπο προώθησε ο φιλοκαγκεμπίτης Καραμανλής…
3)Έκδοση ευρωομολόγου ή στη χειρότερη περίπτωση διεύρυνση του EFSF με βάση κυρίως τα Κινέζικα κεφάλαια .Αυτά θα μπορούσαν να καταστήσουν υπό προϋποθέσεις την Ε.Ε. άθυρμα της Κίνας και της συμμάχου της Ρωσίας.
Για να πετύχουν όλα αυτά χρησιμοποίησαν ένα σωρό προβοκάτσιες, από κινήματα αγανακτισμένων, σπασίματα και καψίματα κουκουλοφόρων στην Αθήνα, τραμπουκισμούς σε παρελάσεις μέχρι απεργίες, σαμποτάζ στον τουρισμό και ανακοίνωση δημοψηφίσματος, καθώς και προσπάθεια ανατροπής του Παπανδρέου το καλοκαίρι που τελευταία είχε σταματήσει να τους υπακούει τυφλά όπως πριν, (Αυτό κατέληξε στην τοποθέτηση του ραδιούργου Βενιζέλου ως άτυπο πρωθυπουργό, ώστε να υπονομεύσει την προσπάθεια της κυβέρνησης για αλλαγές που θα έβγαζαν ως ένα βαθμό τη χώρα από το «πηγάδι»)… Αλλά το κακό είναι φυσικά ότι μπορεί όλα αυτά να έχουν αποτύχει, αλλά ταυτόχρονα βυθίζεται η Ελλάδα-και ο λαός της βλέπει το βοιωτικό του επίπεδο να πέφτει κατακόρυφα-στην ακινησία, την παρακμή και στην ανυποληψία
Έχουμε μείνει λοιπόν στο σημείο που έγινε η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου, όπου οι σαμποταριστές απέτυχαν να αναγκάσουν την Ε.Ε. να εκδώσει ευρωομόλογο, όπως τελικά απέτυχε και η διεύρυνση του EFSF με βάση την Κίνα. Και όχι μόνο αυτό αλλά-όπως φάνηκε-θα αποτύγχανε και η επιθυμία της αριστεράς για εθνικοποίηση των τραπεζών (κάτι που θα ήταν πολύ πιθανό να γίνει μετά το «κούρεμα» του χρέους),
κάτι που θα έβαζε και την ίδια στο «φαγοπότι» που θα ακολουθούσε…
Αλλά αυτοί οι αδίστακτοι και ξενόδουλοι ραδιούργοι δεν έκατσαν με σταυρωμένα τα χέρια και αμέσως δοκίμασαν με νέες προβοκάτσιες (βλέπε ξύλο σε παρελάσεις) για να πετύχουν είτε την άμεση πτώση της κυβέρνησης Παπανδρέου και εκλογές που θα έφερναν τον αγαπημένο τους αντιευρωπαίο Σαμαρά στην εξουσία (ο οποίος θα ματαίωνε μεταρρυθμίσεις που πιθανότατα θα γκρέμιζαν το ανατολικού τύπου κράτος και τις συντεχνίες του,αλλά και-ως δικτάτορας που είναι- θα προχωρούσε την πλήρη αποικιοποίηση της χώρας από κάθε άποψη από τον Ρωσοκινέζικο άξονα, πολύ πιο εύκολα από την ΠΑΣΟΚική κυβέρνηση) είτε την πίεση προς τον Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ να ανακοινώσει και να δεχθεί το δημοψήφισμα. Τελικά ο Παπανδρέου υπέκυψε βλακοδώς στις πιέσεις και ανακοίνωσε το δημοψήφισμα και ταυτόχρονα βύθισε όλη την Ευρωζώνη στην αναταραχή και στην αστάθεια κάτι που άρεσε πολύ στο καθεστώς, αλλά και πάλι αυτό ατύχησε διότι οι Μέρκελ και Σαρκοζί με τις άμεσες και οξυδερκείς ενέργειές τους ανάγκασαν τον αδαή Παπανδρέου να αλλάξει το θέμα του δημοψηφίσματος και τελικά να το ακυρώσει και τελείως...Και όχι μόνο αυτό, αλλά άρχισαν και οι αφόρητες πιέσεις προς την Ελλάδα για να τα βρουν οι πολιτικοί της και να συνεργαστούν, ώστε να εφαρμοστεί και η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου (καθώς δεν μας έχουν πλέον εμπιστοσύνη). Όλα έδειχναν λοιπόν ότι οι εν Ελλάδι προβοκάτορες έχασαν το παιχνίδι αλλά…
2) Αυτή την αποικιοποίηση της χώρας που αναφέρουμε παραπάνω την προχωρά εν μέρει το καθεστώς, αλλά δεν την έχουν πετύχει με τους ρυθμούς που θα ήθελαν, ίσως γιατί υπάρχουν ακόμη μέσα στο ΠΑΣΟΚ αρκετές αντιστάσεις στην «ανατολική» πολιτική. Μέχρι στιγμής το περισσότερο που έχουν πετύχει τα «ανατολικά» κοράκια είναι να χώσουν το Ιρανόφιλο Κατάρ ως βασικό μέτοχο σε τράπεζες (Alphabank,Πειραιώς).Επιπλέον αυτοί ήθελαν και την περαιτέρω σύσφιξη των σχέσεων με τη Ρωσία, μέσω στρατιωτικής συμμαχίας (την οποία είχε απορρίψει ο Παπανδρέου) και αγοράς επιπλέον Ρωσικών όπλων και οπλικών συστημάτων ή ακόμα και την ενεργοποίηση του αγωγού south stream που με τόσο κόπο προώθησε ο φιλοκαγκεμπίτης Καραμανλής…
3)Έκδοση ευρωομολόγου ή στη χειρότερη περίπτωση διεύρυνση του EFSF με βάση κυρίως τα Κινέζικα κεφάλαια .Αυτά θα μπορούσαν να καταστήσουν υπό προϋποθέσεις την Ε.Ε. άθυρμα της Κίνας και της συμμάχου της Ρωσίας.
Για να πετύχουν όλα αυτά χρησιμοποίησαν ένα σωρό προβοκάτσιες, από κινήματα αγανακτισμένων, σπασίματα και καψίματα κουκουλοφόρων στην Αθήνα, τραμπουκισμούς σε παρελάσεις μέχρι απεργίες, σαμποτάζ στον τουρισμό και ανακοίνωση δημοψηφίσματος, καθώς και προσπάθεια ανατροπής του Παπανδρέου το καλοκαίρι που τελευταία είχε σταματήσει να τους υπακούει τυφλά όπως πριν, (Αυτό κατέληξε στην τοποθέτηση του ραδιούργου Βενιζέλου ως άτυπο πρωθυπουργό, ώστε να υπονομεύσει την προσπάθεια της κυβέρνησης για αλλαγές που θα έβγαζαν ως ένα βαθμό τη χώρα από το «πηγάδι»)… Αλλά το κακό είναι φυσικά ότι μπορεί όλα αυτά να έχουν αποτύχει, αλλά ταυτόχρονα βυθίζεται η Ελλάδα-και ο λαός της βλέπει το βοιωτικό του επίπεδο να πέφτει κατακόρυφα-στην ακινησία, την παρακμή και στην ανυποληψία
Έχουμε μείνει λοιπόν στο σημείο που έγινε η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου, όπου οι σαμποταριστές απέτυχαν να αναγκάσουν την Ε.Ε. να εκδώσει ευρωομόλογο, όπως τελικά απέτυχε και η διεύρυνση του EFSF με βάση την Κίνα. Και όχι μόνο αυτό αλλά-όπως φάνηκε-θα αποτύγχανε και η επιθυμία της αριστεράς για εθνικοποίηση των τραπεζών (κάτι που θα ήταν πολύ πιθανό να γίνει μετά το «κούρεμα» του χρέους),
κάτι που θα έβαζε και την ίδια στο «φαγοπότι» που θα ακολουθούσε…
Αλλά αυτοί οι αδίστακτοι και ξενόδουλοι ραδιούργοι δεν έκατσαν με σταυρωμένα τα χέρια και αμέσως δοκίμασαν με νέες προβοκάτσιες (βλέπε ξύλο σε παρελάσεις) για να πετύχουν είτε την άμεση πτώση της κυβέρνησης Παπανδρέου και εκλογές που θα έφερναν τον αγαπημένο τους αντιευρωπαίο Σαμαρά στην εξουσία (ο οποίος θα ματαίωνε μεταρρυθμίσεις που πιθανότατα θα γκρέμιζαν το ανατολικού τύπου κράτος και τις συντεχνίες του,αλλά και-ως δικτάτορας που είναι- θα προχωρούσε την πλήρη αποικιοποίηση της χώρας από κάθε άποψη από τον Ρωσοκινέζικο άξονα, πολύ πιο εύκολα από την ΠΑΣΟΚική κυβέρνηση) είτε την πίεση προς τον Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ να ανακοινώσει και να δεχθεί το δημοψήφισμα. Τελικά ο Παπανδρέου υπέκυψε βλακοδώς στις πιέσεις και ανακοίνωσε το δημοψήφισμα και ταυτόχρονα βύθισε όλη την Ευρωζώνη στην αναταραχή και στην αστάθεια κάτι που άρεσε πολύ στο καθεστώς, αλλά και πάλι αυτό ατύχησε διότι οι Μέρκελ και Σαρκοζί με τις άμεσες και οξυδερκείς ενέργειές τους ανάγκασαν τον αδαή Παπανδρέου να αλλάξει το θέμα του δημοψηφίσματος και τελικά να το ακυρώσει και τελείως...Και όχι μόνο αυτό, αλλά άρχισαν και οι αφόρητες πιέσεις προς την Ελλάδα για να τα βρουν οι πολιτικοί της και να συνεργαστούν, ώστε να εφαρμοστεί και η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου (καθώς δεν μας έχουν πλέον εμπιστοσύνη). Όλα έδειχναν λοιπόν ότι οι εν Ελλάδι προβοκάτορες έχασαν το παιχνίδι αλλά…
ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ-ΣΑΜΑΡΑ
Κι’ενώ για λίγες μέρες η ηρεμία στην Ε.Ε.και στις αγορές φαίνεται να αποκαθίσταται, ο καθεστωτικός ακροδεξιός Σαμαράς και οι φίλοι του οι αριστεροί παίζουν πλέον μόνο το χαρτί των άμεσων εκλογών για να γίνει αυτός πρωθυπουργός και καθώς λίγο αργότερα ο Παπανδρέου αποδέχεται έξυπνα την πρόταση για συνεννόηση και συνεργασία, ο Σαμαράς που έρχεται σε δύσκολη θέση την αρνείται και ζητάει εκλογές. Έτσι αποκαλύπτεται πεντακάθαρα και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, ότι ο τυχοδιώκτης Σαμαράς τορπιλίζει τη συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων. Ταυτόχρονα όμως οι πιέσεις προς τον Σαμαρά για συνεργασία γίνονται όλο και πιο αφόρητες εντός και εκτός χώρας και έτσι ο τελευταίος αναγκάζεται να δηλώσει με βαριά καρδιά ότι δέχεται την συνεργασία. Το κακό όμως ήταν ότι με όλη αυτή την ιστορία της Ελλάδας (που οι πολιτικές δυνάμεις δεν συνεργάζονται και άρα είναι στον αέρα και η δανειακή συμφωνία ) η αναταραχή και η αβεβαιότητα ενέσκηψε και πάλι στην Ευρώπη και στις αγορές και το χειρότερο είναι ότι ταυτόχρονα σκάει και η «βόμβα» της Ιταλίας που έχει σοβαρό πρόβλημα και αναγκάζεται να μπει στο ΔΝΤ…Όλα αυτά ήταν σίγουρα χαράς ευαγγέλια για το Ελληνικό βαθύ κράτος που «ξαναμπαίνει στο παιχνίδι».Τώρα αυτοί ξέρουν ότι μπορούν κάλλιστα να εντείνουν την Ευρωπαϊκή αναταραχή και κρίση για πολλές μέρες ακόμα και όχι μόνο αυτό, αλλά έτσι αναζωπυρώνονται και οι ελπίδες τους για διεύρυνση του EFSF με βάση την Κίνα ή ακόμα και ευρωομόλογο, καθώς είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί οικονομική βοήθεια και η τεράστια πληθυσμιακά Ιταλία.
Να γιατί καθυστερεί τόσες ημέρες η ανακοίνωση του νέου πρωθυπουργού και της νέας κυβέρνησης την ίδια στιγμή που γίνεται πανικός στις αγορές, στα διεθνή χρηματιστήρια και το ευρώ καταρρέει και μαζί και η Ιταλία και να γιατί (ώστε να ενταθεί το πρόβλημα, λόγω αβεβαιότητας με την Ελλάδας ) ο ανεκδιήγητος Σαμαράς αρνείται να υπογράψει τη δανειακή συμφωνία, όπως θέλει ο επίτροπος Όλι Ρεν, λέγοντας ότι θίγεται η εθνική μας αξιοπρέπεια και πως ο λόγος του είναι συμβόλαιο !!…Τώρα λοιπόν το Ελληνικό καθεστώς των ραδιούργων μπορεί κάλλιστα να πει και πάλι έμμεσα στην Ε.Ε. «εκδώστε επιτέλους ευρωομόλογα ή βάλτε και την Κίνα μέσα στο EFSF για να ησυχάσουμε και εμείς και η Ιταλία και όλοι οι υπόλοιποι».
Είναι ξεκάθαρα το προβοκατόρικο δίδυμο Σαμαρά-Βενιζέλου (και με τη βοήθεια του φασίστα Καρατζαφέρη) που βάζει τώρα εμπόδια στην επίτευξη συμφωνίας απέναντι στον ξωφλημένο και πλέον πολιτικά ουδέτερο Παπανδρέου. Γι’αυτό και όλοι αυτοί σαμποτάρουν τώρα την υποψηφιότητα του σοβαρού τεχνοκράτη Παπαδήμου που προωθεί ο Παπανδρέου αν και τον Παπαδήμο τον θέλει ο βασικός πυρήνας των κομματικών στελεχών και στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ. Ο Παπαδήμος δεν επιθυμούσε σε καμία περίπτωση την παραμονή του Βενιζέλου στο υπουργείο οικονομικών (φαίνεται τον ξέρει τι κουμάσι είναι…), ενώ απαιτούσε επίσης την άμεση υπογραφή Σαμαρά στη δανειακή συμφωνία (που ο αδίστακτος Σαμαράς επιμένει να μην τη βάζει), μεγαλύτερη συμμετοχή στελεχών της ΝΔ στη νέα κυβέρνηση (αυτό ο Σαμαράς δεν το θέλει για να μην χρεωθεί η ΝΔ προεκλογικά οτιδήποτε αντιδημοφιλες ή λάθος…),αλλά και τουλάχιστον ένα πεντάμηνο στη διάθεσή του για να δουλέψει σοβαρά,πριν πάμε σε εκλογές. Και παρότι είναι βέβαιο ότι ακόμα και έναν σοβαρό άνθρωπο να έχουμε στην πρωθυπουργία, αυτοί θα τον υπονομεύσουν ανελέητα (ήδη ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ κύρηξαν πόλεμο…) για να αποτύχει ,ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, η αριστερά και τα τσιράκια τους δεν θέλουν ούτε καν να σκέφτονται ότι μπορεί ο κάθε Παπαδήμος να καθίσει αρκετό διάστημα στην πρωθυπουργία με τους όρους του και ενδεχομένως να βάλει κάποια τάξη στο Ελληνικό χάος. Ο Παπανδρέου αντιπρότεινε τον δημοκράτη Διαμαντούρο ,αλλά και πάλι ο εθνοφασίστας Σαμαράς είπε αναφανδόν όχι και για τον επιπρόσθετο λόγο ότι αυτός έχει δημοκρατικές απόψεις σε ότι αφορά το Μακεδονικό πρόβλημα και τη Σλαβομακεδονική μειονότητα (!) και στη συνέχεια ανοήτως και τον ακραιφνώς Παπανδρεϊκό- αλλά και πολιτικά σχεδόν ανύπαρκτο και χωρίς κύρος- Πετσάλνικο, κάτι που και πάλι απορρίφθηκε (δεν τον ήθελε ούτε ο Βενιζέλος). Και μέσα σε όλα αυτά είχαμε και το πολύ κακό θέατρο του Καρατζαφέρη, ο οποίος έφυγε παριστάνοντας τον θυμωμένο και υπερασπιζόμενος την επιλογή Παπαδήμου, αν και μέχρι χθες δήλωνε πως δεν ήθελε έναν καθαρό τεχνοκράτη πρωθυπουργό, αλλά μια θεσμική επιλογή !!
Το ιδανικό σενάριο που θέλει ο Σαμαράς και όλο το βαθύ κράτος που τον υποστηρίζει (ειδικά οι σύμμαχοί του ΚΚΕ και ΣΥΝ) είναι είτε ένα υποχείριό τους για πρωθυπουργό, ώστε να αποτύχει και να χρεωθεί αυτός την επιστροφή στη δραχμή και στη συνέχεια να έρθει ο Σαμαράς ως σωτήρας πάνω στα ερείπια, χωρίς να φταίει σε τίποτα (!), ειδάλλως θέλει το συντομότερο δυνατόν εκλογές για να βγει αυτός και να κάνει όλη τη βρώμικη δουλειά που αναφέρουμε παραπάνω, πριν τον προλάβουν οι προοδευτικές μεταρρυθμίσεις και οι δυτικής προέλευσης επενδύσεις…
Καταλαβαίνετε λοιπόν με τι αδίστακτους ανθρώπους έχουμε μπλέξει και ποιούς ψήφιζε ο Ελληνικός λαός τόσα χρόνια και φυσικά μένει και όλη η υφήλιος με ανοιχτό το στόμα, διαπιστώνοντας το μέγεθος της απάτης, του καιροσκοπισμού, της γελοιότητας και του τυχοδιωκτισμού αυτών που ψηφίζει ο Ελληνικός λαός…Το τι θα γίνει τώρα,πραγματικά κανείς δεν μπορεί να το προβλέψει και ειλικρινά σ'αυτήν την τρελή χώρα τα πάντα είναι πιθανά και όλα μπορούν να αλλάξουν.Το μόνο σίγουρα είναι ότι έρχονται ακόμα πιο δύσκολες μέρες για τον Ελληνικό λαό και φως στο τούνελ δεν υπάρχει...
Και αναρωτιέμαι κάτι ειδικά για τους Νεοδημοκράτες…Μετά από τις τελευταίες αυτές εξελίξεις έχουν καταλάβει κάποιοι ανεγκέφαλοι τι λέρα ψήφισαν για αρχηγό τους ; Άραγε να έχουν συνειδητοποιήσει κάποιοι από αυτούς ότι έβλαψαν τη χώρα τους ; Γιατί μην μου πει κανένας-όσο κι’αν δεν την χωνεύει κάποιος- ότι με την Μπακογιάννη δεν θα είχαμε πολύ πιο σοβαρή και λιγότερο τυχοδιωκτική αντιμετώπιση ; Αλλά ξέχασα…σύμφωνα με το λαϊκίστικο ιδεολόγημα που έχει κυριαρχήσει στην Ελλάδα «ο σοφός και περιούσιος λαός μας έχει πάντα δίκιο και δεν φταίει σε τίποτα» !!
Κι’ενώ για λίγες μέρες η ηρεμία στην Ε.Ε.και στις αγορές φαίνεται να αποκαθίσταται, ο καθεστωτικός ακροδεξιός Σαμαράς και οι φίλοι του οι αριστεροί παίζουν πλέον μόνο το χαρτί των άμεσων εκλογών για να γίνει αυτός πρωθυπουργός και καθώς λίγο αργότερα ο Παπανδρέου αποδέχεται έξυπνα την πρόταση για συνεννόηση και συνεργασία, ο Σαμαράς που έρχεται σε δύσκολη θέση την αρνείται και ζητάει εκλογές. Έτσι αποκαλύπτεται πεντακάθαρα και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, ότι ο τυχοδιώκτης Σαμαράς τορπιλίζει τη συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων. Ταυτόχρονα όμως οι πιέσεις προς τον Σαμαρά για συνεργασία γίνονται όλο και πιο αφόρητες εντός και εκτός χώρας και έτσι ο τελευταίος αναγκάζεται να δηλώσει με βαριά καρδιά ότι δέχεται την συνεργασία. Το κακό όμως ήταν ότι με όλη αυτή την ιστορία της Ελλάδας (που οι πολιτικές δυνάμεις δεν συνεργάζονται και άρα είναι στον αέρα και η δανειακή συμφωνία ) η αναταραχή και η αβεβαιότητα ενέσκηψε και πάλι στην Ευρώπη και στις αγορές και το χειρότερο είναι ότι ταυτόχρονα σκάει και η «βόμβα» της Ιταλίας που έχει σοβαρό πρόβλημα και αναγκάζεται να μπει στο ΔΝΤ…Όλα αυτά ήταν σίγουρα χαράς ευαγγέλια για το Ελληνικό βαθύ κράτος που «ξαναμπαίνει στο παιχνίδι».Τώρα αυτοί ξέρουν ότι μπορούν κάλλιστα να εντείνουν την Ευρωπαϊκή αναταραχή και κρίση για πολλές μέρες ακόμα και όχι μόνο αυτό, αλλά έτσι αναζωπυρώνονται και οι ελπίδες τους για διεύρυνση του EFSF με βάση την Κίνα ή ακόμα και ευρωομόλογο, καθώς είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί οικονομική βοήθεια και η τεράστια πληθυσμιακά Ιταλία.
Να γιατί καθυστερεί τόσες ημέρες η ανακοίνωση του νέου πρωθυπουργού και της νέας κυβέρνησης την ίδια στιγμή που γίνεται πανικός στις αγορές, στα διεθνή χρηματιστήρια και το ευρώ καταρρέει και μαζί και η Ιταλία και να γιατί (ώστε να ενταθεί το πρόβλημα, λόγω αβεβαιότητας με την Ελλάδας ) ο ανεκδιήγητος Σαμαράς αρνείται να υπογράψει τη δανειακή συμφωνία, όπως θέλει ο επίτροπος Όλι Ρεν, λέγοντας ότι θίγεται η εθνική μας αξιοπρέπεια και πως ο λόγος του είναι συμβόλαιο !!…Τώρα λοιπόν το Ελληνικό καθεστώς των ραδιούργων μπορεί κάλλιστα να πει και πάλι έμμεσα στην Ε.Ε. «εκδώστε επιτέλους ευρωομόλογα ή βάλτε και την Κίνα μέσα στο EFSF για να ησυχάσουμε και εμείς και η Ιταλία και όλοι οι υπόλοιποι».
Είναι ξεκάθαρα το προβοκατόρικο δίδυμο Σαμαρά-Βενιζέλου (και με τη βοήθεια του φασίστα Καρατζαφέρη) που βάζει τώρα εμπόδια στην επίτευξη συμφωνίας απέναντι στον ξωφλημένο και πλέον πολιτικά ουδέτερο Παπανδρέου. Γι’αυτό και όλοι αυτοί σαμποτάρουν τώρα την υποψηφιότητα του σοβαρού τεχνοκράτη Παπαδήμου που προωθεί ο Παπανδρέου αν και τον Παπαδήμο τον θέλει ο βασικός πυρήνας των κομματικών στελεχών και στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ. Ο Παπαδήμος δεν επιθυμούσε σε καμία περίπτωση την παραμονή του Βενιζέλου στο υπουργείο οικονομικών (φαίνεται τον ξέρει τι κουμάσι είναι…), ενώ απαιτούσε επίσης την άμεση υπογραφή Σαμαρά στη δανειακή συμφωνία (που ο αδίστακτος Σαμαράς επιμένει να μην τη βάζει), μεγαλύτερη συμμετοχή στελεχών της ΝΔ στη νέα κυβέρνηση (αυτό ο Σαμαράς δεν το θέλει για να μην χρεωθεί η ΝΔ προεκλογικά οτιδήποτε αντιδημοφιλες ή λάθος…),αλλά και τουλάχιστον ένα πεντάμηνο στη διάθεσή του για να δουλέψει σοβαρά,πριν πάμε σε εκλογές. Και παρότι είναι βέβαιο ότι ακόμα και έναν σοβαρό άνθρωπο να έχουμε στην πρωθυπουργία, αυτοί θα τον υπονομεύσουν ανελέητα (ήδη ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ κύρηξαν πόλεμο…) για να αποτύχει ,ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, η αριστερά και τα τσιράκια τους δεν θέλουν ούτε καν να σκέφτονται ότι μπορεί ο κάθε Παπαδήμος να καθίσει αρκετό διάστημα στην πρωθυπουργία με τους όρους του και ενδεχομένως να βάλει κάποια τάξη στο Ελληνικό χάος. Ο Παπανδρέου αντιπρότεινε τον δημοκράτη Διαμαντούρο ,αλλά και πάλι ο εθνοφασίστας Σαμαράς είπε αναφανδόν όχι και για τον επιπρόσθετο λόγο ότι αυτός έχει δημοκρατικές απόψεις σε ότι αφορά το Μακεδονικό πρόβλημα και τη Σλαβομακεδονική μειονότητα (!) και στη συνέχεια ανοήτως και τον ακραιφνώς Παπανδρεϊκό- αλλά και πολιτικά σχεδόν ανύπαρκτο και χωρίς κύρος- Πετσάλνικο, κάτι που και πάλι απορρίφθηκε (δεν τον ήθελε ούτε ο Βενιζέλος). Και μέσα σε όλα αυτά είχαμε και το πολύ κακό θέατρο του Καρατζαφέρη, ο οποίος έφυγε παριστάνοντας τον θυμωμένο και υπερασπιζόμενος την επιλογή Παπαδήμου, αν και μέχρι χθες δήλωνε πως δεν ήθελε έναν καθαρό τεχνοκράτη πρωθυπουργό, αλλά μια θεσμική επιλογή !!
Το ιδανικό σενάριο που θέλει ο Σαμαράς και όλο το βαθύ κράτος που τον υποστηρίζει (ειδικά οι σύμμαχοί του ΚΚΕ και ΣΥΝ) είναι είτε ένα υποχείριό τους για πρωθυπουργό, ώστε να αποτύχει και να χρεωθεί αυτός την επιστροφή στη δραχμή και στη συνέχεια να έρθει ο Σαμαράς ως σωτήρας πάνω στα ερείπια, χωρίς να φταίει σε τίποτα (!), ειδάλλως θέλει το συντομότερο δυνατόν εκλογές για να βγει αυτός και να κάνει όλη τη βρώμικη δουλειά που αναφέρουμε παραπάνω, πριν τον προλάβουν οι προοδευτικές μεταρρυθμίσεις και οι δυτικής προέλευσης επενδύσεις…
Καταλαβαίνετε λοιπόν με τι αδίστακτους ανθρώπους έχουμε μπλέξει και ποιούς ψήφιζε ο Ελληνικός λαός τόσα χρόνια και φυσικά μένει και όλη η υφήλιος με ανοιχτό το στόμα, διαπιστώνοντας το μέγεθος της απάτης, του καιροσκοπισμού, της γελοιότητας και του τυχοδιωκτισμού αυτών που ψηφίζει ο Ελληνικός λαός…Το τι θα γίνει τώρα,πραγματικά κανείς δεν μπορεί να το προβλέψει και ειλικρινά σ'αυτήν την τρελή χώρα τα πάντα είναι πιθανά και όλα μπορούν να αλλάξουν.Το μόνο σίγουρα είναι ότι έρχονται ακόμα πιο δύσκολες μέρες για τον Ελληνικό λαό και φως στο τούνελ δεν υπάρχει...
Και αναρωτιέμαι κάτι ειδικά για τους Νεοδημοκράτες…Μετά από τις τελευταίες αυτές εξελίξεις έχουν καταλάβει κάποιοι ανεγκέφαλοι τι λέρα ψήφισαν για αρχηγό τους ; Άραγε να έχουν συνειδητοποιήσει κάποιοι από αυτούς ότι έβλαψαν τη χώρα τους ; Γιατί μην μου πει κανένας-όσο κι’αν δεν την χωνεύει κάποιος- ότι με την Μπακογιάννη δεν θα είχαμε πολύ πιο σοβαρή και λιγότερο τυχοδιωκτική αντιμετώπιση ; Αλλά ξέχασα…σύμφωνα με το λαϊκίστικο ιδεολόγημα που έχει κυριαρχήσει στην Ελλάδα «ο σοφός και περιούσιος λαός μας έχει πάντα δίκιο και δεν φταίει σε τίποτα» !!
1 σχόλιο:
Μία διευκρίνηση:Αυτό το άρθρο γράφτηκε χθες βράδυ όταν οι Παπανδρέου-Σαμαράς δεν τα έβρισκαν ακόμα, καθώς οι Σαμαράς-Βενιζέλος υπέσκαπταν τη συμφωνία. Από σήμερα το πρωϊ όμως,ο Λουκάς Παπαδήμος είναι τελικά ο νέος πρωθυπουργός.
Δεν μπορούμε να ξέρουμε αν ο Σαμαράς και το βαθύ κράτος που εκπροσωπεί υποχώρησαν τελικά μπροστά στις πιέσεις και τον κίνδυνο να χρεωθεί ο τελευταίος το ναυάγιο (καθώς ο Σαμαράς ξεμπροστιάστηκε) ή αν επρόκειτο για μια κίνηση στρατηγικής. Το τι θα επιδιώξουν απο'δω και πέρα οι προβοκάτορες δεν μπορούμε να το ξέρουμε, πιστεύουμε όμως ότι δεν θα παραιτηθούν τόσο εύκολα.
Πρέπει να περιμένουμε πρώτα να δούμε τους όρους που έθεσε ο Παπαδήμος,αλλά και από ποιούς θα στελεχωθεί η νέα κυβέρνηση,ώστε να καταλήξουμε σε περαιτέρω συμπεράσματα.
Δημοσίευση σχολίου