Προσωρινή ανάσα, αλλά όχι απαλλαγή !

Μια, πολύ λίγο πιθανή τελικά, νίκη της ρωσόδουλης φασίστριας Λε Πεν στις Γαλλικές εκλογές, θα έδινε πιθανότατα το πιο μοιραίο πλήγμα στην ενωμένη Ευρώπη και σε μεγάλο βαθμό και σε όλο το δυτικό κόσμο, εφόσον θα έγερνε την παγκόσμια γεωπολιτική πλάστιγγα υπέρ του Ρώσικου Πουτινικού φασισμού !

Έτσι λοιπόν παρά τις λυσσασμένες προσπάθειες του Πούτιν, πότε με τα στοχευμένα τρομοκρατικά χτυπήματα των ανθρώπων του τζιχαντιστών του ISIS (που φυσικά έδιναν πόντους στη Λε Πεν) και πότε με τις κυβερνοεπιθέσεις και τα χακαρίσματα εις βάρος του Μακρόν, δεν θα μπορούσε ποτέ να πάρει την εξουσία ! Έτσι επικράτησε πολύ εύκολα ο Μακρόν που έχει γενικά φιλοευρωπαϊκή ατζέντα, αλλά και φιλοαναπτυξιακές θέσεις στα οικονομικά, σε μια Γαλλία που έπεσε σε οικονομική ύφεση, μετά τη λαίλαπα Ολαντ.

Βλέπετε οι Γάλλοι δεν είναι ούτε Έλληνες, ούτε Αμερικανοί, ούτε καν Άγγλοι να πάνε με τα μούτρα στα νύχια του λαϊκισμού και του αντιευρωπαϊσμού. Η ακροδεξιά των Λε Πεν είχε βέβαια πάντοτε ένα ποσοστό κατά τι μικρότερο του 20 % και αν έφτασε τώρα άνω του 30 % είναι σχεδόν αποκλειστικά λόγω της ισλαμικής  τρομοκρατίας και τις ανεπάρκειας κράτους και κομμάτων να την αντιμετωπίσουν.

Ωστόσο αποδείχθηκε ότι δεν θα μπορούσε-τουλάχιστον σε αυτή τη συγκυρία- να πάρει την εξουσία σε μια Γαλλία που έχει πιο μορφωμένο και νοήμονα λαό πχ. από τις ΗΠΑ που πήγαν ακατανόητα στην αγκαλιά του  Τραμπ αλλά και άλλες χώρες που παρασύρονται από το λαϊκισμό και τη δημαγωγία...

Όπως ξαναγράψαμε πρόσφατα, η ενωμένη Ευρώπη (και όλος ο δυτικός κόσμος) παίρνει τελευταία πολύτιμες ανάσες από ορισμένα εκλογικά αποτελέσματα, όπως αυτό της Γαλλίας, και άλλες συγκυρίες και δείχνει πως δεν έχει ακόμα ξοφλήσει. Αυτό όμως δεν σημαίνει και πως έχει απαλλαγεί από τον φασιστικό κίνδυνο. Ειδικά η Γαλλία είναι μια χώρα κλειδί που ο Πούτιν θέλει πολύ να την ποδηγετήσει στην προσπάθειά του να  δώσει θανάσιμα χτυπήματα στην Ε.Ε και θα κάνει μακροχρόνιο αγώνα γιάυτό.

Εκτιμούμε λοιπόν (και δεδομένου ότι δυστυχώς ο Μακρόν δεν δείχνει στην ατζέντα του διάθεση να ξεφύγει από την «δυτική αφασία» και την πολιτική ορθότητα και να χτυπήσει το ακραίο Ισλάμ και τους οπαδούς του) πως ο Πούτιν θα συνεχίσει, μέσω του ISIS, την προσπάθειά του να πλήττει με τρομοκρατικά χτυπήματα και να αιματοκυλά τη Γαλλία, αλλά και άλλες χώρες.

Ο λόγος που πιστεύουμε πως θα συνεχίσει να το κάνει, είναι και η πανευρωπαϊκή άνοδος της ρωσόφιλης ακροδεξιάς που του δίνει πόντους και η πρόκληση μίσους μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων (που τον εξυπηρετεί παρομοίως σε πολλαπλό επίπεδο), αλλά και η λυσσώδης προσπάθειά του να πείσει την Ευρώπη να συνεργαστεί μαζί του, δήθεν στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας. Κάτι τέτοιο θα έχει επιπτώσεις σε Συρία, Ουκρανία και άλλα κρίσιμα μέτωπα, όπου η Ρωσία έχει βάλει το αιματοβαμμένο χέρι της.

Εν κατακλείδι κερδίζονται από τη δημοκρατική δύση κάποιες μάχες, αλλά φυσικά δεν έχει κερδηθεί ο "πόλεμος" που θα πρέπει να είναι μακροχρόνιος κατά του φασιστικού άξονα και των διαφόρων, ανά τον κόσμο τσιρακιών του. Και αυτό πρέπει να γίνει πριν ξεσπάσουν πραγματικά πολεμικά μέτωπα, ανά τον κόσμο ή ακόμα χειρότερα και μια παγκόσμια σύρραξη με τους παρανοϊκούς του Κρεμλίνου.