Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016

Φιντέλ Κάστρο: Απάτη και δικτατορία μέχρι και στο θάνατό του !


Πέθανε λέει προχθές ο Φιντέλ Κάστρο ; Όχι, δεν πέθανε ! Για την ακρίβεια δεν πέθανε τώρα, ούτε ζει κάπου κρυφά και μας δουλεύει. Απλά ο κομαντάντε είναι μακαρίτης από πολύ παλιότερα !! Σας εκπλήσσω ;

Επειδή λοιπόν όλοι το έχουν ξεχάσει, σας θυμίζω ότι από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 ήταν γνωστό ότι έπασχε από καρκίνο βαριάς μορφής στο έντερο και γύρω στο 2006 φέρεται βρέθηκε στο τελικό στάδιο του καρκίνου όταν και παρέδωσε προσωρινά την εξουσία στον αδερφό του. Αυτά έλεγε τότε το ίδιο το καθεστώς, μόνο που ξαφνικά και ως δια μαγείας ο καρκίνος εξαφανίστηκε (δήθεν με μια και μόνο επέμβαση) και ξεχάστηκε και ο Φιντέλ παρουσιαζόταν ότι ζούσε και βασίλευε για χρόνια μέχρι και σήμερα ! 

Πως έγινε άραγε αυτό το…ιατρικό παράδοξο;
Και επειδή ως κομμουνιστής δεν νομίζω να ήταν και Χριστιανός, δεν νομίζω να βρέθηκε κανένας Κουβανός Παϊσιος και να τον θεράπευσε ως εκ θαύματος !! Σε αυτό δε το διάστημα των εννέα χρόνων έβγαιναν πολύ συχνά φήμες πως ο Κάστρο πέθανε και η αλήθεια ήταν πάντα συγκεχυμένη και κρυμμένη στα άδυτα των κομμουνιστών της Αβάνας.
Άρα τι πραγματικά συνέβη ;

Για να τελειώνουν λοιπόν τα παραμύθια αριστερών και  αριστερολάγνων, το πιθανότερο είναι πως ο Φιντέλ Κάστρο πέθανε το 2007 στα 81 του και τον έθαψαν μαζί με τη νύφη του Βίλμα Εσπίν (γυναίκα του Ραούλ Κάστρο) που πέθανε την ίδια εποχή !! Αυτό δεν το βγάζω καθόλου από το μυαλό μου, αλλά κυκλοφορούσε έντονα και σαν φήμη σε όλη τη Λατινική Αμερική από το 2007 και μετά. 
Έκτοτε το καθεστώς παρουσίαζε μόνο φωτογραφίες του αμφίβολης προέλευσης (πιθανότατα ήταν παλιότερες ή από σωσίες) για να μας πείσουν ότι ζει και συμμετέχει στα κοινά, ενώ λίγες φορές παρουσιάστηκαν κάποιοι σωσίες του live όπου όμως ο υποτιθέμενος Κάστρο ποτέ δεν μιλούσε…Πολύ αμφίβολο λοιπόν αν θα δείτε πτώμα του Κάστρο να το θάβουν (τουλάχιστον φατσικά) στην κηδεία του…

Γιατί το καθεστώς της Αβάνας όμως να κάνει κάτι τόσο εξωφρενικό και να κρύβει το θάνατό του για χρόνια; Μα πολύ απλά για να ζει ακόμα ο Κουβανικός λαός υπό τον φόβο του και να μην τους ξεσηκωθεί ! Και αν τυχόν ξεσηκωνόταν, η μπάλα θα έπαιρνε και τον αδερφό του Ραούλ (τωρινό πρόεδρο) και πιθανότατα όλους τους ανθρώπους του καθεστώτος και συνεχιστές του Κάστρο. Είναι άλλωστε ιστορικά γνωστό πως στα δικτατορικά καθεστώτα αν εκλείψει ένας αυταρχικός ηγέτης που κυβερνά για πάρα πολλά χρόνια, το συγκεκριμένο καθεστώς χάνει το έρεισμά του και μπαίνει σε κίνδυνο.

Αυτό ακριβώς ήθελε να εμποδίσει το Κουβανικό καθεστώς και έκρυψε πολύ καλά τον θάνατό του για χρόνια, καταφέρνοντας να δουλέψει όλον τον πλανήτη. Σήμερα λοιπόν που το κομμουνιστικό καθεστώς της Κούβας αρχίζει σχετικά να φιλελευθεροποιείται, να παίρνει και κάποιες οικονομικές ανάσες (φυσικά με καπιταλιστικές μεταρρυθμίσεις) και να τα βρίσκει και με τις ΗΠΑ- που επεδίωκαν για δεκαετίες την ανατροπή του- ήταν η κατάλληλη στιγμή για να τον πεθάνουν !

Πέρα όμως από αυτό πάμε να δούμε επιγραμματικά  ποιος πραγματικά ήταν και τι έκανε. Ανέτρεψε το 1959 το διεφθαρμένο καθεστώς Μπατίστα, ηγούμενος επαναστατικού κινήματος και υποσχόμενος πως μόλις εδραιωθεί το νέο καθεστώς θα αποσυρθεί από την πολιτική και θα επικεντρωθεί στη δουλειά του. Δεν αποσύρθηκε ποτέ, όπως δεν έκανε ποτέ και εκλογές τις οποίες είχε υποσχεθεί και αυτόματα η επανάσταση  και οι ελπίδες του Κουβανικού λαού μετετράπησαν σε ένα στυγνό κομμουνιστικό δικτατορικό καθεστώς.                                                          
Το καθεστώς αυτό φυλάκισε, εκτέλεσε και βασάνισε κόσμο, έφτιαξε στρατόπεδα συγκέντρωσης (όπως άλλωστε όλα τα κομμουνιστικά καθεστώτα), ενώ ο Κάστρο για τους πολιτικούς του αντιπάλους επιφύλαξε καταδίκες με εκτελέσεις και φυλακίσεις, συνήθως με κατασκευασμένες κατηγορίες (πχ. εμπόριο ναρκωτικών). Επιπλέον ακόμα και οι ομοφυλόφιλοι  πλήρωσαν βαρύ τίμημα, αφού τους επιφυλάχθηκε αντιμετώπιση αλά Χίτλερ και Στάλιν, με φυλακίσεις και βασανιστήρια !

Η φτώχεια ήταν αναμενόμενη και αβάσταχτη και καθημερινά πλήθος κόσμου το έσκαγε από την Κούβα για το Μαϊάμι και μάλιστα από ένα σημείο και μετά με τη σιωπηλή ανοχή του ίδιου του Κάστρο. Φτιάχτηκε μια γραφειοκρατία (νομενκλατούρα) Σοβιετικού τύπου που νεμόταν τον πλούτο της χώρας, σε σημείο που σήμερα η οικογένεια του Κάστρο να έχει βρεθει με περιουσία εκατομμυρίων δολαρίων ! Έτσι αποδεικνύεται μια μεγάλη αλήθεια πως η επανάσταση-ιδιαίτερα η σοσιαλιστική- είναι μια από τις πλέον προσοδοφόρους μεθόδους πλουτισμού…Την ίδια στιγμή τον Κάστρο δεν ήθελε να το ξέρει ούτε η αδερφή του Χουανίτα η οποία ζει ακόμα εξόριστη κάπου στην Αμερική και δηλώνει πως δεν θα πάει ούτε στην κηδεία του.

Το 1959 λίγο έλειψε να προκαλέσει παγκόσμια σύρραξη όταν θέλησε να εγκαταστήσει-μαζί με τον Χρούτσεφ τότε- Σοβιετικούς πυραύλους στο νησί του (κάτω από τη μύτη των ΗΠΑ). Τελικά ο Χρούτσεφ υποχώρησε, αλλά ο Κάστρο έμεινε πιστός στη σκληρή γραμμή με αποτέλεσμα να ψυχρανθούν οι Κουβανοσοβιετικές σχέσεις για κάποια χρόνια. Αυτό βέβαια μέχρι που τη δεκαετία του 70' υιοθέτησε ένα σύνταγμα στα πρότυπα της Σοβιετικής Ένωσης και έκτοτε η Κούβα έγινε Σοβιετικό τσιράκι.
Ταυτόχρονα ενώ κατηγορούσε τους Αμερικανούς ως ιμπεριαλιστές που ανακατεύονται στα εσωτερικά της χώρας του, προχώρησε σε μια σειρά από ιμπεριαλιστικές αναμείξεις και στρατιωτικές αποστολές στη Λατινική Αμερική, αλλά και στην Αφρική...

Παράλληλα όμως η Κούβα δεν έπαυε να είχε γίνει και ένας "εξωτικός" κομμουνισμός στον οποίον έβρισκε καταφύγιο ο κάθε πικραμένος αριστεριστής-και στην Ελλάδα και διεθνώς- απογοητευμένος από τα Ευρωπαϊκά κομμουνιστικά καθεστώτα ή ειδικά μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ. Ο δε Αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, που όλα αυτά τα χρόνια επεδίωκε την ανατροπή αυτού του κομμουνιστικού καθεστώς που βρισκόταν κάτω από τα σύνορά τους, συνέβαλε με αυτόν τον τρόπο στη μυθοποίηση του Κάστρο και του καθεστώτος του συν και την ανάμειξη του άλλου…κομμουνιστικού θρύλου Τσε Γκεβάρα  στα πολιτικά της χώρας. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι σχεδόν το μοναδικό επιχείρημα αυτών που τον «κλαίνε» από προχθές είναι ότι ο "ήρωας" Κάστρο άντεξε στην πίεση των Αμερικανών και δεν ανετράπη ή δεν δολοφονήθηκε ποτέ…

Ο Κάστρο λοιπόν μπορεί να ήταν δικτάτωρ και απατεώνας ως και το θάνατό, αλλά δε παύει να κατασκευάστηκαν στο πέρασμα των χρόνων διάφοροι Κουβανέζικοι αριστεροί μύθοι- και να διαδόθηκαν σε όλο τον κόσμο- οι οποίοι ανακυκλώνονται μέχρι σήμερα. 
Από τις…700 απόπειρες δολοφονίας εναντίον του Κάστρο, μέχρι την «ξέγνοιαστη» ζωή των Κουβανών που «τουλάχιστον έχουν ένα πιάτο φαί να τρώνε» κλπ. Όλα αυτά σε σημείο που σήμερα-και στην Ελλάδα της αριστερολαγνείας, αλλά και διεθνώς- και μη αριστεροί πολιτικοί ηγέτες και άλλοι, είτε να εκθειάζουν το «μεγαλείο της ηγεσίας του», είτε να κάνουν στρογγυλεμένες δηλώσεις. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα η Γεννηματά στην Ελλάδα και ο ελεεινός γλείφτης των ολοκληρωτισμών Γιούνκερ (που μάλιστα είναι σε δεξιό κόμμα) στην Ε.Ε. !

Βλέπετε για πολλούς ακόμα και σήμερα, και όχι μόνο αριστερούς, οι ακροδεξιές δικτατορίες είναι φασισμοί και χούντες, ενώ οι ακροαριστερές δικτατορίες σοσιαλιστικά καθεστώτα ή επαναστάσεις ! Και αυτό το βιολί συνεχίζεται ακόμα στην Ελλάδα και, ως ένα βαθμό, και σε αρκετούς πολιτικά τυφλούς ανθρώπους της δύσης. Μην νομίζετε λοιπόν ότι και η δύση δεν έχει την τάση να αυτομαστιγώνεται στο όνομα της προόδου και της δημοκρατίας κλπ..

Πχ. ο Αμερικανόφιλος Πινοσέτ μπορεί να προβάλλεται ακόμα στη δύση ως αιμοσταγής δικτάτορας (που όχι ότι δεν ήταν…) και την ίδια στιγμή ο Κάστρο ως ρομαντικός επαναστάτης και ιστορικός ηγέτης. 
Και ακόμα οι πολύνεκροι πόλεμοι και σφαγές των Ρώσων στο Αφγανιστάν και στην Τσετσενία να περνάνε στα ψηλά, ενώ αντίθετα οι πόλεμοι των Αμερικανών στο Ιράκ (που ήταν πόλεμος δύο εβδομάδων) και στο Βιετνάμ να υπερπροβάλλονται και να καταγγέλλονται ως τα άκρα !

ΥΣ: Λίγο αφότου ολοκληρώσαμε αυτό το άρθρο διέρρευσε από το καθεστώς της Αβάνας ότι το πτώμα του Κάστρο αποτεφρώθηκε και η στάχτη του θα τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα. Αυτό, αν όχι επιβεβαιώνει, δίνει "περισσότερους "πόντους" σε όσα ισχυριζόμαστε, εφόσον πτώμα δεν θα παρουσιαστεί...

ΠΗΓΕΣ: 










Δεν υπάρχουν σχόλια: